Τα σκάνδαλα στη χώρα ήταν πολλά. Βούηξε ο τόπος, αν και ορισμένοι πρόθυμοι απολογητές έχουν πάντα ένα χαλί πρόχειρο για να τα σπρώχνουν από κάτω.
Το πολιτικό σύστημα που διαχειρίστηκε τα κοινά επί δεκαετίες, όταν όλα αυτά άρχισαν να βγαίνουν στο αφρό, χρησιμοποίησε το μόνο όπλο που του έμενε και κατά τα φαινόμενα ήταν αποτελεσματικό: Το θράσος.
Αρχικά έβλεπε τους μαύρους λογαριασμού σαν τηλεφωνικά νούμερα (Βαγγέλης Βενιζέλος αμίμητος), σε άλλες περιπτώσεις μιλούσε για «δικαίωση» και όταν κάποιοι λίγοι πιανόταν με τη γίδα στην πλάτη μιλούσαν για «σκευωρία»..
Ο μόνος που δοκίμασε τη φυλακή ήταν ο Άκης και η οικογένεια του σε μια υπόθεση που δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα το πώς λειτουργούσε η διαθφορά και τα πρόσωπα που είχαν πέσει με τα μούτρα στο μέλι. Έπαρση, νεοπλουτίλα, συνωμοσιολογία, μεγάλες στιγμές ερμηνείας «δράματος» και καταγγελία του «κυνηγυτού» που υφίσταντο οι «διωκόμενοι».
Το κωλοδάχτυλο το οποίο μας χάρισε χθες η Βίκυ Σταμάτη δεν ήταν το μοναδικό. Ήταν το πιο εμφανές. Χιλιάδες κωλοδάχτυλα έχουν υψωθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους πρωταγωνιστές των σκανδάλων, γιατί έχουν τη βεβαιότητα ότι όχι μόνο οι πράξεις ή έχουν παραγραφεί ή θα παραδοθούν για πάντα στη λήθη, αλλά θα είναι αυτοί που θα κάνουν και τους τιμητές. Τα τελευταία 2,5 χρόνια προστέθηκε και ένα ακόμα όπλο στη φαρέτρα του θράσους. Όποιος ασχολείται μ’ αυτόν τον βούρκο που ονόμασαν «διακυβέρνηση της χώρας» είναι συριζαίος. Μιλάς για τις μίζες που μοίραζε ο Χριστοφοράκος; Σου δείχνουν τις ουρές για το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Μιλάς για τα Βατοπέδια, τα Χρηματιστήρια, τα Δημόσια Έργα, τις υπερτιμολογήσεις στα Ολυμπιακά Έργα; Σου δείχνουν τον Καμμένο.
Προφανώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπεύθυνη για τα πεπραγμένα της, αφού κυβερνά, αλλά αυτό χρησιμοποιείται ως η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλυθούν δεκαετίες διεφθαρμένης διακυβέρνησης.Η Βίκυ Σταμάτη είναι ένα θρασίμι και ως τέτοιο έζησε «μεγάλη ζωή» δίπλα στον Τζοχατζόπουλο, τον οποίο τώρα χωρίζει γιατί δεν της είναι πλέον χρήσιμος. Ενδεικτικό της έπαρσης της και του παράλληλου σύμπαντος στο οποίο ζει είναι ότι σήμερα κυκλοφορεί συνέντευξη της στο Down Town όπου κάνει φωτογράφηση, ωσάν ντίβα του σινεμά και μας πετάει στα μούτρα ένα «δεν χρωστάω σε κανέναν».
Η Βίκυ Σταμάτη είναι ένα σύμπτωμα. Όχι η ίδια η ασθένεια. Οι δημιουργοί της ασθένειας έχουν φορέσει ιατρική ρόμπα και παίζουν τους «γιατρούς» του συστήματος. Και σηκώνουν μονίμως το δάχτυλο. Πολλές φορές τον δείκτη, αλλά περισσότερες ακόμα τον μέσο. Γιατί το κωλοδάχτυλο είναι το “οικόσημό” τους.
- το κείμενο του Δ. Σούλτα είναι από το viewtag
