Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα, στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τη μια μέρα να σε καταριούνται και την επόμενη να σε γλείφουν. Και αντιστρόφως, την μία μέρα να σε γλείφουν και την άλλη να σε καταριούνται. Το οποίον δεν θα πείραζε και τόσο πολύ, και ο Ιησούς το υπέστη άλλωστε, αν δεν ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που το πρωί σε επευφημούσαν και το βράδυ σε φτύνανε. Οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, φωτογραφίες και αριθμό ταυτότητας έχω. Συμβαίνει συχνά και συνέβη και στην περίπτωση του Γιάνη Βαρουφάκη…
Οι ίδιοι άνθρωποι δεν ήταν που τον βγάζανε τρελό κι εγωπαθή; Οι ίδιοι άνθρωποι δεν ήταν που.. τον βγάζανε άσχετο και αγράμματο; Οι ίδιοι άνθρωποι δεν ήταν που τον παραλλήλιζαν με τον Ρουβά και μιλάγανε για Βαρουφίτσες; Οι ίδιοι άνθρωποι δεν γράφανε, δεν λέγανε, δεν σκίζανε τα ρούχα τους ότι ο πρώην υπουργός μας κόστισε τριάντα, πενήντα, εβδομήντα, ογδόντα δισεκατομμύρια δραχμές με τις αστοχίες του στην διαπραγμάτευση; Ώσπου αποφάσισαν να το στρογγυλέψουν και καταλήξανε στα εκατό δισεκατομμύρια ευρώπουλα. Να το μαθαίνουν στη Μαγουλίτσα και στη Μπουχούνιστα και να μην μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ από την αγωνία.
Οι ίδιοι άνθρωποι εκτιμούν όλως εξάφνως την συνταρακτική ευφυΐα του Βαρουφάκη, οι ίδιοι άνθρωποι του βγάζουν το καπέλο για την απαράμιλλη ειλικρίνειά του, οι ίδιοι άνθρωποι βρίσκουν σατανικά έξυπνο το γεγονός ότι ηχογραφούσε τις συνομιλίες του...
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου του Χρήστου Ξανθάκη στο newpost ΕΔΩ