Όταν ο Αλαβάνος κι ο Βαρουφάκης επιστρέφουν στον πολιτικό στίβοΓράφει ο Χρήστος Ξανθάκης*
Πώς το είχε πει ο πρόεδρος Μάο; Κάτσε μια στιγμή, τώρα μου ΄ρχεται, όπα το θυμήθηκα:
«Μεγάλη αναστάτωση, υπέροχη κατάσταση!»
Κι αν εγώ το είχα ξεχάσει κάπως λόγω προχωρημένης ηλικίας, ο Αλέκος Αλαβάνος κι ο Γιάνης Βαρουφάκης το είχαν πάντα πρόχειρο στην άκρη του μυαλού τους. Κι όταν είδαν κόσμο μαζεμένο στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, έσπευσαν να το.. ανασύρουν και να αναζητήσουν πρακτικές χρήσεις. Πολιτικά όντα γαρ, πολιτικοί ζώα που λένε και στα δημοσιογραφικά καφενεία, την ψάξανε τη δουλειά. Και καταλήξανε εκεί που πιστεύαμε όλοι και όλες ότι θα καταλήξουν:
Στη συγκρότηση νέων κομματικών σχηματισμών!
Ε ναι παιδιά, δεν είναι μόνο ο στρατηγός Φράγκος έτοιμος να υπηρετήσει το έθνος. Είναι κι ο Αλαβάνος, είναι κι ο Βαρουφάκης. Από δεξιά ο χενεραλίσιμο, από αριστερά αυτοί. Με κοινή στόχευση τους ψηφοφόρους που συγκινήθηκαν από το συλλαλητήριο, που δονήθηκαν από πατριωτισμό, που αναστατώθηκαν από την διαδικασία την κινηματική, που ανέβασαν πυρετό αμφισβήτησης και διεκδίκησης. Και αναζητούν στέγη κομματική να φιλοξενήσει τον πόνο τους…
Πρώτος βγήκε ο Αλαβάνος, με λόγο σχετικώς υπαινικτικό και μυστηριώδη να δηλώσει:
«Μπορείτε να κάνετε ένα μήνα υπομονή; Μέσα στον ένα μήνα θα υπάρξει κάτι καινούργιο. Δεν περιορίζομαι σε συνεργασίες της αριστεράς. Δεν αρκεί μία συνεργασία αριστεράς. Υπάρχουν νησίδες μέσα στην ελληνική κοινωνία, στο δημοσιογραφικό κόσμο, στον κόσμο της διανόησης, της τέχνης.»Για να ακολουθήσει ο Βαρουφάκης, πιο στρέτος αυτός, δίνοντας μάλιστα και ημερομηνία ίδρυσης του νέου φορέα:
«Πριν τρία χρόνια, σαν σήμερα, ο λαός έδωσε εντολή για τέλος της χρεοδουλοπαροικίας. Η εντολή αυτή παραβιάστηκε. Τελική ήττα όμως δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει τελική νίκη. Ραντεβού σε 2 μήνες (26/3) για ένα νέο ξεκίνημα.»Διόλου τυχαίο δεν βρίσκω ότι αμφότεροι οι άνδρες εμφανίστηκαν ολίγες μόνο μέρες μετά απ΄ το συλλαλητήριο για να δημοσιοποιήσουν τις προθέσεις τους. Σαφές είναι και προφανές ότι θα ήθελαν πολύ να ιππεύσουν το κύμα διαμαρτυρίας και γκρίνιας και μουρμούρας που εκδηλώθηκε στη Θεσσαλονίκη και να το χρησιμοποιήσουν προς ίδιον όφελος. Φαεινή ιδέα, δεν λέω, αλλά δεν είναι οι μόνοι που την πουλάνε. Και η πίττα δεν είναι τόσο μεγάλη για να τους χωρέσει όλους.
Εκτός πια κι αν καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάποτε κατέρρευσε η ΠΑΣΟΚάρα. Αυτός ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που όλο «καταρρέει» τα τελευταία τρία χρόνια κι όλο βρίσκει τρόπο να επιστρέφει στον αφρό και να κυβερνάει δίχως σημαντικές αναταράξεις και απώλειες. Αν περιμένουν από εκεί θαύματα ο Αλαβάνος με τον Βαρουφάκη, λυπούμαι πολύ αλλά δεν πρέπει να πάρουν σειρά για τη Βουλή. Για την Τήνο πρέπει να κόψουν εισιτήριο και να ελπίζουν ότι η Μεγαλόχαρη θα τους λυπηθεί…
* το κείμενο του Χρήστου ξανθάκη είναι από το newpost.gr
