Γράφει ο Τάσος Παππάς
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του έκανε λόγο για μια κυβέρνηση «απροετοίμαστη» και για έναν πρωθυπουργό «που άγεται και φέρεται από μία μόνη αγωνία. Το να μείνει στην εξουσία».
Ας αφήσουμε κατά μέρος την κατηγορία περί ελλείμματος προετοιμασίας γιατί είδαμε τα επιτεύγματα των προετοιμασμένων. Κορυφαίο όλων η χρεοκοπία της χώρας. Φανταστείτε να μην ήταν και προετοιμασμένοι.
Το άλλο επιχείρημα περί εξουσιολαγνείας του ΣΥΡΙΖΑ που διακινούν συστηματικά.. τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα φιλονεοδημοκρατικά μέσα ενημέρωσης και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, ότι δηλαδή έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα που κάνει τα πάντα ώστε να παραμείνει στην εξουσία, έχει ενδιαφέρον.
Αναρωτιέται κανείς γιατί είναι ευάλωτο στην κριτική ένα κόμμα που έχει την εξουσία (δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη διακυβέρνηση και την πραγματική εξουσία) και θέλει να την κρατήσει με θεσμικό τρόπο στο πλαίσιο της κοινοβουλευτισμού που προβλέπει εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια και δεν είναι ευάλωτα στην κριτική περί αρχομανίας τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα για σαράντα χρόνια (και μαζί και χώρια) και δεν έχουν συμπληρώσει ούτε τρία χρόνια μακριά απ' αυτήν;
Η μία εξήγηση είναι ότι οι ηγετικές ομάδες της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να χαλιναγωγήσουν το στερητικό σύνδρομο που τις ταλαιπωρεί. Η άλλη εξήγηση είναι ότι βιάζονται να επιστρέψουν στα πράγματα γιατί φοβούνται πως θα υποστούν ανεπανόρθωτες βλάβες τα ερείσματά τους στο πολιτικό, οικονομικό και δικαστικό σύστημα.
Υπάρχει βεβαίως και μια τρίτη εξήγηση και αυτήν επικαλούνται τα δύο κόμματα: πρόκειται για την εκδήλωση της αγνής πρόθεσής τους να σώσουν (να ξανασώσουν ) τη χώρα. Διαλέγετε και παίρνετε.
Πάντως η τρίτη εκδοχή, η ανιδιοτελής, μπάζει από παντού κι ας λένε ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Γεννηματά ότι μάθαμε από τα λάθη μας και δεν θα τα ξανακάνουμε. Με την αυτοκριτική ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά.
- από efsyn.gr
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του έκανε λόγο για μια κυβέρνηση «απροετοίμαστη» και για έναν πρωθυπουργό «που άγεται και φέρεται από μία μόνη αγωνία. Το να μείνει στην εξουσία».
Ας αφήσουμε κατά μέρος την κατηγορία περί ελλείμματος προετοιμασίας γιατί είδαμε τα επιτεύγματα των προετοιμασμένων. Κορυφαίο όλων η χρεοκοπία της χώρας. Φανταστείτε να μην ήταν και προετοιμασμένοι.
Το άλλο επιχείρημα περί εξουσιολαγνείας του ΣΥΡΙΖΑ που διακινούν συστηματικά.. τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα φιλονεοδημοκρατικά μέσα ενημέρωσης και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, ότι δηλαδή έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα που κάνει τα πάντα ώστε να παραμείνει στην εξουσία, έχει ενδιαφέρον.
Αναρωτιέται κανείς γιατί είναι ευάλωτο στην κριτική ένα κόμμα που έχει την εξουσία (δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη διακυβέρνηση και την πραγματική εξουσία) και θέλει να την κρατήσει με θεσμικό τρόπο στο πλαίσιο της κοινοβουλευτισμού που προβλέπει εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια και δεν είναι ευάλωτα στην κριτική περί αρχομανίας τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα για σαράντα χρόνια (και μαζί και χώρια) και δεν έχουν συμπληρώσει ούτε τρία χρόνια μακριά απ' αυτήν;
Η μία εξήγηση είναι ότι οι ηγετικές ομάδες της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να χαλιναγωγήσουν το στερητικό σύνδρομο που τις ταλαιπωρεί. Η άλλη εξήγηση είναι ότι βιάζονται να επιστρέψουν στα πράγματα γιατί φοβούνται πως θα υποστούν ανεπανόρθωτες βλάβες τα ερείσματά τους στο πολιτικό, οικονομικό και δικαστικό σύστημα.
Υπάρχει βεβαίως και μια τρίτη εξήγηση και αυτήν επικαλούνται τα δύο κόμματα: πρόκειται για την εκδήλωση της αγνής πρόθεσής τους να σώσουν (να ξανασώσουν ) τη χώρα. Διαλέγετε και παίρνετε.
Πάντως η τρίτη εκδοχή, η ανιδιοτελής, μπάζει από παντού κι ας λένε ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Γεννηματά ότι μάθαμε από τα λάθη μας και δεν θα τα ξανακάνουμε. Με την αυτοκριτική ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά.
- από efsyn.gr