Τα ΜΜΕ της Αριστεράς έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου. Η “Αυγή” στην κυριολεξία από τα μαύρα μετεμφυλιακά χρόνια, η “Εποχή” και το Κόκκινο δεν έχουν γνωρίσει τέτοιους διωγμούς, αλλά αγωνίζονται όπως και η ανά χείρας εφημερίδα να επιβιώσουν οικονομικά και να διευρύνουν το ακροατήριό τους στις σημερινές σκληρές συνθήκες.
Και τα τρία μέσα έχουν επίσης βιώσει -τραυματικά συνήθως, αλλά με αξιοπρέπεια- τις περιπέτειες της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω, από τη φάση του 3%, στις διαδοχικές διασπάσεις, στην πορεία προς την εξουσία, αλλά..
και σήμερα, έπειτα από τρία χρόνια διακυβέρνησης. Είναι ιδιόρρυθμα «μαγαζιά». Λειτουργούν στην ελεύθερη αγορά, αλλά δεν είναι κλασικές επιχειρήσεις. Δεν επιδιώκουν το οικονομικό όφελος του ιδιοκτήτη τους, ο οποίος δεν είναι καπιταλιστής, αλλά μια συλλογικότητα της Αριστεράς.
Γι’ αυτούς τους λόγους ακριβώς τα κομματικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μερικά ιδιαίτερα κεκτημένα, τα οποία προκύπτουν από τις προτεραιότητες και τις αρχές του «εργοδότη», αλλά και από τη συνειδητοποίηση των εργαζόμενων όσον αφορά το πού δουλεύουν. Δεν θα συναντήσει κανείς τη συνήθη ιεραρχία και εργασιακή πειθάρχηση, πολιτικούς εξαναγκασμούς, διακρίσεις ή την εντατικοποίηση που κυριαρχούν στον κλάδο, αλλά και στην οικονομία. Οι δε απολαβές είναι αξιοπρεπείς και χωρίς μεγάλη ψαλίδα ανάμεσα στους υψηλότερους και χαμηλότερους μισθούς. Η προσπάθεια ήταν τα ΜΜΕ της Αριστεράς να είναι αριστερά ΜΜΕ.
Τα οικονομικά προβλήματα των κομματικών ΜΜΕ οξύνθηκαν στα μνημονιακά χρόνια, με ιδιαίτερα επιβαρυντική τη μείωση μέχρις εξαφανίσεως της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα. Οι εργαζόμενοι σε αυτά έχουν βάλει πλάτη κατ' επανάληψη για την επιβίωση των μέσων. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ του κατόρθωσαν η «Αυγή», ο 105,5 και η «Εποχή» να μην έχουν την τύχη του 902.
Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, πολλοί πόνταραν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει προνομιακές σχέσεις με νέα εκδοτικά τζάκια, οπότε τα δικά του ΜΜΕ θα είναι πλέον άχρηστα και θα τα κλείσει. Η εμπειρία έδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάτησε την πεπονόφλουδα, αλλά αντίθετα αποφάσισε να τα κρατήσει ζωντανά και να τα αναπτύξει και κατέληξε σε συγκεκριμένη πρόταση, που περιλαμβάνει την ενοποίηση των μέσων, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας με ταυτόχρονη κατά 15% - 20% περικοπή μισθών με κατώτατο όριο τα 750 ευρώ. Είναι δύσκολη συνθήκη ένα κόμμα της Αριστεράς να περικόπτει χαμηλούς μισθούς.
Η προσπάθεια αυτή συνεπώς δεν είναι εύκολη ούτε η επιτυχία της εξασφαλισμένη, ιδίως σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Χρειάζεται πολλή δουλειά και εκατέρωθεν καλή θέληση και υποχωρήσεις για να καταλήξουμε, χωρίς απολύσεις και καταγγελίες, σε μια νέα κατάσταση στα κομματικά μέσα, η οποία θα απαντά με ρεαλιστικούς όρους στη σημερινή πραγματικότητα και στις απαιτήσεις στον τομέα της ενημέρωσης. Η Αριστερά χρειάζεται ΜΜΕ και όχι outsourcing επικοινωνίας.
* το κείμενο του Γ. Κυρίτση είναι από την εφημερίδα Αυγή (21/01/2018)
