Ηταν ένα γεύμα από τα πιο ευχάριστα, τα πιο ανέλπιστα, τα πιο ωραία, τα πιο ανάλαφρα και τελικά τα πιο σοβαρά που έχω πάρει μέρος.
Την Παρασκευή το μεσημέρι στην αυλή του Γαλλικού Ινστιτούτου, καλεσμένος του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας και της κυρίας Μπριζίτ Μακρόν. Νόμιζα ότι θα ήμουν ένας από πολλούς καλεσμένους. Οταν έφτασα και είδα το μικρό τραπέζι έμαθα ότι καλεσμένοι είμαστε μόνο εννιά:... Τίτος Πατρίκιος, Βασίλης Αλεξάκης, Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Κατερίνα Κοσκινά, Πάνος Κούτρας, Φένια Παπαδόδημα, Χρήστος Καράς, Μαριάνα Κάλμπαρη και ο υποφαινόμενος. Στο τραπέζι και δύο ακόμη μέλη της γαλλικής αποστολής που συνόδευε τον πρόεδρο, ο ισλαμολόγος Ζιλ Κεπέλ και ο συγγραφέας Εμανουέλ Καρέρ.
Ο Εμανουέλ Μακρόν ήθελε να ακούσει τις ιδέες μας για την Ευρώπη αλλά γρήγορα η συζήτηση, με την ωραία ελληνογαλλική κουζίνα, πήγε προς λογοτεχνία, κοινές εμπειρίες, ελληνογαλλικά βιώματα. Η Μπριζίτ Μακρόν ξέρει να ανοίγει συζητήσεις, είναι δύναμη, και το καταλαβαίνεις ακόμη κι όταν μιλάει για τον Μποντλέρ ή το ποίημα Γκασπάρ Ντε Λα Νουί ή όταν λέει ότι δεν υπάρχει ένα εστιατόριο καλής δημιουργικής ελληνικής κουζίνας στο Παρίσι. Ο Εμανουέλ είναι οραματιστής, είναι μια άλλη πάστα πολιτικού, φρέσκια, ευρωπαΪκή κι ύστερα γαλλική, εμπνευστικός.
Ο πρεσβύτερος όλων μας, ο Τίτος, κάποια στιγμή άρχισε να απαριθμεί τους λόγους των οφειλών του στη Γαλλία. Πέμπτος λόγος, ότι στη Γαλλία ανακάλυψε τον έρωτα. Και τότε, μαζί, ο πρόεδρος και η Μπριζίτ Μακρόν του είπαν ότι αυτός πρέπει να είναι ο πρώτος λόγος.
Ευχαριστούμε τον Μικαέλ Οσάν, τον διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου, για την έκπληξη αυτή, κρυφή μέχρι την τελευταία στιγμή.
Νίκος Μπακουνάκης (fb)
