Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κορίτσια κι αγόρια η κρίση μας τελείωσε! Είπε «αντίο» μέσα στο ’17, μας αποχαιρέτησε, άλλο τώρα αν δεν φαίνεται ακόμη ξεκάθαρα η αναχώρησή της από τη μαμά πατρίδα. Έτσι όμως γίνεται πάντοτε με τα μεγάλου μεγέθους φαινόμενα. Πρώτα συμβαίνουν, ύστερα καταλαβαίνεις ότι συνέβησαν και μετά από κάποιο καιρό μετράς συνέπειες. Θετικές και αρνητικές…
Φυσικά στην Ελλάδα, πρώτα θα ξεκινήσει ο καυγάς. Το κλωτσομπουνίδι για το ποιος είναι υπεύθυνος για το τέλος της κρίσης. Η καλή μας η κυβέρνηση άραγε που τα έκανε όλα σωστά ή..
μήπως ο παράγων ο διεθνής που πρόσφερε αποτελεσματική χείρα βοηθείας; Κι αν ήταν απλώς η κυκλική φύση του καπιταλισμού, που πάει μία κάτω και μία πάνω -σαν τα φίδια του φακίρη ένα πράγμα; Άσε που είναι και το ΔΝΤ στη μέση, παράγων σημαντικός, δεν γίνεται να τον αγνοήσεις. Κι ο Σόρος; Υπάρχει μήπως περίπτωση να παίχτηκε νταλαβεράκι και να μην ήταν ο Σόρος στο κόλπο;
Όπως καταλαβαίνετε, άκρη δεν βγάζουμε. Και προσωπικώς, δεν έχω και όρεξη να την βγάλω. Θα σταθώ απλώς στο γεγονός ότι ακόμη και το DPA, το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων δηλαδή, λέει ότι ποτέ δεν ήταν τόσο κοντά το τέλος της κρίσης στην Ελλάδα, συμπληρώνοντας χαρακτηριστικά:
«Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εξελέγη το 2015 ως μαχητής κατά της λιτότητας οδηγώντας στη συνέχεια την Ευρωζώνη στα πρόθυρα της κατάρρευσης ενδέχεται να είναι εκείνος που θα οδηγήσει τη χώρα του και εντέλει το σύνολο της νομισματικής ένωσης εκτός οικονομικής κρίσης».Για να μην μιλήσω για τα νούμερα που παρέθεσε ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου, απαντώντας στις ανησυχίες που διατύπωσαν για την πορεία των επενδύσεων το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο και ο ΣΕΒ. Τέλειωσε το παραμύθι, το βλέπουμε όλοι και όλες, κι άμα δεν σκάσει η Τουρκία (διαρκής ο κίνδυνος από τα κέφια του Σουλτάνου…), θα το δει ακόμη κι ο αγαπημένος ο Βόλφι, εκεί στο προεδρείο της γερμανικής Βουλής. Το θέμα όμως δεν είναι αλλού, το θέμα δεν είναι στο δια ταύτα.
Δια ταύτα λοιπόν, θα πρέπει να μάθουμε επιτέλους τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνησή μας τώρα με το τέλος της κρίσης. Θα συνεχίσει τη σοφή, συνετή και συγκρατημένη κεντροδεξιά πολιτική της που τα έβγαλε πέρα με τόσους και τόσους ύφαλους ή μήπως θα ρισκάρει να προσθέσει και κάποιες αριστερές πινελιές στο ρεπερτόριό της; Όχι στα ζητήματα τα κοινωνικά, εκεί χορτάσαμε κι ευχαριστούμε πολύ, αλλά στη διαχείριση την οικονομική και στο βιοτικό επίπεδο του λαού
Θα επιμείνει, να ρωτήσω θέλω, στην ευημερία των αριθμών ή θα βάλει πλάτη και για την ευημερία των ανθρώπων; Θα την πάει την κόντρα με τους Ευρωπαίους για τις συντάξεις ή θα τους κάνει το χατίρι και θα μοιράσει πόνο σε παππούδες και γιαγιάδες; Αυτές είναι οι απορίες που απαιτούν απαντήσεις και τις απαιτούν τώρα. Εδώ και τώρα, που θα λέγανε και κάποιοι παλαιότεροι. Κι άσε τον δείκτη οικονομικού κλίματος κι όλους τους δείκτες να περιμένουν λιγάκι. Ούτε η ανάσα θα τους κοπεί, ούτε σε βρεμένο χώμα θα πέσουν να κοιμηθούν…
- από το newpost.gr
