Ταυτόχρονα πρέπει να ληφθούν υπόψη η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην τελευταία σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 22 Μαΐου και η γερμανική προεκλογική περίοδος.
Με τα πραγματικά, επομένως, δεδομένα, η συμφωνία που επιτεύχθηκε συνιστά μια νέα κατάσταση. Η -μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη- δόση των 8,5 δισ. ευρώ διασφαλίζει την αναγκαία ρευστότητα στη χώρα για να ανταποκριθεί.. στις άμεσες υποχρεώσεις της. Αυτό όμως είναι το λιγότερο.
Το ουσιαστικότερο αφορά τις ισχυρές εγγυήσεις και δεσμεύσεις που έδωσαν δανειστές και εταίροι ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές στο τέλος του τρίτου χρηματοδοτικού προγράμματος. Συνεπώς, τέταρτο πρόγραμμα δεν θα υπάρξει και το καλοκαίρι του 2018 τελειώνει η σκληρή επιτροπεία των δανειστών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα θα πάψει να δανείζεται, ούτε ότι θα πάψει να χρωστάει. Σημαίνει, απλά, ότι θα δανείζεται τα χρήματα που χρειάζεται χωρίς τα προγράμματα μέτρων που κάθε τρεις και λίγο της επέβαλλαν οι θεσμικοί δανειστές (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM και Ευρωπαϊκή Επιτροπή).
Η χθεσινή συμφωνία προβλέπει επίσης τη δημιουργία μιας εθνικής τράπεζας ανάπτυξης για τη χώρα, κάτι που σημαίνει ότι θα υπάρξουν χρηματοδοτικά κονδύλια από τους Ευρωπαίους εταίρους για αναπτυξιακούς σκοπούς.
Το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους συγκεκριμενοποιήθηκε ακόμη περισσότερο χθες, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι η Ελλάδα πήρε αυτό που επιδίωκε αρχικά. Από τις διατυπώσεις της συμφωνίας είναι καθαρό ότι θα υπάρξει μια διευθέτηση. Σε ποιον βαθμό, θα το ξέρουμε το επόμενο καλοκαίρι.
Σημαντικό πάντως είναι ότι στο θέμα αυτό συμπεριελήφθη η γαλλική πρόταση για σύνδεση της εξυπηρέτησης του χρέους με την ανάπτυξη που θα επιτυγχάνει η χώρα.
Συμπερασματικά: βγήκαμε, άραγε, από την περιοριστική πολιτική της λιτότητας; Ασφαλώς όχι. Αυτή θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα. Φαίνεται όμως ότι με το τέλος της επιτροπείας των δανειστών μπαίνουμε σε έναν νέο κύκλο αναδιοργάνωσης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, τον οποίο είναι πολύ νωρίς ακόμα να περιγράψουμε.
- Εφημερίδα των Συντακτών