Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής*
Οι εκδότες, οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ εν γένει, είναι (οφείλουν να είναι) επιχειρηματίες που επιχειρούν στα Μέσα Ενημέρωσης. Και τα Μέσα Ενημέρωσης είναι (οφείλουν να είναι) επιχειρήσεις που, διά των δημοσιογράφων και των τεχνικών του Τύπου, ας πούμε, παράγουν και πωλούν στο καταναλωτικό κοινό, με συγκεκριμένο αντίτιμο, το αγαθό της ενημέρωσης. Υπ’ αυτή την έννοια, οι δημοσιογράφοι είναι (οφείλουν να είναι) εξειδικευμένοι στην παραγωγή του αγαθού της ενημέρωσης επαγγελματίες. Και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται, ανεξάρτητα αν εργάζονται σε.. ιδιωτικά, ή δημόσια, ή κομματικά ΜΜΕ.
Δυστυχώς, αυτή η οικονομοτεχνική και δεοντολογική «κανονικότητα» καταστρατηγήθηκε βάναυσα τα τελευταία χρόνια, σε όλα τα επίπεδα της σύγχρονης βιομηχανίας της ενημέρωσης. Και είναι αυτή η καταστρατήγηση που συνετέλεσε και συντελεί, στην εποχή των δημοσιογραφικών τεράτων που βιώνουμε…
Εδώ οφείλω να πω ότι σωστά καταλάβατε, όσοι καταλάβατε, πως η επιμονή μου στο γεγονός ότι τα ΜΜΕ είναι επιχειρήσεις, που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες, και οι δημοσιογράφοι επαγγελματίες, που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι (και πάντως όχι ως ιδεολογικοί… εθελοντές), σχετίζεται και με τις τρέχουσες απελπιστικά ανεδαφικές και αναχρονιστικές εξελίξεις στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και τα κομματικά και δημοσιογραφικά συμπαρομαρτούντα: οι ακροαματικότητες, οι θεαματικότητες, οι άνοδοι των κυκλοφοριών των εφημερίδων, δεν κερδίζονται με κατασταλτικές απολύσεις και μπακάλικες περικοπές συνάδελφοι…
Δεν υπάρχει κομματική δημοσιογραφία. Φυσικά και η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα (δεδομένου ότι ασκεί έναν ευρύτατο και σοβαρότατο κοινωνικό ρόλο), αλλά και το λειτούργημα επάγγελμα είναι, όπως κάθε εργασία κοινωνικά ή νομικά αποδεκτή, που ασκείται για βιοπορισμό: η Ενημέρωση είναι μέγιστο ανθρώπινο δικαίωμα, ένα δικαίωμα που, προκειμένου να αποδοθεί δίκαια και αληθινά, προϋποθέτει την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και η ανεξαρτησία των δημοσιογράφων προϋποθέτει πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
* το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ restaro
Οι εκδότες, οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ εν γένει, είναι (οφείλουν να είναι) επιχειρηματίες που επιχειρούν στα Μέσα Ενημέρωσης. Και τα Μέσα Ενημέρωσης είναι (οφείλουν να είναι) επιχειρήσεις που, διά των δημοσιογράφων και των τεχνικών του Τύπου, ας πούμε, παράγουν και πωλούν στο καταναλωτικό κοινό, με συγκεκριμένο αντίτιμο, το αγαθό της ενημέρωσης. Υπ’ αυτή την έννοια, οι δημοσιογράφοι είναι (οφείλουν να είναι) εξειδικευμένοι στην παραγωγή του αγαθού της ενημέρωσης επαγγελματίες. Και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται, ανεξάρτητα αν εργάζονται σε.. ιδιωτικά, ή δημόσια, ή κομματικά ΜΜΕ.
Δυστυχώς, αυτή η οικονομοτεχνική και δεοντολογική «κανονικότητα» καταστρατηγήθηκε βάναυσα τα τελευταία χρόνια, σε όλα τα επίπεδα της σύγχρονης βιομηχανίας της ενημέρωσης. Και είναι αυτή η καταστρατήγηση που συνετέλεσε και συντελεί, στην εποχή των δημοσιογραφικών τεράτων που βιώνουμε…
Εδώ οφείλω να πω ότι σωστά καταλάβατε, όσοι καταλάβατε, πως η επιμονή μου στο γεγονός ότι τα ΜΜΕ είναι επιχειρήσεις, που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες, και οι δημοσιογράφοι επαγγελματίες, που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι (και πάντως όχι ως ιδεολογικοί… εθελοντές), σχετίζεται και με τις τρέχουσες απελπιστικά ανεδαφικές και αναχρονιστικές εξελίξεις στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και τα κομματικά και δημοσιογραφικά συμπαρομαρτούντα: οι ακροαματικότητες, οι θεαματικότητες, οι άνοδοι των κυκλοφοριών των εφημερίδων, δεν κερδίζονται με κατασταλτικές απολύσεις και μπακάλικες περικοπές συνάδελφοι…
Δεν υπάρχει κομματική δημοσιογραφία. Φυσικά και η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα (δεδομένου ότι ασκεί έναν ευρύτατο και σοβαρότατο κοινωνικό ρόλο), αλλά και το λειτούργημα επάγγελμα είναι, όπως κάθε εργασία κοινωνικά ή νομικά αποδεκτή, που ασκείται για βιοπορισμό: η Ενημέρωση είναι μέγιστο ανθρώπινο δικαίωμα, ένα δικαίωμα που, προκειμένου να αποδοθεί δίκαια και αληθινά, προϋποθέτει την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και η ανεξαρτησία των δημοσιογράφων προϋποθέτει πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
* το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ restaro