Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Οταν ο Χρ. Ξανθάκης ανακάλυψε την Ούρσουλα Λε Γκεν

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν τα πάω πολύ καλά ούτε με την επιστημονική φαντασία ούτε με το λογοτεχνικό είδος που προσδιορίζεται ως fantasy.
Παραδέχομαι ότι οι συγγραφείς τους διακρίνονται για την ευρηματικότητά και την εφευρετικότητά τους, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ούτε καλά γράφουν ούτε κατέχουν πολλά από αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε human condition.
Και κάπως έτσι σε κάθε Στάνισλαβ Λεμ και σε κάθε αδερφούς Στρουγκάτσκι, αντιστοιχούν..
εκατοντάδες γίδια που δεν διαβάζονται με τίποτε.
Οπότε, πολύ λογικά τη φοβόμουν την επαφή με την Ούρσουλα Λε Γκεν. Είχα καεί αρκετές φορές πριν απ' αυτή, προσπαθώντας να διαβάσω fantasy και επιστημονική φαντασία και ήμουν ιδιαιτέρως επιφυλακτικός.
Πριν από πέντε καλοκαίρια όμως, βρέθηκα στο βιβλιοπωλεία Compendium, ψάχνοντας για αστυνομικά βιβλία. Τα οποία αστυνομικά βιβλία είναι εξίσου hit and miss με την επιστημονική φαντασία και το fantasy, αλλά μπορώ ως χαρακτήρας να τα αντέξω λίγο περισσότερο. αδυναμία μου, το παραδέχομαι...
Κι όπως κοίταζα στα μεταχειρισμένα του Compendium (εξαιρετικές τιμές, πολύ πράμα), έπεσε το μάτι μου στο "A wizard of Earthsea" της Λε Γκεν. Μια παλιά έκδοση απ' τα seventies που την είχε ένα ευρώ και ήταν και 150 σελίδες πάνω κάτω. Λέω "δε γαμιέται, το πολύ να χάσω δυο μέρες διάβασμα, ας τη δοκιμάσω", δίνω το ευρώπουλο, το αγοράζω. Μου είχε γανώσει τ' αυτιά κι ο φίλος μου ο Άγγελος Μαστοράκης ένα σωρό φορές για την συγκεκριμένη, είπα να του κάνω τη χάρη.
Και σε δυο μερούλες μέσα, ανακάλυψα μια μεγάλη, μια σπουδαία, μια κολοσσιαία συγγραφέα! Μια συγγραφέα βεληνεκούς Τσέχωφ και Τολστόϊ και Σαίξπηρ και Μπρεχτ, που με άφησε άφωνο τόσο με τη μουσικότητα της γραφής της όσο και με την καθαρότητα της σκέψης της. Και τον ανθρωπισμό της, την πραγματική αγάπη της για τους ταλαίπωρους, τους δύστυχους, τους καταπιεσμένους του ντουνιά.
Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε όλοι και όλες. Εκτοτε καταβροχθίζω τα βιβλία της Λε Γκεν, το ένα μετά απ' το άλλο και μόλις πριν από λίγες μέρες παρέλαβα τη "Lavinia" μια εκδοχή της "Αινιάδας" από την γυναικεία πλευρά. Θα το διαβάσω στη μνήμη της, με το χαμόγελο στα χείλη. Γιατί η Ούρσουλα θα είναι πάντοτε μαζί μας, στο πλευρό μας, στην καρδιά μας μέσα.
Venceremos!

- κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη από την προσωπική του σελίδα στο facebook