Πρώτη φορά το Χάρβαρντ ποσοτικοποίησε την επιρροή των ΜΜΕ στο ευρύ κοινό
Από την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε, γίνεται λόγος για τη «δύναμη
του Τύπου». Διαχρονικά οι απανταχού κυβερνήσεις επιθυμούν διακαώς είτε
να τον επηρεάζουν είτε να τον ελέγχουν.
Ο Μάλκολμ Χ είχε περιγράψει τα media ως την «ισχυρότερη οντότητα
στη Γη, επειδή ελέγχουν το μυαλό των μαζών». Κάποιοι δημοσιογράφοι
μπορεί να βρίσκουν τέτοιες θέσεις κολακευτικές, όμως όσοι μελετούν τη
λειτουργία του Τύπου στις κοινωνίες συμφωνούν μεν ότι οι εφημερίδες
πράγματι έχουν μια κάποια επιρροή στους αναγνώστες τους, όμως μέχρι
στιγμής έχει σταθεί τρομερά δύσκολη υπόθεση.. το να μετρηθεί με ακρίβεια
αυτή η επιρροή.
Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ολοκλήρωσε πρόσφατα μια έρευνα που
δείχνει ότι η δύναμη του Τύπου είναι πραγματική. Η έρευνα παρουσιάστηκε
μόλις την προηγούμενη εβδομάδα στο «Science», το ακαδημαϊκό περιοδικό
που θεωρείται ένα από τα υψηλότερου κύρους έντυπα στον κόσμο.
Πρόκειται για ένα εκτενές πρότζεκτ που μέτρησε με λεπτομέρεια την
επιρροή άρθρων από 35 διαφορετικά ειδησεογραφικά Μέσα στο αμερικανικό
κοινό μέσω του περιεχομένου των δημοσιεύσεων των αναγνωστών στο
Twitter.
Η έρευνα του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι ακόμα και άρθρα από ΜΜΕ που
θεωρούνταν μικρής δυναμικής, σε σύγκριση π.χ. με τους «New York Times» ή
την «Washington Post», αύξησαν τη συζήτηση στο Twitter για τα θέματα
στα εν λόγω άρθρα κατά 60%. Το ακόμη σημαντικότερο ήταν ότι τα
δημοσιοποιημένα άρθρα μετατόπιζαν τη φύση των αρχικών απόψεων που
εκφραζόντουσαν στα tweets του κόσμου προς την άποψη που εξέφραζαν οι
αρθρογράφοι.
(...)
Παίρνεις ό,τι πληρώνεις
Σήμερα τα μεγαλύτερης εγκυρότητας έντυπα παγκοσμίως προσπαθούν να
αλλάξουν τη νοοτροπία ότι όλο το περιεχόμενο στο Ίντερνετ θα πρέπει να
είναι δωρεάν. Αν αυτό συνεχιστεί, η έγκυρη δημοσιογραφία απλώς δεν θα
μπορεί πια να επιβιώσει και μοιραία θα πάψει να υπάρχει. Όπως όλο και
περισσότερα Μέσα αρχίζουν να τονίζουν στα logo των ιστοσελίδων τους, «η
αλήθεια κοστίζει».
Στις αρχές της χρονιάς η «Wall Street Journal» αποφάσισε να
προχωρήσει με τη στρατηγική τού «πρώτο κλικ δωρεάν», που σημαίνει ότι
επιτρέπει μόνο μια δωρεάν ανάγνωση του περιεχομένου της στον αναγνώστη.
Όποιος επιθυμεί να συνεχίσει, στο δεύτερο κλικ θα χτυπήσει στο λεγόμενο
«pay wall» και θα πρέπει να πληρώσει συνδρομή στο έντυπο για να έχει
πρόσβαση στα άρθρα.
Η «Wall Street Journal» είδε αμέσως να χάνεται το 50% της
επισκεψιμότητας στο σάιτ της μέσω Google. Παράλληλα, όμως, οι αιτήσεις
για συνδρομές από αναγνώστες που έμπαιναν στο σάιτ της και «χτυπούσαν»
πάνω στο pay wall τετραπλασιάστηκαν! Προφανώς, με τη λογική πως
«παίρνεις ό,τι πληρώνεις», η εγκυρότητα πράγματι δεν μοιράζεται δωρεάν.
Και αυτό αρχίζει πλέον να γίνεται και κατανοητό αλλά και αποδεκτό από
τους αναγνώστες σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό...
- από εκτενές ρεπορτάζ σtopontiki (ολόκληρο ΕΔΩ)
- από εκτενές ρεπορτάζ σtopontiki (ολόκληρο ΕΔΩ)