Φίδια!..

 ή Οταν ο Κυριάκος έγινε ήρωας του Κουστουρίτσα

Τελικά το κείμενο στο liberal υπό τον τίτλο «Ο Κυριάκος, ο Κουστουρίτσα και οι αγρότες της Καρδίτσας», είναι σατιρικό ή όχι; Τρολάρει τον πρόεδρο της ΝΔ ή τα πιστεύει και τα γράφει στα σοβαρά ο αρθρογράφος; 

Αν μη τι άλλο το κείμενο του Α. Ζαμπούκα βγάζει γέλιο και ανεβάζει τα κλικ αφού έγινε αναπαραγωγή του (ασχέτως σχολίων) από το διαδίκτυο και το ραδιόφωνο (μέχρι κι ο κομισάριος Δ. Μανιάτης εμπνεύστηκε και το απήγγειλε στον "αέρα" του 2.47).

Διαβάστε το (δείτε και τις φωτογραφίες) και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:

Κοντεύει μεσημέρι και το καραβάνι  κινείται προς το χωριό Καρποχώρι Καρδίτσας, μέσα από επαρχιακούς δρόμους. Ένα περιπολικό μπροστά κι από πίσω μαύρα αυτοκίνητα. Το σκηνικό θυμίζει ταινία του Κουστουρίτσα σε καυτό βαλκανικό τοπίο..
Στην επόμενη στροφή, το κομβόι σταματάει απότομα και η εικόνα περνάει στο διπλανό χωράφι. Όλοι κινούνται με ταχύτητα. Ένας γερανός με κάμερα, ένα ιπτάμενο μικρόφωνο και από κάτω τρεις, τέσσερις τύποι να συνομιλούν με έναν μελισσοκόμο. Ένας από αυτούς είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης!

 Ασυνήθιστο θέαμα. Σαν τους παλιούς γάμους της θεσσαλικής επαρχίας, με το αστικό ντύσιμο των καλεσμένων να μην κολλάει στο αγροτικό ντεκόρ του χωριού. 

Ο Κυριάκος έκανε περιοδεία στη Θεσσαλία το Σαββατοκύριακο. Πέρασε από τους αγρότες της Καρδίτσας, πήγε στο Περτούλι στη γιορτή των Σαρακατσάνων, στην Ελασσόνα αλλά και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Έκανε όλα αυτά που κάνουν οι πολιτικοί για να «έρθουν κοντά» στο λαό. Είτε γιατί το αισθάνονται ως ανάγκη είτε γιατί έτσι απαιτεί η διαδρομή προς την εξουσία.

Δεν ξέρω πραγματικά, ποια είναι η σωστή συνταγή για να κερδίσεις τους ψηφοφόρους σου. Σίγουρα, μετά την εκλογή, οι αποφάσεις σου. Αλλά πριν; Τι έχεις να δείξεις εκτός από την εικόνα σου; Μιλάμε για ένα μεγάλο κομμάτι αισθητικής που, συνειδητά ή ασυνείδητα, λειτουργεί σαν εργαλείο εμπιστοσύνης για όποιον σου δώσει το δικαίωμα να αποφασίσεις για την τύχη του.

Τουλάχιστον για το πρωινό του Σαββάτου, ο Κυριάκος έγινε ήρωας του Κουστουρίτσα. Μια νεανική αστική μορφή μέσα στα χωράφια με τις μέλισσες και μετά, κάτω από ένα δέντρο να συζητάει με αγρότες για τη ζωή τους.

Θα μου πεις κι άλλοι το κάνουν. Εδώ δεν έχει να κάνει με τη συνήθεια των πολιτικών αλλά με το πλάνο. Το στήσιμο και το κοντράστ μεταξύ αστικής φιγούρας και αγροτικής ζωής. Την άνεση που έχει κάποιος απόφοιτος του Χάρβαρντ στις συζητήσεις του με τον παππού του που ζει στο χωριό. Την ευκολία που μπορεί να έχει ο ξάδερφος της πολης που ήρθε να επισκεφτεί το σόι του στην Καρδίτσα και δεν αρκέστηκε στις χαιρετούρες στο καφενείο.

Όσο για τα προβλήματα των αγροτών, είναι προφανές ότι δεν λύνονται ούτε με τις επισκέψεις των πολιτικών ούτε με την «κατανόηση» που επιδεικνύουν. Η εμπιστοσύνη όμως, που μπορεί να εμπεδωθεί είναι σημαντική για το μέλλον. 

Ο Κυριάκος χτίζει προφίλ και μάλλον το κάνει σωστά. Στην περιοδεία της Θεσσαλίας  θύμιζε έντονα τον ήρωα της ταινίας «On the Milky Road». Έναν τύπο που μιλάει σε γεράκι, ταΐζει αρκούδα στο στόμα, παλεύει με φίδι (και το κερδίζει!), ξεφεύγει από μελίσσια, βουτάει σε βαθιά πηγάδια, δίνει αίμα, φροντίζει ασθενείς, ερωτεύεται τη Μόνικα Μπελούτσι και γίνεται μοναχός, 15 χρόνια αργότερα! Τσίπρας δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ. Σκαρφαλωμένος πάνω σε τρακτέρ να εξευτελίζει μάζες  με δράκους και νεράιδες στα παραμύθια του. Άλλωστε δεν  είναι «ένας από τους αγρότες». Αλλά ούτε και ο Τσίπρας ήταν. Ο Κυριάκος στην Καρδίτσα και στην Ελασσόνα δεν πήγε για να τους πει ότι του μοιάζουν. Πήγε να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Όσο μπορεί κάποιος που υπόσχεται κάτι διαφορετικό από ένα ένοχο και σκοτεινό πολιτικό σύστημα… 

Και νομίζω ότι τα κατάφερε. Έχει δρόμο ακόμα μπροστά του. Άκουσα πολλούς να ψιθυρίζουν «Τον αδικεί η τηλεόραση, είναι πολύ διαφορετικός». Δεν ξέρω τι περιμένουν να δουν από κοντά αλλά το κλίμα οικειότητας που δημιουργείται είναι πολύ ενθαρρυντικό για τον ίδιο.

Για έναν πολιτικό, το ζήτημα  δεν είναι να μοιάσει στους ψηφοφόρους του αλλά να συμφωνήσει μαζί τους τον πραγματικό λόγο που θα τον ψήφιζαν…