Γράφει ο Αλέκος Μάρκελος*
Συμπλήρωσα επτά χρόνια στην Αυστραλία, χωρίς να έχω επιστρέψει στην Ελλάδα ποτέ.
Και δε θα επιστρέψω, αυτήν τη σκληρή απόφαση την έλαβα στη σκάλα του αεροπλάνου, ερχόμενος.
Για να μπορώ να είμαι Έλληνας στην καρδιά, και, όσο μπορώ, Αυστραλός στο μυαλό.
Έκτoτε έγιναν πολλά, πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελα ή δε θα ήθελα να με αφορούν, καθώς η φαμίλια είναι πάντα το πρώτο μέλημα..
Αλλά πάντα έτσι ήμουν, έμαθα δεκαετίες να κολυμπάω και σε ήρεμα νερά και σε φουρτούνες.
Αυτά τα χρόνια της αναπόφευκτης Ελληνικής Κρίσης, πάταγα διαρκώς σε δύο βάρκες:
Στην Ομογενειακή και της Πατρίδας.
Στην πρώτη γιατί ως "Έλλην φαντάρος" ανέλαβα να υπερασπιστώ το εθνόσημο, να είμαι υπηρέτης του Ελληνικού καλού από εδώ.
Και την υποχρέωση να κάνω λιγότερη την απόσταση "από την Εστία μέχρι την κατοικία στην Παροικία".
Στη δεύτερη βάρκα πάταγα γιατί οι εξελίξεις στην Ελλάδα έτρεχαν και 33 χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος εκεί, έμαθα και είδα πολλά.
Και δεν μπορούσε καμία δύναμη να με κάνει να αδιαφορήσω.
Για τη μάνα μου, τα αδέλφια, τους αγαπημένους.
Σας λέω ολόκαρδα:
-Όποιος κάνει τέτοιους συνδυασμούς, στο τέλος, πνίγεται.
Αλλά δεν με ένοιαξε.
Τον τελευταίο καιρό αφοσιώθηκα σε δύο συγκεκριμένους στόχους:
1) Η νέα εποχή για την Ομογένεια, την Παροικία.
2) Ο ρόλος που μπορούμε και πρέπει να υπηρετήσουμε ως ΕΡΤ, ως Ελληνική Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, χτήμα και δικαίωμα του Έλληνα Πολίτη.
Στην προσπάθεια για το καλύτερο, με εχθρούς το καθημερινό χειρότερο, όπως η ανοησία Σαμαρά να "κατεβάσει διακόπτες" και πολλά άλλα, συγκρούστηκα με πολλούς.
Θυμάμαι ακόμη τον πρώην γενικό δερβέναγα της ΕΡΤ -και για δεκαετίες πρώην φίλο μου Λάμπη Ταγματάρχη- να μου λέει στο τηλέφωνο, χαράματα εδώ, "στο κάτω-κάτω Αλέκο, σκασίλα μου τι θα βλέπουν τα γερόντια στην Αυστραλία…".
Κάπως έτσι ορίζουν οι γιατροί το εγκεφαλικό….
Το λέω ως παράδειγμα από δεκάδες που έχω ζήσει και ποτέ δεν έκανα πίσω.
Με όποιο κόστος.
Ζούμε όλοι τις αλλαγές που επισυμβαίνουν στην παροικία.
Εξελίξεις που ο χρόνος, ο τόπος και ο ρεαλισμός καθιστούν αναπόφευκτες.
Υπήρξα αποδέκτης των απόψεων από όλες τις πλευρές, για πολλά και σημαντικά θέματα.
Αλλά εκ των πραγμάτων, ο ρόλος μου ήταν εύκολος.
Ως υπηρέτης του Ελληνικού συμφέροντος, ότι είναι καλό για την Ελλάδα το προβάλω, όσο μπορώ, ό,τι δεν την αφορά θετικά, δε με αφορά.
Ασχολήθηκα τον τελευταίο καιρό ιδιαίτερα με το θέμα των νέων μεταναστών.
Γιατί είναι μια πραγματικότητα.
Όσοι κι αν είναι, χιλιάδες είναι, παιδιά μας είναι.
