Για τους φίλους που χάθηκαν

Κάποια στιγμή θα γραφτεί οπωσδήποτε ένα βιβλίο με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις τον καιρό της κρίσης. Για φιλίες που τσάκισαν, για φίλους που έχασαν την επαφή,  που τσακώθηκαν, που γύρισαν ο ένας την πλάτη στον άλλο, που έκοψαν την καλημέρα. Για τα πολιτικά, για μια αναπάντητη, για ένα like στα social media. Λόγω παρεξηγήσεων, αμοιβαίου εκνευρισμού ή μηδενικής ανοχής. Εξαιτίας της σύγχυσης και της κατάθλιψης.
Σας έχω και τον τίτλο: Η φιλία ως σάκος του μποξ!
Μέχρι τότε, θα ήθελα να προστατέψω τις φιλίες μου με νύχια και με δόντια. Να παραμείνω υπομονετικός, ανεκτικός – και οπωσδήποτε φιλικός.. Με αλληλεγγύη, με κατανόηση και -ει δυνατόν- με κάποια σοφία. Αλλά και με αρχές.

Υ.Γ. Ψάχνοντας πάντως από ‘δω κι από ‘κει, ανακάλυψα με έκπληξη ότι η λέξη «FRIEND» (φίλος / φίλη), περιλαμβάνει εκ κατασκευής τη λέξη «END» (τέλος).

 - από τη στήλη του Xριστόφορου Κάσδαγλη στο περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ (μηνός Ιουνίου)
- πηγή:kasdaglis.wordpress