Όταν οι εκλογές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί ρίχνουν κλώτσο στους μελανοχίτωνες
του Χρήστου Ξανθάκη
Η παλιά παροιμία λέει ότι από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Εγώ πάλι που είμαι πλάσμα μοντέρνο, έχω την εντύπωση ότι τις αλήθειες θα τις μάθεις στο ταξί. Έτσι όπως κάθεσαι πλάι στον ταρίφα ή στις πίσω θέσεις, πιο αναπαυτικά, και σου αναπτύσσει εκείνος θεωρίες και δοξασίες και συνωμοσίες, παρέα με ολίγο άσμα καψούρικο και Γιώργο Τράγκα. Δεν είναι ότι τα πιστεύεις όλα αυτά που ακούς, Θεός φυλάξι, είναι που καταλαβαίνεις μέσα από το παράλογο νέφος της ακόμη πιο παράλογης φλυαρίας προς τα πού φυσάει ο άνεμος. Προς τα πού.. στρέφεται η προσοχή των Ελλήνων και των Ελληνίδων, προς τα πού κατευθύνονται τα γούστα τους, προς τα πού σκέφτονται να το ρίξουν το κουκί όταν έρθει η ώρα να σταθούν πίσω απ’ το παραβάν. Ασφαλέστερος δείκτης από την κίτρινη φυλή δεν υπάρχει, πιστέψτε με!
Εξ ου και με είχε πιάσει ένας μίνι πανικός πριν από μια τετραετία, σε εκείνες του εκλογές του ΣΑΤΑ που είχαν τσιμπήσει τα χρυσαύγουλα ένα κάτι παραπάνω από ευπρεπές ποσοστό 13,75 %, παρεάκι με τρεις έδρες. Τρίτη δύναμη είχαν αναδειχθεί τότε στο σωματείο το δυναμικό κι έμοιαζαν να επαληθεύονται οι κασιδιάρικες κραυγές ότι φούντωνε το «κίνημα» και ότι οσονούπω θα έπιανε ένα δεκαπενταράκι στις κάλπες. Κρύος ιδρώτας με είχε λούσει, μιας και οι ταξιτζήδες, θα επιμείνω, είναι ασφαλής «δείκτης» για τις τάσεις και τις προτιμήσεις της ελληνικής κοινωνίας. Και σκεφτόμουνα ότι αν δεν βρισκόταν ένας τρόπος να αναχαιτισθεί το κύμα, θα είχαμε πολύ άσχημα ξεμπερδέματα…
Και είχαμε βεβαίως πολύ άσχημα ξεμπερδέματα, στο μνήμα είναι ο Παύλος Φύσσας. Και η μάνα του στα δικαστήρια τρέχει, μέσα στην αγωνία για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι φονιάδες του γιού της. Η θυσία του Παύλου ήταν η κορυφή του παγόβουνου, μαζί, βεβαίως, με μια σειρά από άλλα γεγονότα (βάλε μέσα και τη διακοπή των ενισχύσεων από κάτι παρφουμέ «τζάκια» της οικονομίας), που οδήγησαν την Χρυσή Αυγή στην ανυποληψία. Και ποιος κλάδος είναι αυτός που θα μας το δείξει πρώτος; Μα φυσικά οι ταρίφες με τις εκλογές τους τις σωματειακές. Μία έδρα με πολύ χαμηλότερα ποσοστά έβγαλε στον ΣΑΤΑ η παράταξη η ακροδεξιά στις περυσινές εκλογές. Και φέτος στην Ομοσπονδία την πανελλήνια δεν κατέβασε καν συνδυασμό!
