Ο σχολιογράφος αρθρογράφος της εφημερίδας Τα ΝΕΑ Γιώργος Παπαχρήστος απάντησε στον Θανάση Καρτερό της Αυγής που τον φωτογράφισε σε άρθρο του στην Αυγή («κάποιος έγκριτος των ΝΕΩΝ» -δείτε ΕΔΩ). Αναλυτικά η απάντηση Παπαχρήστου μέσα από τη στήλη του «Στίγμα» στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Τα ΝΕΑ:
Ολόκληρο άρθρο μού αφιέρωσε την Κυριακή στην «Αυγή» ο Θανάσης Καρτερός, αποφεύγοντας επιμελώς να με αναφέρει ονομαστικά (ήμουν γι’ αυτόν ένας «κάποιος έγκριτος των “ΝΕΩΝ”») πιθανότατα για να μην υποπέσει στον κανόνα των αμερικανών επικοινωνιολόγων που διατείνονται «δεν έχει σημασία τι γράφουν για σένα, αρκεί να γράφουν σωστά το όνομά σου». Ή, κατά μία άλλη εκδοχή η οποία επίσης «παίζει», το αφεντικό του έχει..
απαγορεύσει ακόμη και να αναφέρουν γραπτώς (προφορικά δεν το συζητάω!) το όνομά μου. Τον καταλαβαίνω… Ποια είναι όμως η αφορμή για να ασχοληθεί μαζί μου, ανήμερα τη μεγαλειώδη εμφάνιση του αφεντικού Τσίπρα στη ΔΕΘ (και όχι μετά του απαραίτητου σε αυτές τις περιπτώσεις λιβανωτού); Όσα έγραψα για την επιμέλεια που έκανε στο περίφημο άρθρο «Ήταν ψεύτης ο Ανδρέας;». Άφησε να περάσουν μερικές ημέρες πριν επιχειρήσει να με διαψεύσει, εμφανέστατα εξ ανάγκης – ξεχειλίζει η αγωνία να διαβεβαιώσει ότι το άρθρο το έγραψε μόνος του (υπάρχουν και καλύτερα ανέκδοτα, νομίζω) ο Τσίπρας, όλοι ΟΛΟΙ ξέρουν τι έχει γίνει. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Τα σημειώματα που του έστελναν διάφοροι τα παραλάμβανε απλώς για να τα κουβαλάει στον Τσίπρα ή για να του τα διαβάζει να (του) περνάει η ώρα; Επίσης, θέλει να μας δείξει ένα (αριθμός 1) κείμενο που έχει γράψει με τα χεράκια του ο Τσίπρας; Έτσι, βρε αδερφέ, για τον ιστορικό του μέλλοντος…
ΥΓ: Στο άρθρο μπερδεύει και μια γιαγιά κραδαίνει τάχατες ένα μπαστούνι να χτυπήσει όποιον πειράζει τον Τσίπρα. Αν δεν πρόκειται για (μια) παρενέργεια της μπίρας που κατανάλωνε στην Τήλο, όταν έγραφε το περί ου ο λόγος άρθρο, μας προϊδεάζει για κάτι; Μας προειδοποιεί; Γιατί να μας απειλεί, δεν του το έχω.
ΥΓ 2: Σε ένα σημείο του άρθρου γράφει: «Καλά να είναι ο καλός δημοσιογράφος (εγώ δηλαδή), να προσέχει μόνο το στομάχι του, γιατί με τόσα που γεννάει – και με τόσα που χωράει – μπορεί να παρουσιάσει καμία δυσλειτουργία». Δηλώνω ότι θα την ακολουθήσω τη συμβουλή του. Ειδικά όταν προέρχεται από έναν «καλό» και «έγκριτο» (κυρίως!) δημοσιογράφο, ο οποίος το 1987 μάς προέτρεπε να τρώμε μαρούλια και φράουλες, όπως αυτός, που αρνιόταν να πέσει θύμα της προπαγάνδας των ιμπεριαλιστών για το Τσερνομπιλ…