Στις μέρες μας αρκεί η εκδήλωση της καταπιεσμένης επιθετικότητας ενός ελάσσονος ρεπόρτερ, που θαρρεί πως έφτασε η ώρα να ζήσει τον ανύπαρκτο μύθο του, για να κινητοποιηθεί ο δημοσιογραφικός υπόκοσμος και οι κομματικοί μισθοφόροι των social media, που «δοξάστηκαν» την τετραετία 2011-2015, και φαντασιώνονται πως μπορούν να «διαπρέψουν» ξανά.
Εξηγούμαι: Έγραψα ένα σύντομο κείμενο υπεράσπισης της Μαριλένας Γεραντώνη (του Σκάι) πρώτον, διότι διεπίστωσα ότι δέχθηκε άδικη και υπερβολική κριτική για ένα λάθος της και δεύτερον, επειδή υπήρξα εκείνος που την είχε ωθήσει να μπει στη δημοσιογραφία, πριν από χρόνια..
Δέχθηκα πολλά θετικά σχόλια για την κίνησή μου, αλλά και μια ξαφνική, απρόκλητη επίθεση από τον άλλοτε ρεπόρτερ του Mega, Ιάσονα Πιπίνη. Με «ύφος Κουτσόγιωργα» μού διεμήνυσε ότι «δεν δικαιούμαι να λέω καλά λόγια για τη συνάδελφο», διότι -ούτε λίγο ούτε πολύ- της κάνω κακό. Και τούτο, παρότι η ίδια η δημοσιογράφος του Σκάι με είχε ευχαριστήσει δημοσίως, γράφοντας ότι την τιμούν τα λόγια μου.
Ποιος είναι ο Ιάσων Πιπίνης; Ένας πολλαπλά ευεργετηθείς από εμένα δημοσιογράφος, ο οποίος φαίνεται να κουβαλάει μέσα του πολλά απωθημένα. Άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή…
Στα 11,5 χρόνια που διηύθυνα τον Ενημερωτικό Τομέα του Mega, τού έδωσα σημαντικές ευκαιρίες και ανέλαβα προσωπικά το κόστος απίστευτων λαθών του, παρότι πολλοί συνεργάτες με παρότρυναν να τον απολύσω.
Στέκομαι σε δύο περιπτώσεις:
Στην πρώτη, ο Πιπίνης είχε διαβεβαιώσει όλο το επιτελείο των Ειδήσεων ότι οι Γερμανοί αποφάσισαν να εκδώσουν στην Ελλάδα τον Μιχάλη Χριστοφοράκο της Siemens. Τεράστια είδηση, φυσικά, την οποία μεταδώσαμε ως πρώτο θέμα στο μεσημεριανό δελτίο. Λίγο αργότερα, πληροφορηθήκαμε άναυδοι ότι η απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου ήταν ακριβώς η αντίθετη…
Τι έκανα μετά από αυτό; Τού έβαλα τις φωνές, τού συνέστησα να είναι σοβαρότερος και του έδωσα δεύτερη ευκαιρία. Έδωσα δε οδηγία να διορθωθεί η είδηση σε όλα τα δελτία και τις ενημερωτικές εκπομπές.
Τι ακολούθησε; Καταιγίδα επιθετικών (έως και χυδαίων) σχολίων με στόχο το Mega και το πρόσωπό μου. Για τον «αυτουργό» Ιάσονα Πιπίνη, ουδείς λόγος και ουδείς ψόγος. Είχε κρυφτεί πίσω μου και κανείς δεν έμαθε το παραμικρό…
Η δεύτερη περίπτωση αφορούσε σε συγκέντρωση των «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα. Ήταν Κυριακή και βρισκόμουν στο Λονδίνο. Οι συνάδελφοι από την Αθήνα με ενημέρωσαν, πριν από το κεντρικό δελτίο, ότι συγκεντρωνόταν πολύς κόσμος, όπως τους έλεγε ο Ιάσων Πιπίνης που βρισκόταν επί τόπου. Έδωσα οδηγία να μεταδώσουμε τη συγκέντρωση ως πρώτη είδηση, συνεννοηθήκαμε και για τα άλλα θέματα, και έκλεισα το τηλέφωνο.
