«Παρά τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον
μου όλο το διάστημα της διαπραγμάτευσης (για τον ΕΔΟΕΑΠ), απέφυγα να απαντήσω σε
αμετροεπείς κατηγορίες και σε λοιδορίες ορισμένων, που αρέσκονται στον
ρόλο του δημόσιου κατήγορου αδιαφορώντας για τα πραγματικά συμφέροντα
των ανθρώπων της ενημέρωσης. Τους αφήνω στη χλεύη των μάχιμων
δημοσιογράφων, οι οποίοι με γνωρίζουν καλύτερα. Παραμένω μάχιμος
δημοσιογράφος και δεν θα γίνω υπηρετικό προσωπικό της εξουσίας και των
μικροξουσιών. Καταλαβαινόμαστε τώρα… Οι «αρουραίοι» του Διαδικτύου, ας
παραμείνουν με τα βοθρολύματά τους.»
Τα παραπάνω αναφέρει ο γενικός γραμματέας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Σταύρος Καπάκος που..
σε κείμενο του (το είδαμε στο left.gr) σχετικά με την απόφαση για βιωσιμότητα του ΕΔΟΕΑΠ, σημειώνει μεταξύ άλλων:
Τα παραπάνω αναφέρει ο γενικός γραμματέας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Σταύρος Καπάκος που..
σε κείμενο του (το είδαμε στο left.gr) σχετικά με την απόφαση για βιωσιμότητα του ΕΔΟΕΑΠ, σημειώνει μεταξύ άλλων:
Η απόφαση για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να ολοκληρωθεί με τη συγκατάθεση των ασφαλισμένων, οι οποίοι θα κληθούν να πάρουν την τελική απόφαση για την αλλαγή του καταστατικού του ΕΔΟΕΑΠ, σε Γενική Συνέλευση και σε ψηφοφορία με κάλπη. Και η μάχη αυτή πρέπει να κερδηθεί για να έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση των ασφαλισμένων, όπως ακριβώς δεσμεύτηκε το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ, όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση και τους εργοδότες.
Η διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ αποτελεί μια θετική διάκριση για τον ευαίσθητο χώρο της ενημέρωσης που αποτελεί λειτουργία της δημοκρατίας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά κατάλοιπο αριστοκρατικής αντίληψης. Άλλωστε, οι παροχές είναι ανάλογες των υπολοίπων ασφαλισμένων και μάλιστα χωρίς τη θαλπωρή της κρατικής εγγύησης. Χωρίς αυτή τη θετική διάκριση οι εργαζόμενοι θα ήταν περισσότερο ανυπεράσπιστοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις πιέσεις κάθε είδους εξουσίας και παραεξουσίας και οι Ενώσεις θα διέθεταν ισχνότερα μέσα διεκδίκησης των δικαιωμάτων.
Η διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, ανοίγει τον δρόμο για τη διεκδίκηση σύμβασης εργασίας, τη διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων, που θα αποτελέσουν τονωτική ένεση, ιδιαίτερα για τα έντυπα μέσα, και τελικά όλα αυτά να αποτελέσουν την έναρξη μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της ενημέρωσης, που πρέπει να αποτελεί τον στρατηγικό στόχο των Ενώσεων Συντακτών. Άλλωστε, όταν διεκδικείς την αναγνώριση της ενημέρωσης, ως σημαντικής λειτουργίας της δημοκρατίας, οφείλεις να θέτεις ως πρώτιστο το καθήκον την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της, εδραιώνοντας έναν κοινωνικό ρόλο αποδεκτό από την κοινωνία.