(...) Θα μας λείψει, σε όλους εμάς εδώ στην «Κ», ο Αριστείδης Αλαφούζος. Στην
καθημερινή σύσκεψη της εφημερίδας ήταν το μόνιμο πνεύμα αντιλογίας.
Περίμενε πολλά από τους συνεργάτες του, πολιτικούς φίλους του, τους
ανθρώπους του γραφείου του. Αλλαζε γνώμη για τα πράγματα, αλλά ήταν
δίκαιος και αναγνώριζε τα λάθη του. Ζύγιζε με προσοχή τους επισκέπτες
του. Ηταν καλοπροαίρετος, μερικές φορές πολύ καλοπροαίρετος.
Θα μας λείψει το πιο στέρεο δοκάρι, ο «βράχος» που νιώθαμε ότι είχαμε για να ακουμπήσουμε πάνω του στα πολύ δύσκολα. Οταν έβλεπε, άλλωστε, καμιά φορά ότι απελπιζόμασταν καθώς η χώρα κατρακυλούσε στην άβυσσο, έκλεινε.. πάντα τη σύσκεψη με το «μην ξεχνάτε, κύριοι, η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει».
Τώρα, αν ακούσουμε κάποια μέρα μέσα μας μια φωνή να μας λέει «μαντάρα τα έχετε κάνει εκεί κάτω» θα μας είναι οικεία, σχεδόν καλοδεχούμενη, η απαιτητική αυστηρότητα, ακόμη και αν όλα θα είναι όπως τα ήθελε. Καλό σας ταξίδι, «κύριε Αριστείδη».
- από κείμενο του διευθυντή της Καθημερινής Αλέξη Παπαχελά
Θα μας λείψει το πιο στέρεο δοκάρι, ο «βράχος» που νιώθαμε ότι είχαμε για να ακουμπήσουμε πάνω του στα πολύ δύσκολα. Οταν έβλεπε, άλλωστε, καμιά φορά ότι απελπιζόμασταν καθώς η χώρα κατρακυλούσε στην άβυσσο, έκλεινε.. πάντα τη σύσκεψη με το «μην ξεχνάτε, κύριοι, η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει».
Τώρα, αν ακούσουμε κάποια μέρα μέσα μας μια φωνή να μας λέει «μαντάρα τα έχετε κάνει εκεί κάτω» θα μας είναι οικεία, σχεδόν καλοδεχούμενη, η απαιτητική αυστηρότητα, ακόμη και αν όλα θα είναι όπως τα ήθελε. Καλό σας ταξίδι, «κύριε Αριστείδη».
- από κείμενο του διευθυντή της Καθημερινής Αλέξη Παπαχελά