περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης».
Σχετική ανακοίνωση έβγαλε το «Ασύνταχτο Μέτωπο Αγώνα Δημοσιογράφων» που καταγγέλλει την παραπομπή και αναφέρει ότι στα “πειθαρχικά” πρέπει να πάνε ο ρατσισμός, ο φασισμός και η ρητορική του μίσους – και όχι οι συνάδελφοι που στοχοποιούνται από τη νεο-μακαρθική ακροδεξιά. Αναλυτικά:
Ως ΑΣΥΝΤΑΧΤΟ ΜΕΤΩΠΟ είχαμε υιοθετήσει πλήρως το κείμενο “ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ” των αγωνιζόμενων εργαζομένων της “ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΡΤ3” κατά την περίοδο του “μαύρου”. Στο κείμενο αυτό περιγραφόταν με σαφήνεια ένα άλλο οριζόντιο μοντέλο λειτουργίας της ΕΡΤ της “επόμενης ημέρας”, μια ΕΡΤ ανοιχτή στην κοινωνία που να δίνει έμφαση στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, μακριά από ρητορικές του μίσους, του ρατσισμού, του σεξισμού και της ξενοφοβίας. Μια ΕΡΤ που θα διαφύλασσε ως κόρη οφθαλμού τα βασικά στοιχεία του ανθρώπινου πολιτισμού και θα κάλυπτε όλα τα γεγονότα διατηρώντας το αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση να τα σχολιάζει μέσα από τις εκπομπές των επαγγελματιών συναδέλφων χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς κατευθυντήριες κυβερνητικές ή εξω–κυβερνητικές “γραμμές”, χωρίς κηδεμονία και εξαρτήσεις. Σε ποιον βαθμό τα κατάφερε η σημερινή ΕΡΤ να συνταχτεί με τον παλμό της κοινωνίας αναδεικνύοντας όπως τους έπρεπε, π.χ. κινήματα για Σκουριές, νερό, πλειστηριασμούς, ΒΙΟΜΕ, ανθρώπινα δικαιώματα, φτώχεια και αποκλεισμό, και άλλα ζητήματα που ήταν σχεδόν εξορισμένα από την ιδιωτική ραδιοτηλεόραση; Έκανε η ΕΡΤ τη διαφορά θέτοντας σε εφαρμογή το “άλλο” παράδειγμα; Και σε ποιον βαθμό; Έδωσε τον επαρκή χρόνο στην ανάδειξη τέτοιων θεμάτων, εκτός από την ύπαρξη συγκεκριμένων εκπομπών που οφείλονται περισσότερο στην επιμονή, την ευαισθησία και τη βούληση των δημιουργών τους σε ραδιόφωνο και τηλεόραση της ΕΡΤ3, παρά σε κεντρική υποβοήθηση στο άνοιγμα της φιλοσοφίας του προγράμματος;
Μήπως, τελικά, αυτή η ελλειμματική ενημερωτική λειτουργία και η διολίσθηση όλο και περισσότερο στους νόμους της ζούγκλας της “ελεύθερης μιντιακής αγοράς”, αφαίρεσε σημαντικές γραμμές άμυνας συνολικά από την ΕΡΤ; Μήπως άνοιξε ακόμη περισσότερο την όρεξη των αντι–ερτικών συντηρητικών, εθνικιστικών πολιτικών κύκλων με το να θεωρήσουν την ΕΡΤ ως προνομιακό χώρο προβολής των απόψεών τους αδιαφορώντας για το αν αυτές οι απόψεις “συγκατοικούσαν” αρμονικά στον ίδιο χώρο με νεοφασιστικές ρητορικές του μίσους, του ρατσισμού και του διχασμού; Ποιοι εκμεταλλεύτηκαν αυτό το “κλίμα” για να επιτεθούν και να κάψουν ανενόχλητοι το διατηρητέο κτίριο της κατάληψης LIBERTATIA που θα μπορούσε να έχει και ανθρώπινα θύματα; Αναφερόμαστε φυσικά στην κριτική και τις λυσσαλέες επιθέσεις που εκδηλώθηκαν προς την ΕΡΤ3 για τη μη απευθείας(!) μετάδοση του συλλαλητηρίου για το μελλοντικό όνομα της ΠΓΔΜ που έγινε στη Θεσσαλονίκη και το τσουβάλιασμα όλων των εργαζομένων της για την όποια απόφαση ελήφθη από διευθυντικά στελέχη της αναφορικά με τη μορφή κάλυψης της συγκέντρωσης. Αλλά, έστω κι έτσι: πόσο “λάθος” ήταν η απόφαση στην προκειμένη περίπτωση και με δεδομένα τα συγκεκριμένα συνυπάρχοντα χαρακτηριστικά της συγκέντρωσης;
Όμως, αυτή η έμπρακτη κριτική μας και η αμφισβήτηση του “διευθυντικού δικαιώματος” δεν θολώνει την κρίση μας για πρόσωπα και καταστάσεις. Όταν συνάδελφοί μας, –ακόμα κι αν κατέχουν θέσεις προϊσταμένων– δέχονται άδικες και ρατσιστικές – φασιστικές επιθέσεις που συνοδεύονται καμιά φορά και με απειλές κατά της ζωής τους και των οικογενειών τους, θα έχουν την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξή μας. Ήδη έχουμε καταγγείλει με πρόσφατη ανακοίνωσή μας τέτοια περιστατικά απειλών και ρατσιστικών επιθέσεων σε βάρος συναδέλφων μας. (Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ, αρκέστηκε να εκδώσει μία λιτή ανακοίνωση καταδίκης, αφού προηγήθηκε μία θολή ανακοίνωση περί… δεοντολογίας).
