του Χρήστου Ξανθάκη
«Η Τήλος είναι το πρώτο νησί της Μεσογείου που θα καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες αποκλειστικά και μόνο από τον ήλιο και τον αέρα. Καθώς κόβετε βόλτες στην Τήλο, πιο πιθανό είναι να συναντήσετε φιλικές πέρδικες, σπάνιες ορχιδέες και απειλούμενους με εξαφάνιση αετούς, παρά ανθρώπους. Όλο το νησί είναι ένα φυσικό πάρκο που φιλοξενεί περισσότερα από 150 είδη τοπικών και αποδημητικών πουλιών, και τουλάχιστον 650 διαφορετικά είδη φυτών, ενώ όλοι κι όλοι οι μόνιμοι κάτοικοί της δεν υπερβαίνουν τους πεντακόσιους.»
Και πάει λέγοντας. Αυτά έγραφε η Guardian χθες στην πρώτη σελίδα της.. ηλεκτρονικής έκδοσής της και δεν μπορείτε να φαντασθείτε πόσο χαρούμενος ήμουν όταν τα διάβασα. Όχι τόσο για την Τήλο, παρότι είμαι περήφανος για τη δουλειά της δημοτικής αρχής και των κατοίκων, όσο για την Ελλαδάρα εν γένει. Για την απουσία της Ελλαδάρας, αν θέλετε να γίνω πιο σαφής, και των περιπετειών της στο Γιούρογκρουπ. Είχε πάει μία το πρωί και δεν έγραφε κανένας τίποτα, ούτε στην αποδώ ούτε στην αποκεί ακτή του Ατλαντικού. Μηδέν η Guardian, ζερό ο Independent, τσεβά που λέμε κι εμείς οι βλάχοι οι New York Times. Ούτε λέξη, ούτε παράγραφος, ούτε ένα μπούλετιν της συμφοράς, έτσι για το γαμώτι.
Δόξα τω Θεώ, δόξα την Παναγίτσα, λέω εγώ! Επιτέλους φύγαμε από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Πράγμα το οποίον μπορεί να μοιάζει απογοητευτικό για όσους και όσες ονειρεύονται ρόλο πρωταγωνιστικό στα ρεπορτάζ της αλλοδαπής, για όλους όμως και όλες τις υπόλοιπες εξ ημών είναι μάννα εξ ουρανού. Γιατί η ειδησεογραφία που αφορούσε στη χώρα μας τα τελευταία επτά χρόνια έμοιαζε λιγότερο με διθύραμβο και περισσότερο με εκείνο τον αετό που έτρωγε το συκώτι του Προμηθέα. Και δεν απειλείτο διόλου με εξαφάνιση όπως τα πετούμενα της Τήλου…
Να το σπάσω σε πενηνταράκια για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, η διεθνής ειδησεογραφία δεν πάει κάπου από μόνη της. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, την στέλνουν σε κάποιον συγκεκριμένο προορισμό. Της βγάζουν εισιτήριο, την επιβιβάζουν, της εύχονται καλό ταξίδι και αναμένουν από αυτήν να παίξει το ρόλο της. Να ταρακουνήσει, να ροκανίσει, να αποσταθεροποιήσει, χιλιάδες λέξεις που να ταιριάζουν έχει η ελληνική γλώσσα. Και τέτοιους μικρούς ή μεγάλους σεισμούς τους έχουμε πληρώσει με βαρύ τόκο τα τελευταία επτά χρόνια. Οπότε είναι μια καλή αρχή για τη χώρα που ξαναγίναμε μονόστηλο. Ως την ώρα που θα μας ξαναβάλουν στο μάτι βεβαίως, αλλά μπορούμε ως τότε να πάρουμε μια ανάσα.
Υ.Γ.: Ανεξάρτητα εντελώς από τα αποτελέσματα του Γιούρογκρουπ, τα οποία θα σας τα αναλύσουν καλύτερα ειδικοί επί των οικονομικών:
Περιμέναμε μια ανακοίνωση λεπτομερή και διεξοδική από τη Νέα Δημοκρατία και όχι πέντε γραμμές στο γνωστό στυλάκι «μπάχαλα τα κάνατε». Αυτό το γράφω κι εγώ παλικάρια μου, με πτυχίο Φυσικού. Εσείς που φιλοδοξείτε να κυβερνήσετε, και μάλιστα να κυβερνήσετε άμεσα, έχετε τίποτις καλύτερο να μας πείτε;
- από το newpost.gr