«Όταν το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί είναι η εποχή των τεράτων» έλεγε ο Αντόνιο Γκράμσι και, αν πάρουμε τοις μετρητοίς το συγκεκριμένο απόφθεγμα του αγαπημένου Ιταλού στοχαστή, το μιντιακό σύμπαν της χώρας μας βιώνει την εποχή των τεράτων: «Εφημερίδες χωρίς συντάκτες, κανάλια δίχως δελτία ειδήσεων και μυθοπλασία, που πνίγει την ενημέρωση για να παίζει το στοίχημα, είναι ο κανόνας που θέλουν να επιβάλουν τα νέα καρτέλ μαζί με την παλιά διαπλοκή…», επιχειρεί να περιγράψει την τερατογένεση η ΕΣΗΕΑ σε μια πρόσφατη ανακοίνωσή της. Χωρίς να έχει συνείδηση ότι η ίδια είναι μια βασική μητέρα του «τέρατος» στον χώρο των media…
Ωστόσο, από κεκτημένη δημοσιογραφική εγγύτητα ίσως, η συγκεκριμένη ανακοίνωση περιγράφει ορισμένα σημεία των συμφορών που κατατρύχουν τα ΜΜΕ, τη δημοσιογραφία, τους δημοσιογράφους, και κατ’ επέκταση την ενημέρωση και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης στην εποχή των τεράτων: Εφημερίδες χωρίς συντάκτες. Ακόμα χειρότερα, εφημερίδες με απλήρωτους για δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε και έξι μήνες, συντάκτες∙ που υπό το κράτος της βίας των απολύσεων και της ανεργίας, παράγουν μυθοπλασία (συνήθως αντικυβερνητική –ενίοτε φιλοκυβερνητική) αντί ειδήσεων.
- περισσότερα στο μπλογκ restaro
