Απόψε στο Μονόγραμμα στην ΕΡΤ2«Μ' αρέσει να ζωγραφίζω. Αν δεν ζωγραφίζω είναι σαν να είμαι άρρωστος» ομολογεί ο καλλιτέχνης που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Με τις ευλογίες των γονιών, οι οποίοι δε είχαν φέρει αντίρρηση, μετά το Γυμνάσιο o Χρόνης Μπότσογλου, πέρασε με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και σπούδασε κοντά στον σπουδαίο Γιάννη Μόραλη.
Ακολούθησαν οι σπουδές στο Παρίσι όπου βρέθηκε εκεί κατά την περίοδο 1970 έως 1972 στην Ecole Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού. Το 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ στην οποία διετέλεσε και πρύτανης από το 2001 έως το 2006..
Παράλληλα με την ζωγραφική, ασχολείται με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική.
Η ανθρώπινη μορφή είναι από τα κυρίαρχα θέματα στη ζωγραφική του, ξεκινώντας από το πολύπτυχο Φρίζα72, δεκαοχτώ ζωγραφιές, συνολικού μήκους 9 μέτρα, που έγιναν στο Παρίσι. Ακολούθησαν σαράντα πέντε, πορτραίτα ανθρώπων διαφόρων επαγγελμάτων.
Η «μάνα» του, είναι μια ενότητα έργων που κράτησε 9-10 χρόνια. Πήγαινε στο σπίτι της και την ζωγράφιζε εκ του φυσικού.
Μέσα στο πλούσιο έργο του και μετά την πρώτη μεγάλη ενότητα, το πολύπτυχο Φρίζα72, ξεχωρίζει η «Νέκυια». Πρόκειται για ένα ενιαίο, πολύπτυχο και αδιαίρετο έργο, εμπνευσμένο από τους οικείους νεκρούς, μια εικαστική δηλαδή μελέτη του καλλιτέχνη γύρω από τη μνήμη. Αποτελείται από είκοσι έξι πίνακες μεγάλων διαστάσεων οι οποίοι φιλοτεχνήθηκαν από το 1993 έως τα τέλη του 2000. Ο τίτλος «Νέκυια» αναφέρεται στην ενδέκατη ραψωδία της ομηρικής Οδύσσειας. Εκεί περιγράφεται η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη και οι συνομιλίες του με τις σκιές των πεθαμένων. Στη δική του Νέκυια ο Μπότσογλου προσπαθεί να καταλάβει και να αναπαραστήσει οικεία πρόσωπα που δεν υπάρχουν πλέον και τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του.
Το 2002 άρχισαν οι «Αναφορές». Φανταστικά πορτραίτα καλλιτεχνών που παίξανε σημαντικό ρόλο στις διαμορφώσεις της εικαστική του. Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», μια συλλογή που θεωρήθηκε προκλητική από τους κριτικούς.
Η πιο πρόσφατη ατομική έκθεση έργων του έγινε στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2013 και περιελάμβανε τοπογραφίες, γεγονός που ξάφνιασε τους κριτικούς. Κι όμως αυτός ο ανθρωποκεντρικός ζωγράφος δηλώνει πως σε όλη του τη ζωή ήθελε να κάνει τοπία. Έλεγε πειράζοντας τον εαυτό του, πως όταν γεράσει θα κάνει και τοπία. Τότε που θα γίνει πιο καλός, εννοώντας όχι πιο καλός ζωγράφος αλλά πιο καλός άνθρωπος…
INFO
προβολή: Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017 - ΕΡΤ2 - ώρα: 20:00
Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σκηνοθεσία Χρίστος Ακρίδας, φωτογραφία Στάθης Γκόβας, ηχοληψία Νίκος Παναγοηλιόπουλος, μοντάζ Σταμάτης Μαργέτης, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης
