Συνακόλουθα και η έκπτωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τις ισχνές –ή και καθόλου– αμοιβές. Να προστεθεί και η άνθηση των ποικίλων μορφών ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, του διαδικτύου, όπου.. εκτός των άλλων, ο καθένας πλέον μπορεί να αισθάνεται δημοσιογράφος, εκφράζοντας ελεύθερα την όποια άποψή του.
Πράγμα βέβαια θεμιτό σε μια δημοκρατία. Το πρόβλημα είναι τι απομένει στον βομβαρδισμένο πολίτη απ’ ό,τι βλέπει, ακούει, διαβάζει («Ωραίο αυτό που έγραψες, αλλά δεν το θυμάμαι!»).
- απόσπασμα από κείμενο του Δημήτρη Γκιώνη στην Εφημερίδα των Συντακτών Σαββατοκύριακου, με τον τίτλο "Ουκ εν τω πολλώ… / Ενας άλλος απολογισμός -για τα ΜΜΕ"
