Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Τριάντα χρόνια είμαι στη δημοσιογραφία, τα εικοσιπέντε εξ αυτών παλεύω με το ρεπορτάζ. Στην αρχή της δεκαετία του ενένηντα το ξεκίνησα, συνεργαζόμουν τότε φριλάτζα με την «Ελευθεροτυπία». Έγραφα πολιτιστικά, έγραφα λαϊφσταϊλιές, έγραφα που και που και κάνα θέμα για τα media. Και μια μέρα έφυγε η συνάδελφος που κάλυπτε τα ΜΜΕ στην «Κυριακάτικη» και γύρισε ο Βλαστάρης που ήταν ο επικεφαλής στο φύλλο και μου είπε «Αναλαμβάνεις εσύ»!
Ανέλαβα, τι να κάνω; Ήταν και το μισθολόγιο στη μέση, κορόιδο ήμουνα να πω «όχι»; Είπα «ναι», στρώθηκα, δούλεψα, έφαγα τις φάπες μου, έμαθα. Κι αυτό που έμαθα πρώτα και πάνω.. απ’ όλα στο ρεπορτάζ, ήταν να μη γράφω κουτουρού. Να μην εμπιστεύομαι τον κάθε μαλάκα με τις ευφάνταστες ιστορίες του, να μη μασάω το φαντασμαγορικά σερβιρισμένο κουτόχορτο, να μην καταπίνω το παραμύθι όσο ελκυστικό κι αν έμοιαζε, όσο κι αν υποσχόταν σούπερ ντούπερ δημοσιογραφικά σουξέ. Έμαθα ότι στο ρεπορτάζ υπάρχει μία σημαντική και μοναδική ερώτηση για τον ρεπόρτερ: «Το διασταύρωσες;». Το διασταύρωσες το γαμημένο, αν προτιμάτε τις εκφράσεις σας λίγο πιο πιπεράτες…
Πράγμα το οποίον μας φέρνει στη χθεσινή Βατραχιάδα! Όπου κάτσανε τα παιδιά από την σατιρική ιστοσελίδα vatraxi.gr και σκαρώσανε ένα «ρεπορτάζ» υπό τον τίτλο «Επίδομα χειρισμού σφραγίδας για τους υπαλλήλους του Δημοσίου ανακοίνωσε η Όλγα Γεροβασίλη». Πριν από επτά μηνάκια έγινε αυτό, άμα μπείτε στο site θα δείτε «δημοσιεύση 17/01/2017». Το γράψανε, το διασκεδάσανε, διασκεδάσαμε κι εμείς μαζί τους, φρέσκα κουλούρια λέει ο κουλουράς. Πάμε παρακάτω παλικάρια.
Αμ δε! Δεν Πάμε καθόλου παρακάτω. Στο δίκτυο ποτέ δεν πας παρακάτω έτσι στο ξεκούδουνο. Διότι ό,τι, μα ό,τι, μα ό,τι και να γράψεις, κάπου θα μείνει, κάπου θα φυλαχτεί, κάπου θα αρχειοθετηθεί. Και κάπως, κάποτε θα ξαναβγεί στην επιφάνεια, είτε γιατί το θυμήθηκε για λόγους μυστηριώδεις κάποιος αλγόριθμος είτε γιατί κάποιο ούφο άλλα έψαχνε να βρει στο γκουγκλάκι κι άλλα βρήκε. Κι αφού τα βρήκε ενθουσιάστηκε, αναψοκοκκίνισε, ανέβασε σφυγμούς και αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να τρίψει μούρες και να δαγκώσει σβέρκους. Και προέκυψε το μπάχαλο της χρονιάς!
Εν ολίγοις, βγήκε ο «Βηματοδότης» κι αναπαρήγαγε το «ρεπορτάζ» του Βατραχιού ως αληθινό. Κι επειδή ο «Βηματοδότης» δεν είναι κάνα πράγμα τυχαίο, είναι η ντουντούκα του εγκύρου «Βήματος», έσπευσαν ένα σωρό πρωτοκλασάτα media να υφαρπάξουν το «αποκλειστικό» και να το αναπαράγουν. Για να καταδείξουν, υποθέτω, πόσο μπαγλαμάδες είναι αυτοί οι κυβερνητικοί, πόσο παλαιοπασόκοι, πόσο τσάτσοι των δημοσίων υπαλλήλων. Και κάτσανε όλοι τους στο παγωτό, όταν αποκαλύφθηκε το σότο. Όταν έπεσε επάνω τους όλο το ελληνικό ίντερνετ και τους τρέλανε στο δούλεμα. Όταν τρέχανε να πατήσουνε ντιλίτ. Στην εποχή της «οθονιάς» να πατάς ντιλίτ, μπας και σώσεις τα άσωστα. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ούτε ένας ανευθυνοϋπεύθυνος δεν μπήκε στον κόπο να ψελλίσει τις δυο καταραμένες λεξούλες: «Το διασταύρωσες;»
Υ.Γ.: Παίρνω τηλέφωνο χθες το απόγευμα τη διευθύντριά μας την Αγγελική, τη ρωτάω «δεν πιστεύω να το παίξαμε εμείς αυτό;». Γελάει η Αγγελική, μου απαντάει: «Πας καλά; Ούτε καν ασχοληθήκαμε!»
Ε, ναι, είναι απ’ αυτές τις στιγμές που γουστάρεις το μαγαζί που δουλεύεις!
- από το newpost