Ακούστηκαν και ειπώθηκαν πολλά, υπερβολές και αλήθειες.
Η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας είναι σε μια περίοδο αλλαγών και εξελίξεων, αλλά αυτό δε δικαιολογεί την "δυσκολία" επικοινωνίας που υπήρξε, για πολύ καιρό.
-Πως θα παντρευτούν θετικά, οι γεννημένοι και μεγαλωμένοι εδώ με ένα παλικάρι από τις Τζιτζιφιές που έμεινε άνεργο;
Έβλεπα και καταλάβαινα τη δυστοκία, αλλά περισσότερο με απασχολούσε πως αυτή η κατάσταση μπορούσε -και ναι, εκεί πήγαινε- να οδηγηθεί σε αντιπαλότητα, καχυποψία.
Μη συνεργασία.
Ενάντια στις Αρχές μου, κολύμπησα στα θολά νερά, ώστε να μπορέσει να αλλάξει αυτό.
Τη Δευτέρα το ΔΣ της Κοινότητας, άκουσε με σοβαρότητα, νέους μετανάστες που ήξεραν τι να πουν.
Ντόμπρα.
Ο Πέτρος Γυφτόπουλος και η ομάδα Ε.Ν.Α στο Facebook κατάφεραν να στήσουν μέσα από τα Νέα Μέσα, μια επικοινωνία και αλληλουποστήριξη μεταξύ των νέων μεταναστών, θαυμαστή και σοβαρή.
Όφειλε να τους ακούσει η Κοινότητα.
Είναι χιλιάδες παιδιά μας.
Σήμερα συμπληρώνω επτά χρόνια χωρίς Ελλάδα, αλλά με Ελλάδα.
Χαίρομαι που έγιναν πράγματα, θα γίνουν κι άλλα.
Στην Κοινότητα πρότεινα λύσεις συνεργασίας με τους νέους Έλληνές μας, τις αποδέχθηκαν και τις εφαρμόζουν.
Είναι καταστάσεις που στο τέλος "βγαίνεις απέξω" κι αφήνεις να γίνουν καλά πράματα με το νερό στο αυλάκι.
Πριν πω καλή τύχη και καλή συνέχεια, να αναφερθώ στα της ΕΡΤ: Το "μαύρο" δώθε μας τσάκισε, χάσαμε δορυφόρους, σήμα και άλλα.
Η εκπομπή που κάναμε "Από την Αυστραλία με Αγάπη", παρά το όφελος που είχε συνολικά για την παροικία, τελείωσε.
Ο σημερινός πρόεδρος της Κοινότητας, ο Βασίλης Παπαστεργιάδης, επικοινώνησε απευθείας με τον Έλληνα πρωθυπουργό, την πολιτική ηγεσία και την διοίκηση της ΕΡΤ ώστε η εκπομπή να ξεκινήσει και πάλι.
Προσωπικά, αν ξεκινήσει, θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της γιατί αποτελεί εργαλείο επικοινωνίας και προβολής για την Ομογένεια παγκοσμίως.
Είχαμε εδώ αυτές τις μέρες τον συνάδελφο και φίλο Νίκο Αγγελίδη, που μάλλον αναλαμβάνει την διεύθυνση και την αναμόρφωση της ERT World.
Μιλήσαμε, του εξήγησα, ξέρει.
Σύντομα θα ξέρουμε και εμείς.
Αν δεν γίνει, λυπάμαι, αλλά προσπάθησα. Και δεν νοιώθω υπόλογος.
Ή προχωράμε ή τραγουδάμε «τρεις λαλούν και δυό χορεύουν».
Ευχαριστώ το ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ και τουλάχιστον στα 80 του μπορεί να είμαι παρών, για μετά....
Χρόνια πολλά, καλές γιορτές!
*Ο Αλέκος Μάρκελος είναι ανταποκριτής της ΕΡΤ στην Αυστραλία.
- πηγή: neoskosmos
Στη φωτογραφία οι ανταποκριτές της ΕΡΤ στην Αυστραλία, Έμμα Παπαεμμανουήλ και Αλέκος Μάρκελος