Λένε πως η Δικαιοσύνη είναι τυφλή. Εκείνη όμως έχει πολλές φορές αποδείξει πως βλέπει σαν αετός - σίγουρα από το ένα μάτι.
Και βέβαια προς την κατεύθυνση που τα συμφέροντα είναι ισχυρά.
Χθες έγινε γνωστό ότι η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική τη συνεχή -πέραν της πενταετίας- παράταση του χρόνου παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου.
Το θέμα δεν αφορά φορολογικές αξιώσεις του κράτους προς τους απλούς εργαζόμενους πολίτες. Αυτούς τους εντοπίζουν αμέσως οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί. Αυτοί δεν μπορούν να κρύψουν τίποτε και πληρώνουν, θέλουν-δεν θέλουν..
Το θέμα αφορά κλασικούς φοροφυγάδες και κυρίως μεγαλοφοροφυγάδες, οι οποίοι δύσκολα εντοπίζονται και για να τους βάλει το κράτος στο χέρι πρέπει να γυρίσει ολόκληρο τον πλανήτη αρκετές φορές.
Συχνά-πυκνά με τη βοήθεια διακρατικών συμφωνιών και συνεργασιών.
Το ΣτΕ με την προαναφερόμενη απόφασή του σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στην πραγματικότητα, την οποία όπως φαίνεται δεν έλαβε καθόλου υπόψη του.
Πήρε, για παράδειγμα, υπόψη τους τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και σε τεχνολογικό εξοπλισμό του φορολογικού συστήματος της χώρας;
Εκτίμησε, άραγε, τις τεράστιες δυνατότητες φοροδιαφυγής που έχουν τα ισχυρά συμφέροντα;
Πήρε υπόψη του το γεγονός ότι για τους ισχυρούς η φοροδιαφυγή είναι εδώ και δεκαετίες διεθνοποιημένη και δεν αποτελεί μια παράνομη δραστηριότητα εντός των συνόρων της χώρας;
Εχει σαφή εικόνα το ΣτΕ των τεράστιων δυσκολιών που παρουσιάζουν στη διερεύνησή τους οι φορολογικές υποθέσεις που εντάσσονται στις γνωστές λίστες μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό (Λαγκάρντ, Μπόργιανς κ.ά.);
Το ΣτΕ έκρινε μεροληπτικά για μία ακόμη φορά. Στο παρελθόν έκρινε συνταγματικά τα μνημόνια για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση δεν είδε κανένα δημόσιο συμφέρον με τη χρονική παράταση των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα το κράτος να χάσει ζεστό χρήμα.
Κάποιοι μεγαλοφοροφυγάδες δεν θα πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν, αφού δεν θα ελεγχθούν έγκαιρα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι το ΣτΕ πήρε αυτή την προκλητική απόφαση ύστερα από προσφυγή εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών προϊόντων η οποία έπρεπε να καταβάλει στο κράτος για φόρους περί τα 15 εκατ. ευρώ.
Βλέπει ή δεν βλέπει η Δικαιοσύνη;
Εφημερίδα των Συντακτών
Χθες έγινε γνωστό ότι η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική τη συνεχή -πέραν της πενταετίας- παράταση του χρόνου παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου.
Το θέμα δεν αφορά φορολογικές αξιώσεις του κράτους προς τους απλούς εργαζόμενους πολίτες. Αυτούς τους εντοπίζουν αμέσως οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί. Αυτοί δεν μπορούν να κρύψουν τίποτε και πληρώνουν, θέλουν-δεν θέλουν..
Το θέμα αφορά κλασικούς φοροφυγάδες και κυρίως μεγαλοφοροφυγάδες, οι οποίοι δύσκολα εντοπίζονται και για να τους βάλει το κράτος στο χέρι πρέπει να γυρίσει ολόκληρο τον πλανήτη αρκετές φορές.
Συχνά-πυκνά με τη βοήθεια διακρατικών συμφωνιών και συνεργασιών.
Το ΣτΕ με την προαναφερόμενη απόφασή του σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στην πραγματικότητα, την οποία όπως φαίνεται δεν έλαβε καθόλου υπόψη του.
Πήρε, για παράδειγμα, υπόψη τους τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και σε τεχνολογικό εξοπλισμό του φορολογικού συστήματος της χώρας;
Εκτίμησε, άραγε, τις τεράστιες δυνατότητες φοροδιαφυγής που έχουν τα ισχυρά συμφέροντα;
Πήρε υπόψη του το γεγονός ότι για τους ισχυρούς η φοροδιαφυγή είναι εδώ και δεκαετίες διεθνοποιημένη και δεν αποτελεί μια παράνομη δραστηριότητα εντός των συνόρων της χώρας;
Εχει σαφή εικόνα το ΣτΕ των τεράστιων δυσκολιών που παρουσιάζουν στη διερεύνησή τους οι φορολογικές υποθέσεις που εντάσσονται στις γνωστές λίστες μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό (Λαγκάρντ, Μπόργιανς κ.ά.);
Το ΣτΕ έκρινε μεροληπτικά για μία ακόμη φορά. Στο παρελθόν έκρινε συνταγματικά τα μνημόνια για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση δεν είδε κανένα δημόσιο συμφέρον με τη χρονική παράταση των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα το κράτος να χάσει ζεστό χρήμα.
Κάποιοι μεγαλοφοροφυγάδες δεν θα πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν, αφού δεν θα ελεγχθούν έγκαιρα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι το ΣτΕ πήρε αυτή την προκλητική απόφαση ύστερα από προσφυγή εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών προϊόντων η οποία έπρεπε να καταβάλει στο κράτος για φόρους περί τα 15 εκατ. ευρώ.
Βλέπει ή δεν βλέπει η Δικαιοσύνη;
Εφημερίδα των Συντακτών