Το αν θα μπορούσαν (πέραν της ειδησεογραφικής κάλυψης που έγινε σε όλα τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ) να γίνουν δύο–τρεις επιπλέον απευθείας συνδέσεις της ΕΡΤ3 στη διάρκεια του συλλαλητηρίου –αρέσει δεν αρέσει σε ορισμένους το “περιεχόμενό του”- με τον κατάλληλο σχολιασμό στο studio από δημοσιογραφική ομάδα, αυτό είναι συζητήσιμο. Αλλά σε καμία περίπτωση αυτό το “έλλειμμα” δεν συνιστά “έγκλημα”, ούτε καν… “πειθαρχικό” παράπτωμα που να είναι ικανό να οδηγήσει κάποιον συνάδελφο (που ως προϊστάμενος αποφάσισε να κρατήσει τη συγκεκριμένη στάση) προς… απολογία στα πειθαρχικά συμβούλια του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων. Δυστυχώς, αυτό αποφάσισε το “Συμβούλιο Τιμής και Δεοντολογίας” της ΕΣΗΕΜΘ αφού εξέτασε την περίπτωση της κάλυψης του συλλαλητηρίου από την ΕΡΤ3 και τις πιθανές…“ενδείξεις” (ευθυνών) από τον προϊστάμενο ενημέρωσης του καναλιού. Αυτό, όμως που είναι ιδιαιτέρως εξοργιστικό είναι ότι το “Συμβούλιο” αυτό, έδωσε στη δημοσιότητα το “σκεπτικό” της απόφασής του για παραπομπή του συναδέλφου στο πειθαρχικό συμβούλιο (αναρτώντας το στην επίσημη σελίδα της ΕΣΗΕΜΘ!) εκθέτοντας την άποψη-“απολογία” του σε κοινή θέα, καταστρατηγώντας κάθε έννοια του τεκμηρίου αθωότητας και αδιαφορώντας παντελώς για το εάν εν μέσω αυτού του εκμεταλλεύσιμου –από ακραίους θερμοκέφαλους ακροδεξιούς κύκλους– “κλίματος” των ημερών, λίγα 24ωρα πριν το νέο συλλαλητήριο της πλατείας Συντάγματος, στοχοποιηθεί o συνάδελφός μας εκ νέου.
Ζητάμε την άμεση παύση κάθε πειθαρχικής έρευνας από… συναδέλφους σε βάρος συναδέλφων που δέχονται απειλές και ύβρεις από συγκεκριμένα ακροδεξιά “κέντρα”, ειδικά σε μια περίοδο που ο νεοφασισμός σηκώνει κεφάλι και ο νέο-μακαρθισμός πλανάται σαν φάντασμα πάνω από την Ευρώπη.
Η τιμή και η δεοντολογία του κλάδου μπορεί να σωθεί μόνο με τη δημιουργία αρραγούς μετώπου του δημοσιογραφικού κόσμου και της κοινωνίας κατά του φασισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, της ρητορικής του μίσους για τους “άλλους” και των πάσης φύσεως εθνικισμούς, από όπου και αν προέρχονται, από Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση.
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για την ΕΡΤ που ονειρευτήκαμε…
ΑΣΥΝΤΑΧΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