Του Γ. Λακόπουλου*
Σχεδόν όλοι οι συνομιλητές του Κυριάκου Μητσοτάκη το τελευταίο διάστημα φεύγουν με μια απορία: «τα πιστεύει αυτά που λέει;». Αυτά που λέει τα αποκαλεί «σχέδιο» και περιγράφονται ως εξής: Εγκατέλειψε την εθνική γραμμή για σύνθετη ονομασία στο θέμα των Σκοπίων και πριμοδοτεί τα συλλαλητήρια, γιατί πιστεύει ότι «είναι σημαντικές αντικυβερνητικές εκδηλώσεις, θα τον βοηθήσουν να.. απορροφήσει την ακροδεξιά και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων» – εννοώντας έναντι του Τσίπρα και του… Καραμανλή!
Ορισμένοι από όσους μίλησαν μαζί του έφτασαν στο σημείο να ανταλλάξουν μεταξύ τους εντυπώσεις για να σιγουρευτούν ότι δεν κατάλαβαν λάθος. Ότι αυτές οι θεωρίες εμφανίζονται δημοσίως και από συγκεκριμένους αρθρογράφους που σχετίζονται μαζί του και σε ΜΜΕ που κατ’ ουσία τον χειραγωγούν, δεν αφήνουν αμφιβολία: ο πρόεδρος της ΝΔ μπήκε στην οδό της απώλειας. Για το σύνολο των πολιτικών παρατηρητών ο τρόπος που πολιτεύεται στο Σκοπιανό βλάπτει τη χώρα, καταστρέφει τη ΝΔ και απομονώνει τον ίδιο εντός και εκτός της Ελλάδας.
Για να αρχίσουμε από το τελευταίο. Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη ο πρόεδρός της ΝΔ είναι δακτυλοδεικτούμενο πρόσωπο. Ακόμη και για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ο επικεφαλής του οποίου Ζοζέφ Ντολ τον αποδοκίμασε στην ίδια ένταση με τον επικεφαλής των Ευρωσοσιαλιστών Τζιάνι Πιτέλα.
Στο Ευρωκοινοβούλιο και σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί στην Ελλάδα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό που περιέγραψε με μια φράση ο Βαγγέλης Βενιζέλος: «Δεν θα υπάρξει καλύτερη ευκαιρία για λύση».
Ξένοι δημοσιογράφοι και αναλυτές, παρατηρώντας τους πρωταγωνιστές των συλλαλητηρίων τους οποίους στηρίζει και ακολουθεί ο Μητσοτάκης προσωπικά, αρχίζουν να προβληματίζονται για το ενδεχόμενο να μετατρέψει τη ΝΔ σε οιονεί ακροδεξιά πολιτική δύναμη. Σε κάθε περίπτωσή πάντως από εδώ και πέρα το μόνο που δεν θα θέλουν θα είναι να τον έχουν ως συνομιλητή τους.
Πρώτον η «ένωση» έγινε υπέρ της ακροδεξιάς καθώς ποτέ ως τώρα -ειδικά η Χρυσή Αυγή- δεν είχε την ευκαιρία της ώσμωσης με ένα μέρος της κομματικής βάσης της ΝΔ με ορούς προνομιακούς για την ίδια -την ακροδεξιά, που καπηλεύεται τα συλλαλητήρια και ενίοτε επιβάλλει το ύφος, τα συνθήματα και τη ρητορεία.
Δεύτερο είναι ολοφάνερο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ έκοψε το κόμμα του στα δύο και πολλοί όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν το κρύβουν. Από τη μια πλευρά στοιχίζεται ο καραμανλικός άξονας με την κλασική θέση ότι τα συλλαλητήρια δεν προσφέρουν και υπάρχει ήδη εθνική γραμμή για το Σκοπιανό που αποδέχεται τη σύνθεση ονομασία εφόσον διασφαλιστούν τα υπόλοιπα. Με αυτή τη θέση συντάσσονται η Ντόρα Μπακογιάννη που υπήρξε συνδιαμορφώτρια, ο Νίκος Δένδιας, η Όλγα Κεφαλογιάννη, ο Βαγγ. Μειμαράκης αλλά και ο γραμματέας Κώστας Τσιάρας και άλλοι ακόμη, ενώ ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης προσπαθεί «να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται» από την επικράτηση της γραμμής Γεωργιάδη.
Απέναντι του βρίσκεται η δεξιά πτέρυγα της ΝΔ με τον Αντώνη Σαμαρά επικεφαλής και τους Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη συντονιστές, σε συνύπαρξη με την ποικιλώνυμη ακροδεξιά, εκκλησιαστικούς και παρεκκλησιαστικούς κύκλους, εθνικιστές, βασίζουσες συσπειρώσεις, επαγγελματίες υπερπατριώτες και ορισμένα σούργελα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισημοποίησε τον διχασμό τασσόμενος με τη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ και τη δεύτερη ομάδα. Είτε από φόβο και αδυναμία ελέγχου των πραγμάτων, είτε όπως λένε κάποιοι που τον γνωρίζουν καλά «αυτός είναι και απλώς ως τώρα το έκρυβε με το προσωπείο του εκσυγχρονιστή». Σε κάθε περίπτωσή από αυτή τη περιπέτεια η ΝΔ θα βγει τραυματισμένη καθώς γυρίζει πολλά χρόνια πίσω.
Τραυματισμένη θα βγει η χώρα σε περίπτωσή που η ένταση με την οποία αρνείται τη λύση ο Μητσοτάκης ενισχύσει τις αντίστοιχες δυνάμεις του Γκρουέφσκι στα Σκόπια που εμποδίζουν τη λύση. Επίσης αν δημιουργηθούν στην Ελλάδα συνθήκες που δεν επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να προχωρήσει -όπως εμφανώς επιδιώκει ο Μητσοτάκης, χωρίς δισταγμό. Ούτως άλλως, πάντως, η εικόνα που στέλνει στη διεθνή κοινή γνώμη η ΝΔ με τα συλλαλητήρια και τις τοποθετήσεις του αρχηγού της δεν είναι κολακευτική για την Ελλάδα.
Περισσότερο από όλους τραυματισμένος όμως θα βγει ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Εφόσον ο Αλέξης Τσίπρας προχωρήσει στη λύση όπως δείχνει αποφασισμένος, το κύρος του στον διεθνή χώρο θα εκτοξευθεί σε αντίθεση με την απομόνωση του Μητσοτάκη. Αυτό θα διευκολύνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς και σε άλλα θέματα: την οικονομία, τις επενδύσεις, τη μεταμνημονιακή συνεργασία και την υπόλοιπη ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής.
Ο Μητσοτάκης θα υποστεί τη διεθνή κατακραυγή αν θεωρηθεί ότι παρεμπόδισε τη λύση. Αλλά θα είναι χειρότερα γι’ αυτόν αν η λύση προχωρήσει και ψηφιστεί από τη Βουλή. Από την επόμενη θα πρέπει ή να δηλώσει ότι την ασπάζεται –και να αποδοκιμαστεί από όσους υποκινήθηκαν από τον ίδιο να εναντιωθούν- ή να «δεσμευτεί» ότι αν γίνει πρωθυπουργός θα την ακυρώσει και να γίνει περίγελως εντός και εκτός της χώρας. Αυτή θα είναι μάλλον η χαρά του Άδωνι και του Σαμαρά, αν δεν είναι και η επιδίωξη τους. Με λύση ή χωρίς, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν στέκεται.
- το κείμενο του Γ. Λακόπουλου είναι από το anoixtoparathyro
