Βέβαια εκτός από το μένος υπάρχει, από την άλλη πλευρά, και η αγάπη. Και είναι σαφώς περισσότερη.
Χθες βράδυ λοιπόν στο θέατρο.. Αθηνών είχαμε επίσημη πρεμιέρα της καινούργιας (και σύγχρονης) επιθεώρησης του Λάκη Λαζόπουλου (κείμενα και σκηνοθεσία, δικά του). «Α-πε-λπι-σί-το», επιθεώρηση δωματίου. Ο ίδιος ο Λάκης είναι ο βασικός πρωταγωνιστής και μαζί του, ισοϋψής, η μοναδική Σοφία Φιλιππίδου που σαν-αυτή-δεν-υπάρχει-άλλη. Δεν είμαι του θεάτρου, δεν θα σας πω κάτι για το έργο, μόνο ότι το γέλιο είναι εξασφαλισμένο και ότι παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
Δεν υπήρχαν πολιτικοί στη χθεσινή πρεμιέρα και η σάτιρα κατευθυνόταν προς όλες τις πλευρές. Υπήρχαν όμως πολλοί ηθοποιοί και δημοσιογράφοι οι οποίοι, προφανώς προφανέστατα, δεν επηρεάζονται από τις σειρήνες του συστήματος.
Ευφυής ο Λαζόπουλος, παραμένει στο ενεργό και εντελώς μάχιμο πεδίο για πολλά χρόνια, περισσότερα απ' όσα θα αναλογούσαν, όπως θεωρούν πολλοί, σε έναν καλλιτέχνη του βεληνεκούς του. Και αυτό το ταλέντο του είναι που (τους) ενοχλεί σε συνδυασμό, εννοείται, με την υψηλή δημοτικότητά του. Αν ήταν ένας καλλιτέχνης της σειράς δεν θα τους ενδιέφερε και τόσο η όποια τοποθέτησή του υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το πράγμα τώρα αλλάζει.
Μια χαρά ήταν και ο Λαζόπουλος και η πολιτική του τηλεοπτική σάτιρα, μια χαρά και η συναυλία που έδωσε η Χαρούλα Αλεξίου για τις έρμες τις καθαρίστριες, μια χαρά επίσης και ο Θάνος Μικρούτσικος που έπαιξε μαζί με άλλους μουσικούς στη μεγάλη συγκέντρωση του ΟΧΙ. Δεν έχουν να απολογηθούν σε κανέναν φυσικά. Είναι δυνατόν να πρέπει να απολογηθεί κάποιος που στάθηκε στο πλευρό 500 απολυμένων γυναικών;
Και προφανώς δεν φταίει κανένας από τους παραπάνω (και πολύ άλλος κόσμος επίσης) αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων ως κυβέρνηση.
Δημήτρης Κανελλόπουλος (Eφ.Συν.)
