Ο Παλαιολόγος είχε ένα απίστευτα μεγάλο κοινό θαυμαστριών, δεκάδες γυναίκες τού τηλεφωνούσαν όλη μέρα. Παράλληλα έκανα και μικρά ρεπορτάζ. Ώσπου μια μέρα βλέπω στην επιφυλλίδα του Παλαιολόγου το όνομά μου για πρώτη φορά στην εφημερίδα. Τον ευχαρίστησα συγκινημένος.
Ποιο ήταν το ρεπορτάζ στο οποίο αναφερόταν;
Είχε σκοτωθεί δυο μέρες πριν ένας μοτοσικλετιστής πάνω στην άσφαλτο. Την επομένη εμφανίστηκε η σκιά του στην άσφαλτο, όλοι μίλησαν για θαύμα. Έτρεξε κόσμος, παπάδες, περίεργοι..
Πήγα κι εγώ. Πράγματι, πάνω στην άσφαλτο υπήρχε ένα περίγραμμα ανθρώπου ως σκιά. Σχεδόν πίστεψα ότι ήταν θαύμα. Ξαναπήγα την επόμενη ημέρα. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά, γιατί η σκιά ήταν διαφορετική στο σχήμα. Σημειωτέον ότι αυτή εμφανιζόταν μόνον το πρωί, ποτέ βράδυ. Μένω λίγη ώρα και παρατηρώ ότι από ένα ύψωμα απέναντι υπήρχαν κάτι τύποι που με καθρέφτες σχημάτιζαν τη σκιά.
Έγραψα το ρεπορτάζ, που οι υλατζήδες (αυτοί που στήνουν τις σελίδες) του έβαλαν τίτλο «Η απάτη ενός θαύματος» και το οποίο έδωσε στον Παλαιολόγο την αφορμή να με αναφέρει για πρώτη φορά στην εφημερίδα ονομαστικά. Μέχρι τότε ήμουν αόρατος ρεπόρτερ. Ο Παλαιολόγος μνημόνευσε ακόμα δυο τρεις φορές το όνομά μου στις επιφυλλίδες του.
Mία από τις ιστορίες που αφηγηθηκε ο Νίκος Χασαπόπουλος στον συνάδελφό του Γιάννη Ν. Μπασκόζο και περιλαμβάνονται στο βιβλίο με τον τίτλο «Η αγωνία ενός ρεπόρτερ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
*
Στη φωτογραφία ο Ν. Χασαπόπουλος με την Ελλη Στάη στα πρώτα τους βήματα στην δημοσιογραφία.