Οταν ο Γιακουμάτος δήλωσε πριν από λίγους μήνες ότι η ομοφυλοφιλία είναι κολλητική αρρώστια, ο αρχηγός του κόμματος τον κάλεσε να ανακαλέσει και να ζητήσει συγγνώμη. Αυτή τη φορά..
δεν έδειξε ανάλογη ευαισθησία. Γιατί άραγε; Θεωρεί ανεκτό να συσχετίζει δημοσίως ο υπεύθυνος του κόμματός του για την Παιδεία, που επιπλέον υπήρξε πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, την παρουσία αστυνομικών στο gay pride με την αποδυνάμωση της Αστυνομίας; Δεν καταλαβαίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι με τον τρόπο αυτό νομιμοποιεί τη διαιώνιση ομοφοβικών, ρατσιστικών και γενικότερα αντιδραστικών στερεοτύπων στην ελληνική κοινωνία;
Η Νέα Δημοκρατία δεν επενδύει οργανωμένα στις παραδοσιακές αξίες, όπως κάνουν οι Ρεπουμπλικανοί του Τραμπ ή οι Συντηρητικοί της Μέι. Αδυνατεί όμως και να παρουσιάσει ένα συμπαγές προοδευτικό πρόσωπο σε κοινωνικά ζητήματα. Στην ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης, όπου ο Τσακαλώτος φορούσε κονκάρδα με τα χρώματα των ομοφυλοφίλων, έσπασε σε τρία κομμάτια. Τον πολιτισμικό πόλεμο με τον ΣΥΡΙΖΑ τον έχει χάσει. Και κάθε φορά που μιλάει ένας Αθανασίου, ένας Μεϊμαράκης ή ένας Φορτσάκης, χάνει και μερικούς προοδευτικούς ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης.
Ας παρακολουθήσουν ο Φορτσάκης και όλη η Νέα Δημοκρατία την τελετή που έγινε στο Παρίσι στη μνήμη του ομοφυλόφιλου αστυνομικού Ξαβιέ Ζιζλέ που δολοφονήθηκε από τζιχαντιστές. Ας ακούσουν προσεκτικά τον επικήδειο του συντρόφου του. Ας παρατηρήσουν ποιοι ήταν παρόντες. Σίγουρα θα βγουν σοφότεροι.
- από άρθρο του Μιχάλη Μητσού, με τον τίτλο "Ομοφοβία", στην εφημερίδα Τα Νέα (14/6/2017)