Την επόμενη το πρωί ήμουν στο αεροδρόμιο, όταν έμαθα ότι είχε κατακλυστεί το τηλεφωνικό κέντρο του Mega από εξοργισμένους πολίτες. Επικοινώνησα με τους συνεργάτες μου και εμβρόντητος πληροφορηθήκα ότι ο Ιάσων Πιπίνης είχε μεταδώσει στις ειδήσεις, την προηγούμενη μέρα, ότι οι συγκεντρωμένοι ήταν 10,000, ενώ η αλήθεια ήταν ότι έφταναν ή και ξεπερνούσαν τους 100,000.
Έδωσα οδηγία να αποκατασταθεί πλήρως η αλήθεια στο μεσημεριανό δελτίο και μπήκα στο αεροπλάνο. Τι έκανα όταν επέστρεψα; Φρόντισα να μεταφερθεί η πραγματική εικόνα στο κεντρικό δελτίο και έκανα αυστηρότατες συστάσεις στον ρεπόρτερ, ο οποίος και πάλι δεν μπόρεσε να βρει μια λογική εξήγηση για όσα μετέδωσε. Παρόλα αυτά, αποφάσισα να του δώσω μια τρίτη ευκαιρία, καθώς η ανεργία χτυπούσε αλύπητα τη χώρα και τον δημοσιογραφικό κλάδο. Έδειξα ανθρωπιά και το πλήρωσα.
Τι ακολούθησε; Τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας εναντίον του Mega. Μέχρι και διαδηλώσεις έξω από τα γραφεία της οδού Μεσογείων, καθώς το διχαστικό κλίμα της εποχής απέδιδε σε πρόθεση του σταθμού τη υποβάθμιση των αντιδράσεων εναντίον του μνημονίου. Προσωπικά δέχθηκα πολλά πυρά, παρότι η πραγματικότητα είχε αποκατασταθεί απολύτως και ουδείς σχεδιασμός περί του αντιθέτου υπήρχε. Για τον Ιάσονα Πιπίνη, όμως, κανένα πρόβλημα…
Οι κατήγοροι έλεγαν ότι συνολικά το Mega ενήργησε με σκοπιμότητα. Δηλαδή, ότι οι διαπλεκόμενοι εκδότες του αποφάσισαν σε ένα μυστικό δωμάτιο να μεταδοθεί η πληροφορία ότι στο Σύνταγμα βρίσκονταν μόνο 10,000 διαδηλωτές, το μετέφεραν σε εμένα, εγώ με τη σειρά μου στον Πιπίνη και εκείνος το μετέδωσε το τηλεοπτικό αέρα. Γελοιότητα που, όμως, τη «σήκωνε» το κλίμα υστερίας που επικρατούσε.
