Αγκυροβολημένη για αρκετή ώρα στην πολυθρόνα του παραλιακού καφέ τον παρατηρώ να ψαρεύει με προσήλωση. Κοιτάει πότε τον βυθό της θάλασσας και πότε τον ορίζοντα που αλλάζει χρώματα στο δειλινό. Ενα κοπάδι γλάρων φέρνει γύρους πάνω από το κεφάλι του. Πιθανολογώ ότι με τα κρωξίματα ζητούν απαιτητικά να μοιραστούν την ψαριά ή το δόλωμα.
Ο κόσμος που βολτάρει δίπλα από τον ασπρομάλλη ψαρά μοιάζει να μην υπάρχει για εκείνον. Ποια ανακούφιση βρίσκει σε τούτη τη μοναχική ασχολία; Τον βλέπω να τραβά πού και πού το καλάμι, λες και κάτι πολύ μεγάλο έχει τσιμπήσει, που απαιτεί προσοχή και δεξιοτεχνία. Αναρωτιέμαι αν έχει βάλει κάποιο..
Ο κόσμος που βολτάρει δίπλα από τον ασπρομάλλη ψαρά μοιάζει να μην υπάρχει για εκείνον. Ποια ανακούφιση βρίσκει σε τούτη τη μοναχική ασχολία; Τον βλέπω να τραβά πού και πού το καλάμι, λες και κάτι πολύ μεγάλο έχει τσιμπήσει, που απαιτεί προσοχή και δεξιοτεχνία. Αναρωτιέμαι αν έχει βάλει κάποιο..