Οι εφημερίδες δεν έχουν πεθάνει…
Ο διευθυντής του «Φιλελεύθερου» Παναγιώτης Λάμψιας μιλάει στο «Ποντίκι»:
- Έχεις μια διαδρομή 30 χρόνων σε εφημερίδες που υποστήριζαν αυτό που λέμε κεντροαριστερό χώρο. Πώς θα μπορέσεις να διευθύνεις μια εφημερίδα, όπως ο «Φιλελεύθερος», που έχει δείγματα σκληρής στήριξης σε νεοφιλελεύθερες θέσεις;
Δεν έχω κρύψει ποτέ τα πολιτικά μου – και όχι μόνο – αισθήματα. Είμαι γνωστών κεντροαριστερών πεποιθήσεων σε όλη μου τη διαδρομή των 35 ετών. Προσπαθώ να είμαι έντιμος επαγγελματίας που σέβεται τις αρχές και..
τις παραδόσεις της δουλειάς. Ο «Φιλελεύθερος» είναι μια κανονική πλουραλιστική εφημερίδα που σέβεται τις αρχές της ελεύθερης ακηδεμόνευτης ενημέρωσης και αυτό θα το δείτε ακόμη πιο καθαρά το επόμενο διάστημα.
Το σημείωμά μου στην πρώτη έκδοση της εφημερίδας απαντά σε καλόπιστους και άσπονδους φίλους: «...Γιατί αναλαμβάνω λοιπόν τη διεύθυνση μιας εφημερίδας που εκφράζει τον φιλελεύθερο χώρο; Επειδή στην εποχή μας ο πολιτικός αντίπαλος όλων μας είναι οι δυνάμεις του λαϊκισμού. Ο εχθρός μας είναι αυτό το κύμα που σάρωσε την Ευρώπη, είτε εκφράστηκε με τα κόμματα της Άκρας Δεξιάς είτε της Άκρας Αριστεράς, που στη χώρα μας έφτασε δυστυχώς να κυβερνήσει. Αυτό το κύμα καλούμαστε να αναχαιτίσουμε με τις δυνάμεις που έχει ο καθένας στη διάθεσή του. Και με πίστη στις αρχές της ενημέρωσης και του πλουραλισμού. Θα υπηρετήσω και από αυτή τη θέση τις αρχές αυτές, όπως το έκανα έως τώρα: μαχητικά».
- Κρίση στα έντυπα ΜΜΕ, αλλά μια ακόμα καθημερινή εφημερίδα. Υπάρχουν δυνατότητες να σταθεί στην αγορά;
Οι εφημερίδες και γενικώς το χαρτί δεν έχουν πεθάνει. Μπορεί να «ζήσουν» παράλληλα με το ηλεκτρονικό. Ασφαλώς έχουν συρρικνωθεί, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για ένα καλό φύλλο, ειδικά αυτή την γκρίζα εποχή της καθοδηγούμενης ενημέρωσης και της λυσσώδους προσπάθειας ποδηγέτησης των ΜΜΕ. Στην Ελλάδα εξοντώθηκαν και με δική τους ευθύνη πολλές εκδοτικές επιχειρήσεις. Η σημερινή εξουσία θέλει απόλυτο έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης και εν πολλοίς το έχει πετύχει. Υπάρχουν ακόμη νησίδες ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Η ιστορία έχει διδάξει πως όσοι επιχείρησαν να ελέγξουν την ενημέρωση στο τέλος πλήρωσαν βαρύ τίμημα. Είναι θέμα χρόνου.
- από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ (01/02/2018)
Ο διευθυντής του «Φιλελεύθερου» Παναγιώτης Λάμψιας μιλάει στο «Ποντίκι»:
- Έχεις μια διαδρομή 30 χρόνων σε εφημερίδες που υποστήριζαν αυτό που λέμε κεντροαριστερό χώρο. Πώς θα μπορέσεις να διευθύνεις μια εφημερίδα, όπως ο «Φιλελεύθερος», που έχει δείγματα σκληρής στήριξης σε νεοφιλελεύθερες θέσεις;
Δεν έχω κρύψει ποτέ τα πολιτικά μου – και όχι μόνο – αισθήματα. Είμαι γνωστών κεντροαριστερών πεποιθήσεων σε όλη μου τη διαδρομή των 35 ετών. Προσπαθώ να είμαι έντιμος επαγγελματίας που σέβεται τις αρχές και..
τις παραδόσεις της δουλειάς. Ο «Φιλελεύθερος» είναι μια κανονική πλουραλιστική εφημερίδα που σέβεται τις αρχές της ελεύθερης ακηδεμόνευτης ενημέρωσης και αυτό θα το δείτε ακόμη πιο καθαρά το επόμενο διάστημα.
Το σημείωμά μου στην πρώτη έκδοση της εφημερίδας απαντά σε καλόπιστους και άσπονδους φίλους: «...Γιατί αναλαμβάνω λοιπόν τη διεύθυνση μιας εφημερίδας που εκφράζει τον φιλελεύθερο χώρο; Επειδή στην εποχή μας ο πολιτικός αντίπαλος όλων μας είναι οι δυνάμεις του λαϊκισμού. Ο εχθρός μας είναι αυτό το κύμα που σάρωσε την Ευρώπη, είτε εκφράστηκε με τα κόμματα της Άκρας Δεξιάς είτε της Άκρας Αριστεράς, που στη χώρα μας έφτασε δυστυχώς να κυβερνήσει. Αυτό το κύμα καλούμαστε να αναχαιτίσουμε με τις δυνάμεις που έχει ο καθένας στη διάθεσή του. Και με πίστη στις αρχές της ενημέρωσης και του πλουραλισμού. Θα υπηρετήσω και από αυτή τη θέση τις αρχές αυτές, όπως το έκανα έως τώρα: μαχητικά».
- Κρίση στα έντυπα ΜΜΕ, αλλά μια ακόμα καθημερινή εφημερίδα. Υπάρχουν δυνατότητες να σταθεί στην αγορά;
Οι εφημερίδες και γενικώς το χαρτί δεν έχουν πεθάνει. Μπορεί να «ζήσουν» παράλληλα με το ηλεκτρονικό. Ασφαλώς έχουν συρρικνωθεί, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για ένα καλό φύλλο, ειδικά αυτή την γκρίζα εποχή της καθοδηγούμενης ενημέρωσης και της λυσσώδους προσπάθειας ποδηγέτησης των ΜΜΕ. Στην Ελλάδα εξοντώθηκαν και με δική τους ευθύνη πολλές εκδοτικές επιχειρήσεις. Η σημερινή εξουσία θέλει απόλυτο έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης και εν πολλοίς το έχει πετύχει. Υπάρχουν ακόμη νησίδες ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Η ιστορία έχει διδάξει πως όσοι επιχείρησαν να ελέγξουν την ενημέρωση στο τέλος πλήρωσαν βαρύ τίμημα. Είναι θέμα χρόνου.
- από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ (01/02/2018)