Σκέφτηκα πολλές φορές, έκτοτε, μήπως έπρεπε να είχα χειριστεί αλλιώς τα δύο γεγονότα. Μήπως έπρεπε να είχα διώξει τον δημοσιογράφο, εξηγώντας δημοσίως το πώς και πόσο είχε εκθέσει το κανάλι, στο οποίο αποδίδονταν σχεδιασμοί που δεν είχε. Μάλλον έπρεπε να το είχα κάνει. Το απέφυγα, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Η σκληρότητα δεν ήταν το δυνατό μου σημείο -το έχω «αποδείξει» και σε άλλες περιπτώσεις, που ελπίζω να μη χρειαστεί να αναδείξω στο μέλλον…
Άλλωστε, δε νομίζω πως και η απόλυσή του θα άλλαζε σημαντικά την αρνητική ατμόσφαιρα για το Mega. Για τα αντιμνημονιακά κόμματα εκείνης της εποχής (με πρώτο τον Σύριζα) και για τα τρολ του διαδικτύου, το κανάλι συμβόλιζε, έτσι κι αλλιώς, το «απόλυτο κακό». Κορυφαίος, σήμερα, υπουργός μου είχε πει κυνικά, τότε, ότι δεν τους ενδιέφερε καθόλου η αντιπολίτευση και τα άλλα ΜΜΕ. «Το Mega, με την τεράστια ισχύ του, είναι το πρόβλημα», μου είχε τονίσει, «για εμάς δεν είναι τηλεοπτικό μέσο, είναι κόμμα και μάλιστα το ισχυρότερο». Καταλαβαίνετε…
Αυτά είναι τα αληθινά περιστατικά και τα έγραψα ως απάντηση στην εναντίον μου επίθεση από τον Πιπίνη. Θα αναρωτηθεί κανείς, τώρα, «εντάξει τα είπες και τα καταλάβαμε. Γιατί επανέρχεσαι»;
Ο λόγος είναι απλός: Το γνωστό διαδικτυακό σύστημα και οι καλοταϊσμένοι της εξουσίας (όχι μόνο της σημερινής) έβαλαν μπροστά τη γνωστή «λασπομηχανή», καταγγέλοντας ότι αποκαλύφθηκαν «κρυμμένα μυστικά» και fake news του Mega (διαβάστε ΕΔΩ).
Ποιο είναι, άραγε, το δήθεν μεγάλο «μυστικό» που αποκαλύφθηκε; Δεν υπάρχει κανένα, αλλά τι σημασία έχει αυτό; Κάτι θα μείνει από τη λάσπη. Όλα είχαν ειπωθεί δημόσια, και τα λάθη και οι διορθώσεις τους. Το μόνο που δεν ήξερε το ευρύ κοινό ήταν το όνομα του «αυτουργού» των τεράστιων λαθών -και το έμαθε.
ΥΓ 1 Είδα και κάποιους (ελάχιστους είναι η αλήθεια), που θεωρούσα νηφάλιους, να αναμεταδίδουνχυδαιότητες σε βάρος μου, υπό τη μορφή δήθεν αθώων ερωτημάτων. Αν και είναι μικρή η πιάτσα και γνωριζόμαστε, όλο και κάποιος κάνει την «έκπληξη». Βολεμένος, κατά τεκμήριο.
ΥΓ 2 Ευχαριστώ τους δεκάδες συναδέλφους από το Mega για τα καλά τους λόγια. Εκείνοι ξέρουν την αλήθεια από πρώτο χέρι.
ΥΓ 3 Ο Ιάσων Πιπίνης δεν είναι ο μόνος ευεργετηθείς, που φτύνει εκεί που έγλειφε. Έχουν προηγηθεί άλλοι, σημαντικότεροι στην ιεραρχία, οι οποίοι τυφλώθηκαν από τη φιλοδοξία και έπαιξαν άθλιο ρόλο το 2014, οδηγώντας τελικά τις ειδήσεις του σταθμού, στην τρίτη, από την πρώτη θέση. Δεν ξεπερνούν τα δάχτυλα του ενός χεριού και τώρα βρίσκονται στα φυσική τους θέση –στα αζήτητα– μαζί με τους χρεοκοπημένους καθοδηγητές τους. Μένω εδώ. Προς το παρόν…
ΥΓ 4 Υπάρχουν και κάποιοι (λίγοι) που, όταν διαμαρτύρομαι δημοσίως για την αναπαραγωγή χυδαιοτήτων, προσπαθούν να μου εξηγήσουν στο inbox του facebook ότι δεν εννοούσαν αυτό, αλλά το αντίθετο κλπ. Άλλα έξω και άλλα μέσα, δηλαδή. Ξεφτίλα…
* O Χρήστος Παναγιωτόπουλος είναι δημοσιογράφος και πρωην διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του Mega / To κείμενό του δημοσιεύτηκε στο aixmi.gr
