Είναι ο ποδοσφαιριστής που τον έζησα και δεν έχω θολές αναμνήσεις από αυτόν αλλά πεντακάθαρες και υψηλής ευκρίνειας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ο Ζιντάν δεν βασίστηκε ποτέ, μόνο, στο ταλέντο Του. Ήταν ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, πραγματικά ιδιοφυής που ξεπέρασε όμως τον εαυτό του. Με σκληρή δουλειά ελάχιστα λόγια, ένας.. Κλιντ Ίστγουντ ενώ ο Μαραντόνα ξεπέφτει πολλές φορές στην περσόνα του Τζο Πέσι. Δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του, όπως και ο Μαραντόνα, αλλά αυτό δεν τον κράτησε ούτε δεμένο ούτε αιχμάλωτο του παρελθόντος του.
Ο Ζιντάν είχε και πάθος και δαίμονες (η κουτουλιά στον Ματεράτσι και η αποβολή του στον Τελικό είναι η μεγαλύτερη στιγμή Του) αυτό όμως που θα θυμάμαι πάντα είναι η σκυλίσια αποφασιστικότητα του και εργατικότητά του. Θα τον θυμάμαι πάντα με τον ιδρώτα από τα πρώτα λεπτά του αγώνα να εξατμίζεται από το πρόσωπό του και να τον τυλίγει σαν Φωτοστέφανο.
Panos Dodis (facebook)
