Παρά τον κίνδυνο, η στήλη να χαρακτηριστεί,
εμμονική, προκατειλημμένη, κολλημένη και κυρίως αστοιχείωτη καθώς
επιμένει να κρίνει δικαστικές αποφάσεις χωρίς πτυχίο Νομικής δεν γίνεται
να μείνει ασχολίαστη μία ακόμη απόφαση του Αρείου Πάγου που
δημοσιεύθηκε στον “Ριζοσπάστη” και καλό θα είναι να μην περάσει κι
αυτή στα ψιλά. Σαν να μην έφτανε η προηγούμενη απόφαση που ουσιαστικά
έδινε άφεση αμαρτιών στους μπαταχτσήδες εργοδότες ήρθε τώρα ένα ακόμη
δικαστικό χτύπημα για να επιβεβαιώσει αυτό που γράφαμε και τις προάλλες.
Πως δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με μια Δικαιοσύνη που εσχάτως σηκώνει το
μαντήλι που καλύπτει τα μάτια της δείχνοντάς μας ένα βαθύτατα ταξικό
βλέμμα με το οποίο.. παρακολουθεί και κρίνει τα όσα στραβά κι ανάποδα
συμβαίνουν στην κατακερματισμένη αγορά εργασίας που τα τελευταία χρόνια
ζούμε όλοι ή σχεδόν όλοι.
Αναλυτικότερα, με την απόφαση 114/2017, ο Άρειος Πάγος, ορίζει ότι η επίσχεση εργασίας των απλήρωτων εργαζομένων είναι «καταχρηστική» όταν «δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του εργοδότη (...) ή όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία ή σε εξαιρετικά δυσμενείς γι' αυτόν περιστάσεις ή όταν η επίσχεση προξενεί δυσβάσταχτη και δυσανάλογη ζημία στον εργοδότη, σε σχέση με το σκοπούμενο αποτέλεσμα ή όταν στρέφεται κατά αξιόπιστου και αξιόχρεου εργοδότη ή όταν αναφέρεται σε ασήμαντη αντιπαροχή του εργοδότη». Σε απλά ελληνικά, από τη στιγμή που ένας εργοδότης επικαλείται «οικονομική δυσπραγία» και «εξαιρετικά δυσμενείς περιστάσεις», οι απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους!
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως η συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου αφορούσε εργαζόμενη σε αλυσίδα κομμωτηρίων, η οποία προχώρησε μαζί με 8 συναδέλφους της σε επίσχεση εργασίας αφού ήταν 3 με 4 μήνες απλήρωτοι. Μετά την ολοκλήρωση της επίσχεσης, η εργοδοσία έδιωξε την εργαζόμενη χωρίς αποζημίωση, με το «επιχείρημα» ότι με την επίσχεση εργασίας αποχώρησε... «οικειοθελώς».
Μια σύντομη έρευνα αγοράς, πάντως θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο πως και οι δέκα στους δέκα εργοδότες που αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους πάνω κάτω τα επιχειρήματα που επικαλέστηκαν και οι δικαστές του Αρείου Πάγου χρησιμοποιούν κάθε τέλος του μήνα και όλοι τους δικαιωμένοι μπορούν να αισθάνονται πλέον.
Πέτρος Κατσάκος
(από τη στήλη Στα Ψιλά της εφημερίδας Αυγή)
Αναλυτικότερα, με την απόφαση 114/2017, ο Άρειος Πάγος, ορίζει ότι η επίσχεση εργασίας των απλήρωτων εργαζομένων είναι «καταχρηστική» όταν «δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του εργοδότη (...) ή όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία ή σε εξαιρετικά δυσμενείς γι' αυτόν περιστάσεις ή όταν η επίσχεση προξενεί δυσβάσταχτη και δυσανάλογη ζημία στον εργοδότη, σε σχέση με το σκοπούμενο αποτέλεσμα ή όταν στρέφεται κατά αξιόπιστου και αξιόχρεου εργοδότη ή όταν αναφέρεται σε ασήμαντη αντιπαροχή του εργοδότη». Σε απλά ελληνικά, από τη στιγμή που ένας εργοδότης επικαλείται «οικονομική δυσπραγία» και «εξαιρετικά δυσμενείς περιστάσεις», οι απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους!
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως η συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου αφορούσε εργαζόμενη σε αλυσίδα κομμωτηρίων, η οποία προχώρησε μαζί με 8 συναδέλφους της σε επίσχεση εργασίας αφού ήταν 3 με 4 μήνες απλήρωτοι. Μετά την ολοκλήρωση της επίσχεσης, η εργοδοσία έδιωξε την εργαζόμενη χωρίς αποζημίωση, με το «επιχείρημα» ότι με την επίσχεση εργασίας αποχώρησε... «οικειοθελώς».
Μια σύντομη έρευνα αγοράς, πάντως θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο πως και οι δέκα στους δέκα εργοδότες που αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους πάνω κάτω τα επιχειρήματα που επικαλέστηκαν και οι δικαστές του Αρείου Πάγου χρησιμοποιούν κάθε τέλος του μήνα και όλοι τους δικαιωμένοι μπορούν να αισθάνονται πλέον.
Πέτρος Κατσάκος
(από τη στήλη Στα Ψιλά της εφημερίδας Αυγή)