Το πιο θλιβερό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι άνω των 17 ετών που θεωρούν το εβδομαδιαίο πέσιμο στη διμοιρία στη Χαριλάου Τρικούπη, το τακτικό "καγελάκι" στο Πολυτεχνείο και την τελετουργική καγκουρομαχία τριάντα λυσσασμένων της κακιάς ώρας με τα ΜΑΤ, εξεγερσιακές πρακτικές που χρήζουν υπεράσπισης.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δικαιολογούσαν τα "παιδιά" που αποφάσισαν να το παίξουν πορτιέρηδες με το έτσι θέλω στο Πολυτεχνείο δύο μέρες πριν την επέτειο και που τώρα ξεψαχνίζουν τη ζωή της δικηγόρου που βρίσκεται στην εντατική από την.. "εξεγερσιακή" φωτοβολίδα, για να στηρίξουν το χτύπημα κατά της ζωής της. Όλοι αυτοί δηλαδή που θα έπρεπε να έχουν δύο δράμια πολιτικής σκέψης νομιμοποιούν χουλιγκανικές πρακτικές που βρίσκονται στον αντίποδα κάθε ανταγωνιστικού προτάγματος.
Η προκλητική περιφρόνηση της ζωής, η απόλυτη λογική της ισχύος που συμπυκνώνεται στο μότο "κάνω ότι γουστάρω επειδή μπορώ", η αποθέωση της βίας παντού και πάντα και η αντίληψη του "όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου" συνιστούν την πεμπτουσία της λογικής του κράτους. Της πιο μαύρης μάλιστα, εκδοχής του κράτους. Βαυκαλίζονται ότι αντιμάχονται το κράτος τη στιγμή που έχουν ενσωματώσει και αναπαράγουν ορισμένες από τις πιο αποκρουστικές λογικές του κράτους.
Όσο και αν βαφτίζονται εξεγερσιακές τέτοιες οι πρακτικές δεν είναι παρά μία απεχθής εκδήλωση της κυρίαρχης ιδεολογίας. Οι "δράστες" τους δεν είναι πράκτορες, ούτε προβοκάτορες όπως θέλει η συνωμοσιολογική ανοησία. Είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι της εξουσίας, τα βαποράκια της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αυτοί που θα την "πουλήσουν" στο εσωτερικό του κινήματος με αντάλλαγμα το προσωπικό τους φιξάρισμα - την αδρεναλίνη της "σύγκρουσης" και τα δεκαπέντε λεπτά θεαματικής δημοσιότητας.
- από το facebook του Δημήτρη Τσίρκα
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δικαιολογούσαν τα "παιδιά" που αποφάσισαν να το παίξουν πορτιέρηδες με το έτσι θέλω στο Πολυτεχνείο δύο μέρες πριν την επέτειο και που τώρα ξεψαχνίζουν τη ζωή της δικηγόρου που βρίσκεται στην εντατική από την.. "εξεγερσιακή" φωτοβολίδα, για να στηρίξουν το χτύπημα κατά της ζωής της. Όλοι αυτοί δηλαδή που θα έπρεπε να έχουν δύο δράμια πολιτικής σκέψης νομιμοποιούν χουλιγκανικές πρακτικές που βρίσκονται στον αντίποδα κάθε ανταγωνιστικού προτάγματος.
Η προκλητική περιφρόνηση της ζωής, η απόλυτη λογική της ισχύος που συμπυκνώνεται στο μότο "κάνω ότι γουστάρω επειδή μπορώ", η αποθέωση της βίας παντού και πάντα και η αντίληψη του "όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου" συνιστούν την πεμπτουσία της λογικής του κράτους. Της πιο μαύρης μάλιστα, εκδοχής του κράτους. Βαυκαλίζονται ότι αντιμάχονται το κράτος τη στιγμή που έχουν ενσωματώσει και αναπαράγουν ορισμένες από τις πιο αποκρουστικές λογικές του κράτους.
Όσο και αν βαφτίζονται εξεγερσιακές τέτοιες οι πρακτικές δεν είναι παρά μία απεχθής εκδήλωση της κυρίαρχης ιδεολογίας. Οι "δράστες" τους δεν είναι πράκτορες, ούτε προβοκάτορες όπως θέλει η συνωμοσιολογική ανοησία. Είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι της εξουσίας, τα βαποράκια της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αυτοί που θα την "πουλήσουν" στο εσωτερικό του κινήματος με αντάλλαγμα το προσωπικό τους φιξάρισμα - την αδρεναλίνη της "σύγκρουσης" και τα δεκαπέντε λεπτά θεαματικής δημοσιότητας.
- από το facebook του Δημήτρη Τσίρκα