Το τελευταίο άρθρο του Στάθη Καλύβα, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale όπως ο ίδιος σημειώνει στον τίτλο του, είναι ένας αληθινός ύμνος προς τη δικτατορία του '67. Και δημοσιεύτηκε φυσικά στην Καθημερινή, αλλά θα μπορούσε και στην Ελεύθερη Ώρα χωρίς να αλλάξει ούτε λέξη.
Σας παραθέτω μερικά μικρά αποσπάσματα και τα συμπεράσματα δικά σας. Ο λόγος του Καλύβα ως γνωστόν αποτελεί ευαγγέλιο για τους νεοδεξιούς.
Και δεν μας κάνει εντύπωση πια η Καθημερινή. Το τελευταίο διάστημα έχει δημοσιεύσει.. διάφορα φιλοχουντικά κείμενα. Θα τρίζουν τα κόκαλα της Ελένης Βλάχου.
1) Οι πραξικοπηματίες συνέβαλαν τελικά στον πλήρη εκδημοκρατισμό της Δεξιάς και διαμέσου αυτής και της χώρας. Δίχως τον Απρίλιο του ’67 δεν θα είχε υπάρξει ο Ιούλιος του ’74.
2) Αν και επιχείρησαν να κρατήσουν την κοινωνία στάσιμη, να την παγώσουν δηλαδή, συνέβαλαν τελικά με έμμεσο τρόπο στο ραγδαίο αξιακό και πολιτισμικό εκσυγχρονισμό της (σ.σ. οι χουντικοί εννοεί, Παπαδόπουλος, Παττακός κτλ).
3) Ο ομαλός εκδημοκρατισμός ήταν ανέφικτος την εποχή εκείνη για μια σειρά λόγων και, επομένως, το πραξικόπημα ήταν αναπόφευκτο, αλλά επίσης συνιστούσε εκ των πραγμάτων τον πιο πιθανό δρόμο προς τη δημοκρατία.
4) Δεν υπάρχουν ασφαλείς δείκτες για να μετρηθεί, όμως αρκετοί αντικειμενικοί παρατηρητές της εποχής κάνουν λόγο για μια επιφανειακή μεν αλλά πλατιά αποδοχή της Δικτατορίας.
5) Η δικτατορία ταυτίστηκε με μια εποχή μεγάλης οικονομικής ανόδου και αισιοδοξίας, με την κορύφωση ουσιαστικά του μεταπολεμικού ελληνικού οικονομικού θαύματος. Η χώρα αστικοποιήθηκε, η οικοδομική δραστηριότητα γνώρισε δόξες, το οδικό δίκτυο επεκτάθηκε, ο εξηλεκτρισμός της χώρας ολοκληρώθηκε και πραγματοποιήθηκαν μεγάλης κλίμακας ξένες επενδύσεις.
6) Πολλές τέχνες άνθησαν και η νεολαία προσέγγισε μαζικά τα δυτικά πρότυπα διασκέδασης, κατανάλωσης και ζωής. Η κοινωνία του 1974 μικρή σχέση είχε με αυτή του 1964.
7) Η δικτατορία επιτάχυνε τη διαδικασία κοινωνικού εκσυγχρονισμού γνωρίζοντας πως η αποδοχή της εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την οικονομική ανάπτυξη και ενισχύοντας την τάση των ανθρώπων για αναζήτηση της ευτυχίας στην ιδιωτική σφαίρα.
8) Η δικτατορία ξεπεράστηκε εύκολα και γρήγορα. Ισως γιατί υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία.
Ειδικά για αυτό το τελευταίο ο κ.Καλύβας ξεχνάει νεκρούς, εξόριστους, φυλακισθέντες, κυνηγημένους, λογοκρισίες κ.ο.κ. Τι ήταν άλλωστε η χούντα; Ένα «μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία»...
Δημήτρης Κανελλόπουλος (efsyn)
