Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής*
Η αλήθεια είναι ότι ξυπνάω ασυνήθιστα αργά σε σύγκριση με κάποιους που δεν έτυχε να γίνουν... νυχτοφύλακες ή δημοσιογράφοι. Μπορώ λοιπόν, με σιγουριά, να βάλω στοίχημα ότι το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης, καθώς το... αγουροξυπνημένο μάτι μου εστίαζε στον τίτλο «Ξεκίνησε η διαδικασία αποσφράγισης των φακέλων για τις τηλεοπτικές άδειες», ήμουν ξύπνιος. Κι ας αναρωτήθηκα αν ονειρεύομαι. Ή αν ζω ένα déjà vu...
Ήταν η ηλεκτρονική έκδοσης της «Καθημερινής» που είχε την...
déjà vu είδηση: η εφημερίδα ενημέρωνε ότι «ανοίχτηκε ήδη ο φάκελος της εταιρείας Ειδήσεις Ντοτ Κομ Α.Ε. που εκπροσωπεί τον ΣΚΑΪ και ότι παίρνουν σειρά οι υπόλοιποι πέντε, με τελευταίο το φάκελο της εταιρείας Τηλεοπτική Ελληνική Α.Ε., διευκρινίζοντας ότι η διαδικασία ελέγχου των στοιχείων που περιέχουν οι έξι φάκελοι μπορεί να διαρκέσει από ενάμιση έως τρεις μήνες.
Αν τώρα αναρωτιέστε «γιατί τόσος χρόνος για τον έλεγχο έξι φακέλων», αναζητήσατε απάντηση στην έμπλεη δημιουργικής... ασάφειας δήλωση του εκπροσώπου της τελευταίας εκ των διεκδικητριών (Τηλεοπτική Ελληνική Α.Ε.) προς τους δημοσιογράφους: «... η εταιρεία είναι νεοσύστατη και τίποτα άλλο δεν χρειάζεται. (...) προφανώς υπάρχει μια μετοχική σύνθεση, αυτής της εταιρείας μέτοχος είναι άλλη εταιρεία, κυπριακή, και εκείνης της εταιρείας άλλη εταιρεία, επίσης κυπριακή και εκείνης της εταιρείας μέτοχος ένα μόνο πρόσωπο...»*
*******
Το déjà vu αναζωπυρώθηκε όταν, συνεχίζοντας το σέρφινγκ στο Διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε δημοσίευμα* που επανέφερε, κατά κάποιο τρόπο, τον εφοπλιστή, εκδότη και ποδοσφαιράνθρωπο Βαγγέλη Μαρινάκη στο team των διεκδικητών τηλεοπτικών αδειών: «Το ματς δεν έχει τελειώσει ακόμη, υπάρχει χρόνος» ήταν η απάντηση του Βαγγέλη Μαρινάκη στους εργαζομένους του Mega.
«Υπάρχει χρόνος; Τι εννοεί άραγε ο μεγάλος;» σκέφτεται ο κοινός..., αγουροξυπνημένος γαρ, νους μου. Και για να βρει την άκρη κατευθύνεται στο πλαίσιο της θεσμικής κανονικότητας, προς την περιοχή των μη πανελλαδικής εμβέλειας αδειών, (θεματικών κ.λπ.) που θα ακολουθήσουν.
Όμως όχι, η επόμενη παράγραφος του δημοσιεύματος με αφυπνίζει απολύτως, αφού ο κ. Μαρινάκης, αυτοπροσώπως, αποκαλύπτει τον... οδικό χάρτη που οδηγεί εαυτόν και αλλήλους (όλους τους καναλάρχες εννοώ) στον κερδισμένο χρόνο: “Θεωρώ πως και αυτός ο διαγωνισμός θα οδηγηθεί στο ΣτΕ!..”**
Εδώ, παρενθετικά, οφείλουμε να θυμίσουμε ότι οι opinion leaders συνηθίζουν να καλύπτουν με ένα αδιαφανές πλέγμα λέξεων και εννοιών τους φίλιους (των ΜΜΕ που υπηρετούν) πολιτικούς και μιντιάρχες, λες και φοβούνται ότι αν πουν την αλήθεια γι’ αυτούς, θα πληγώσουν την κοινή γνώμη! Όμως η κοινή γνώμη γνωρίζει -ή υποψιάζεται- την αλήθεια των πολιτικών και των μιντιαρχών. Και σπάει πλάκα με τους... opinion leaders που τους καλύπτουν...
*******
Μία... ελευθέρια θεώρηση της δήλωσης Μαρινάκη -«θεωρώ πως και αυτός ο διαγωνισμός θα οδηγηθεί στο ΣτΕ!..» - οφείλει να εξετάσει και το ενδεχόμενο να υποκρύπτει μεθόδευση ανατροπής της εν εξελίξει διαγωνιστικής διαδικασίας, με ένδικα μέσα: ακόμα μια προσφυγή α λα 2016 στο ΣτΕ και ιδού το... déjà vu ματαίωσης του διαγωνισμού.
Εντάξει, εδώ χωράει ολόκληρη ανάλυση για τις δυνατότητες επιρροής του πολιτικοοικονομικού - ποδοσφαιρικού συστήματος Μαρινάκη (που είναι το εν γένει σύστημα της ντόπιας οικονομικής ελίτ) στο σύστημα της δικαστικής εξουσίας.
Δείτε: την ώρα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης δήλωνε στους εργαζόμενους του Mega ότι «υπάρχει χρόνος» και ότι «ο διαγωνισμός θα οδηγηθεί στο ΣτΕ», ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής διέτασσε πειθαρχική έρευνα για τη δεκαεπτάμηνη καθυστέρηση καθαρογραφής της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά που αφορά την υπόθεση εισαγωγής δύο τόνων ηρωίνης με το πλοίο Noor 1. Δεκαεπτάμηνη καθυστέρηση... καθαρογραφής! Κι αυτό, πιστέψτε το, δεν είναι διόλου άσχετο με τα προηγούμενα, καθώς και με την πιθανότητα να ζήσουμε ένα... déjà vu!
Λέμε τώρα, ευχόμενοι να αποδειχτεί ότι, αυτή τη φορά, η κυβέρνηση έχει την εξουσία που χρειάζεται ώστε να επιβάλει την απρόσκοπτη ολοκλήρωση του «διαγωνισμού». Να κόψει το τζάμπα στους «νταβατζήδες» της ενημέρωσης. Με τη γνώση ότι η αδειοδότηση κάθε άλλο παρά αρκεί για τον αφοπλισμό του συστήματος των διαπλεκομένων, πόσο μάλλον για τον έλεγχο του χαοτικού τοπίου των μίντια και την επιστροφή στη δημοσιογραφική κανονικότητα: κανείς δεν ξέρει αν θα ξαναδούμε στα δελτία ειδήσεων δημοσιογράφους που θα δίνουν χώρο στην κοινωνική αλήθεια. Κι όχι στην αλήθεια των αφεντικών τους...
* Από την ιστοσελίδα iefimerida.gr ** Από την ιστοσελίδα reader.gr
- το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή ειναι από την εφημερίδα Αυγή της Κυριακής