Μάλιστα, καλά το διαβάσατε. Στις προχθεσινές εκλογές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί , ο ΛΑΣΙΤΑ, η παράταξη δηλαδή της Χρυσής Αυγής, δεν κατέβασε καν υποψηφιότητα και έχασε και τη μία έδρα που είχε στο Διοικητικό Συμβούλιο. Μηδέν πλέον, τελεία, μηδέν σκέτο, ολοστρόγγυλο, εκεί που οραματίζονταν ότι θα ηγεμονεύσουν οι μελανοχίτωνες. Στο χρονοντούλαπο μπήκανε, το σκότος τους κατάπιε. Πράγμα που ελπίζω ότι θα συμβεί και στις υπόλοιπες εκφράσεις του δημόσιου βίου, όταν βγει η απόφαση του δικαστηρίου για την Εγκληματική Οργάνωση. Ως τότε, ας πιστωθεί παρακαλώ ένας πόντος στους ταρίφες που έδειξαν το φωτεινό το μονοπάτι. Κι ας ακούνε Γιώργο Τράγκα, όσο θέλουνε…
- από το newpost.gr
του Χρήστου Ξανθάκη
Η παλιά παροιμία λέει ότι από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Εγώ πάλι που είμαι πλάσμα μοντέρνο, έχω την εντύπωση ότι τις αλήθειες θα τις μάθεις στο ταξί. Έτσι όπως κάθεσαι πλάι στον ταρίφα ή στις πίσω θέσεις, πιο αναπαυτικά, και σου αναπτύσσει εκείνος θεωρίες και δοξασίες και συνωμοσίες, παρέα με ολίγο άσμα καψούρικο και Γιώργο Τράγκα. Δεν είναι ότι τα πιστεύεις όλα αυτά που ακούς, Θεός φυλάξι, είναι που καταλαβαίνεις μέσα από το παράλογο νέφος της ακόμη πιο παράλογης φλυαρίας προς τα πού φυσάει ο άνεμος. Προς τα πού.. στρέφεται η προσοχή των Ελλήνων και των Ελληνίδων, προς τα πού κατευθύνονται τα γούστα τους, προς τα πού σκέφτονται να το ρίξουν το κουκί όταν έρθει η ώρα να σταθούν πίσω απ’ το παραβάν. Ασφαλέστερος δείκτης από την κίτρινη φυλή δεν υπάρχει, πιστέψτε με!
Εξ ου και με είχε πιάσει ένας μίνι πανικός πριν από μια τετραετία, σε εκείνες του εκλογές του ΣΑΤΑ που είχαν τσιμπήσει τα χρυσαύγουλα ένα κάτι παραπάνω από ευπρεπές ποσοστό 13,75 %, παρεάκι με τρεις έδρες. Τρίτη δύναμη είχαν αναδειχθεί τότε στο σωματείο το δυναμικό κι έμοιαζαν να επαληθεύονται οι κασιδιάρικες κραυγές ότι φούντωνε το «κίνημα» και ότι οσονούπω θα έπιανε ένα δεκαπενταράκι στις κάλπες. Κρύος ιδρώτας με είχε λούσει, μιας και οι ταξιτζήδες, θα επιμείνω, είναι ασφαλής «δείκτης» για τις τάσεις και τις προτιμήσεις της ελληνικής κοινωνίας. Και σκεφτόμουνα ότι αν δεν βρισκόταν ένας τρόπος να αναχαιτισθεί το κύμα, θα είχαμε πολύ άσχημα ξεμπερδέματα…
Και είχαμε βεβαίως πολύ άσχημα ξεμπερδέματα, στο μνήμα είναι ο Παύλος Φύσσας. Και η μάνα του στα δικαστήρια τρέχει, μέσα στην αγωνία για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι φονιάδες του γιού της. Η θυσία του Παύλου ήταν η κορυφή του παγόβουνου, μαζί, βεβαίως, με μια σειρά από άλλα γεγονότα (βάλε μέσα και τη διακοπή των ενισχύσεων από κάτι παρφουμέ «τζάκια» της οικονομίας), που οδήγησαν την Χρυσή Αυγή στην ανυποληψία. Και ποιος κλάδος είναι αυτός που θα μας το δείξει πρώτος; Μα φυσικά οι ταρίφες με τις εκλογές τους τις σωματειακές. Μία έδρα με πολύ χαμηλότερα ποσοστά έβγαλε στον ΣΑΤΑ η παράταξη η ακροδεξιά στις περυσινές εκλογές. Και φέτος στην Ομοσπονδία την πανελλήνια δεν κατέβασε καν συνδυασμό!
Μάλιστα, καλά το διαβάσατε. Στις προχθεσινές εκλογές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί , ο ΛΑΣΙΤΑ, η παράταξη δηλαδή της Χρυσής Αυγής, δεν κατέβασε καν υποψηφιότητα και έχασε και τη μία έδρα που είχε στο Διοικητικό Συμβούλιο. Μηδέν πλέον, τελεία, μηδέν σκέτο, ολοστρόγγυλο, εκεί που οραματίζονταν ότι θα ηγεμονεύσουν οι μελανοχίτωνες. Στο χρονοντούλαπο μπήκανε, το σκότος τους κατάπιε. Πράγμα που ελπίζω ότι θα συμβεί και στις υπόλοιπες εκφράσεις του δημόσιου βίου, όταν βγει η απόφαση του δικαστηρίου για την Εγκληματική Οργάνωση. Ως τότε, ας πιστωθεί παρακαλώ ένας πόντος στους ταρίφες που έδειξαν το φωτεινό το μονοπάτι. Κι ας ακούνε Γιώργο Τράγκα, όσο θέλουνε…
- από το newpost.gr