Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Φέρτε ρε παιδιά φύλλα δάφνης, φέρτε κι ένα ανάκλιντρο! Να κάτσω επάνω να μασουλάω χαλαρά, να έρχεται ο κοσμάκης να του λέω τη μοίρα του. Μόνο εγώ και η Πυθία έχουμε τέτοιο ποσοστό επιτυχίας κι εκείνη είναι στον τάφο ενώ εγώ είμαι (για την ώρα τουλάχιστον…) ολοζώντανος. Και προέβλεψα πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο ότι έρχεται ο ψόφος της Σοσιαλδημοκρατίας. Το είχα γράψει πεντακάθαρα, με φωτογραφία Φρανσουά Ολαντ και Μάρτιν Σουλτς μάλιστα, εδώ στο Newpost, στις Μαΐου του 2016. Και πάμε μαέστρο τα κόπυ πάστε, να βγει εύκολα το μεροκάματο σήμερα τσαγκαροδευτέρα.
Ξεκινώ με αυτά που έγραφα για τις επιδόσεις της Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη:..
«Το είδαμε στις βουλευτικές εκλογές της Ελλάδας, το είδαμε στις προεδρικές εκλογές της Αυστρίας, το είδαμε στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, το είδαμε στη Βρετανία, ακόμη και στην Ιταλία ετοιμάζεται να σκιστεί το παραπέτασμα. Για να μην μιλήσουμε για την Γερμανία, όπου οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν μεταμορφωθεί σε υπηρετικό προσωπικό της Μέρκελ και όπου τα μόνα εκλογικά κέρδη τα αποκομίζει η ακροδεξιά. Και στη Γαλλία του προέδρου Ολάντ, έρχονται οι «Νύχτες Ορθίων» να βάλουν φωτιά στα μπατζάκια του συστήματος. Στη Γαλλία που λαμβάνει τελευταία τα μηνύματα της αγανάκτησης, αλλά αν εκραγεί θα παρασύρει μαζί της τους πάντες. Ως συνήθως, άλλωστε…»Και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Ο ρεπόρτερ Ξανθάκης είχε την απάντηση έτοιμη:
«Είναι γιατί το σύστημα δεν δουλεύει πια. Δεν στέκει άλλο το μεταπολεμικό στόρι της ενσωμάτωσης, όπου είναι άπαντες ευχαριστημένοι. Και ανάπτυξη και δημοκρατία και πλούτος και θεάματα και δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, δωρεάν μέλλον. Σπάσανε οι ραφές πλέον, πέσανε τα ρούχα, ο βασιλιάς είναι γυμνός. Το all inclusive του συστήματος έχει γεμίσει τρύπες και δεν καλύπτει παρά μικρές μειοψηφίες. Οι πολλοί και οι πολλές χάνουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Και αντικρίζουν το αύριο όχι με αισιοδοξία αλλά με τρόμο.»Και ποιος θα το πληρώσει το μάρμαρο; Φέρτε μου, σας παρακαλώ, την Πυθία να της μάθω μπαλίτσα:
«Πράγμα το οποίον φυσικά δεν θα το πληρώσει η δεξιά. Στο κάτω της γραφής, η μπάλα επιτέλους έρχεται στο δικό της γήπεδο. Και το τροπάριο το έχει έτοιμο: Φταίνε οι ξένοι, φταίνε οι φτωχοί που λέει και το “Big Short”. Όχι, κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, όχι και πάλι, όχι. Ο λογαριασμός για τη ζημιά θα κατευθυνθεί στο τραπεζάκι της σοσιαλδημοκρατίας. Γιατί αυτή ήταν που φόρεσε στο λαγό πετραχήλια και ανακοίνωσε ότι όλα τα φύκια είναι μεταξωτές κορδέλες. Αυτή έστησε con gusto τα μεγάλα κόλπα, αυτή υιοθέτησε τους πολέμους και τις εισβολές, αυτή φρόντισε να μετατοπισθεί ο πλούτος προς τα πάνω με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα. Αυτή πρόδωσε τους ψηφοφόρους της. Και όπως αποδεικνύουν οι ιστορίες αυτών των άγιων ημερών, στο τέλος οι προδότες καταλήγουν κρεμασμένοι από μια συκιά…»Y.Γ.: Τις καλημέρες μου στον Μάρτιν Σουλτς να στείλω και να του ευχηθώ καλή θητεία στην αντιπολίτευση. Αν τύχει και βαρεθεί, μπορεί να έρθει μια βόλτα απ’ τα μέρη μας, χρειάζονται know how και γερμανική τεχνολογία στις εκλογές της ΔΗΣΥ…
- από το newpost.gr