Γράφει ο Βαγγέλης Δεληπέτρος
Τα χουλιγκάνια, όλων των ειδών τα χουλιγκάνια, ιδιαίτερα αυτά που φοράνε γραβάτα και γράφουν με Montblanc, όταν βλέπουν ότι τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαν σχεδιάσει αρχίζουν να πετάνε στο γήπεδο μπουκάλια, αναπτήρες, ομπρέλες και ιδίως... λέξεις, πολλές λέξεις, τόσες όσες πιστεύουν ότι μπορούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα που δεν τους κάνει τα χατίρια...
Γιατί αυτοί, έχουν σχεδιάσει έναν ιδιότυπο “μετανεωτερικό” εμφύλιο, όπου οι συγκρούσεις θα είναι άγριες αλλά ψευδώνυμες και όχι επί της ουσίας. Θα επιτίθενται δηλαδή με αγριότητα κατά κάθε πραγματικού ή φανταστικού αντιπάλου, προσπαθώντας να εξαναγκάσουν τους απλούς ανθρώπους “να πάρουν θέση”, χωρίς να αναφέρονται ούτε κατά διάνοια, στοιχειωδώς, σε αυτά που μετράνε στη ζωή μας και καθορίζουν την επιβίωσή μας.
Αυτά τα τυπάκια, που μιλάνε για ιστορία αλλά προωθούν την αναθεώρησή της, που μιλάνε για δημοκρατία αλλά υπηρετώντας τις ελίτ στοχοποιούν τη μεταπολίτευση, που μιλάνε για κρίση αλλά την θεωρούν απλά... ελληνική αδιαφορώντας για τους πραγματικούς διανοητές που την θεωρούν παγκόσμια και δομική, αυτά τα χουλιγκανάκια Ψυχικού και Βορείων Προαστίων που αδιαφορούν για την ουσία και ομνύουν στο ανούσιο, προσπαθούν διαρκώς να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, επειδή από την αρχή της κρίσης αλλά και ακόμα παλαιότερα, πληρώνονται να αδιαφορούν για την ουσία και να ομνύουν στο ανούσιο.
Οι απλοί άνθρωποι χρειάζονται λύσεις. Λύσεις που θα έχουν άμεσο αντίκρισμα στην καθημερινότητά τους. Που θα δίνουν απάντηση στα αδυσώπητα ερωτήματα που θέτουν οι κάθε είδους λογαριασμοί, από τη ΔΕΗ μέχρι τα φροντιστήρια. Που θα εγγυώνται προοπτική στην ανάγκη επιβίωσης με αξιοπρέπεια. Αλλά αυτήν ακριβώς την βασική ανάγκη προσπαθούν να θάψουν οι Μontblanc της ελιτίστικης δημοσιογραφίας.
Καθαροί λογαριασμοί λοιπόν, να εξηγούμαστε: Αντιπολίτευση χωρίς καθαρές απαντήσεις σε αυτά τα καθαρά ερωτήματα δεν μπορεί να υπάρξει, όσο κι αν το προσπαθήσουν οι Μontblanc του καθεστωτισμού. Και η αδυναμία της αντιπολίτευσης να απαντήσει στα ουσιαστικά ζητήματα δεν κρύβεται, όσες προσπάθειες ποδοσφαιροποίησης της δημοσιογραφίας και αν γίνουν.
Λέγεται, και σωστά, ότι τα μεγάλα βαπόρια δεν στρίβουν εύκολα κι αν στρίψουν φαίνεται. Για αυτό και φαίνεται πολύ, ο εναγκαλισμός κορυφαίων στελεχών της ακροκεντρώας και δεξιάς αντιπολίτευσης με την αντικομμουνιστική δεξιά που έχει για εικόνισμα τον δωσιλογισμό και το παρακράτος.
Για αυτό και η προπαγάνδα των Montblac βάζει στο στόχαστρο εκτός από τους πολλούς απλούς ανθρώπους αυτής της χώρας που ζητούν μιαν άλλη πολιτική και αυτούς που ζητούν μιαν άλλη, πραγματική δημοσιογραφία.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και το άρθρο του δημοσιεύτηκε στο news247
