Ο Ανδρέας Μαρτίνης ήταν πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού και του «Ερρίκος Ντυνάν». Σήμερα είναι κατηγορούμενος και καταθέτει στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής.
Στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (6-6-2017) «έδωσε» ονόματα και διευθύνσεις. Βαριά ονόματα από τον χώρο της πολιτικής, των επιχειρήσεων, της Δικαιοσύνης και των τραπεζών. Είναι είδηση; Προφανώς. Εχουν αξία οι καταγγελίες του; Σχετική.
Είναι κατηγορούμενος και για να ελαφρύνει τη θέση του μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα. Από τους ισχυρισμούς Μαρτίνη λείπουν προς το παρόν οι αποδείξεις. Να δούμε αν θα τις προσκομίσει στην εξεταστική της Βουλής. Ομως, σε κάθε περίπτωση η παρέμβασή του έχει ενδιαφέρον, σίγουρα..
πολιτικό και οπωσδήποτε δημοσιογραφικό. Τέσσερα από τα πρόσωπα που εγκαλεί ο κ. Μαρτίνης αντέδρασαν με δηλώσεις τους διαψεύδοντάς τον. Ενα κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, έβγαλε ανακοίνωση ζητώντας από τη Ν.Δ. να πάρει θέση γιατί δικά της στελέχη εμπλέκονται.
Παρ’ όλα αυτά για τα περισσότερα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης (κανάλια, εφημερίδες, ραδιόφωνα) δεν υπάρχει θέμα. Το γεγονός αποσιωπήθηκε. Θα πείτε, δικαίωμά τους. Σωστό. Ετσι έκριναν, έτσι αποφάσισαν. Ωστόσο, για την κρίση τους κρίνονται.
Πώς να δικαιολογήσεις μέσα ενημέρωσης που έχουν κάνει πρώτο θέμα «τρολιές» του διαδικτύου χωρίς να ζητήσουν εκ των υστέρων συγγνώμη για την γκάφα τους, που έχουν βαφτίσει ειδήσεις τις φήμες και τις ανυπόστατες κατηγορίες κατά πολιτικών που ανήκουν σε κόμματα που δεν γουστάρουν, που έχουν μεγάλες επιδόσεις στο άθλημα της δολοφονίας χαρακτήρων και την ίδια στιγμή ορκίζονται στο όνομα της πολυφωνίας, της αντικειμενικότητας, της ανεξάρτητης και ψύχραιμης δημοσιογραφίας;
Πρόκειται για υποκρισία; Το λιγότερο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κραυγαλέες σκοπιμότητες. Ο,τι βλάπτει τους πολιτικούς φίλους μας το θάβουμε. Ο,τι ενοχλεί τους πολιτικούς αντιπάλους μας το αναδεικνύουμε, του δίνουμε διαστάσεις πρωτοφανούς σκανδάλου και εκδίδουμε καταδικαστικές αποφάσεις πριν από τα δικαστήρια. Είναι ο ορισμός της προπαγάνδας. Φανταστείτε τι θα γινόταν στον χώρο των μίντια αν ο Ανδ. Μαρτίνης εκτόξευε κατηγορίες κατά του πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και μερικών υπουργών.
Θα είχαν στηθεί δίκες στα δελτία ειδήσεων, οι σχολιαστές θα μεταμφιέζονταν σε εισαγγελείς πλήρους απασχόλησης, όλες οι εκπομπές ενημερωτικού(;) χαρακτήρα θα ασχολούνταν μόνο με αυτήν την υπόθεση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα απαιτούσαν από τον Τσίπρα να παραιτηθεί και να πάμε σε πρόωρες εκλογές για να ξεβρομίσει ο τόπος από τους διεφθαρμένους ολετήρες.
Για μια συγκεκριμένη αντίληψη (δυστυχώς αρκετά διαδεδομένη) ό,τι αποκλείεται από τα ισχυρά μέσα ενημέρωσης δεν υφίσταται ως γεγονός. Ευτυχώς, όπως έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις, η πραγματικότητα είναι πεισματάρα και βρίσκει τρόπο να ξεγελάσει τους υποψήφιους βιαστές της.
Eφημερίδα των Συντακτών
