Δεν είναι δική μας δουλειά τι λέει για την Ευρώπη, τη Γαλλία, τον εαυτό του o Μελανσόν. Αυτά είναι δουλειά της γαλλικής Αριστεράς και των Γάλλων. Και μακάρι να τον ψηφίσουν τόσοι ώστε.. να αλλάξει η εικόνα της ζοφερής ηπείρου και να σπάσει ο τοίχος του ολοκληρωτικού νεοφιλελευθερισμού. Αλλά, με το μπαρδόν κιόλας, γιατί ανακατεύει στη δική του μάχη άλλους, συντρόφους του μάλιστα υποτίθεται, που δίνουν τη δική τους μάχη; Και το κάνει μάλιστα με τρόπο τόσο υπερφίαλο, απολίτικο και απωθητικά εθνοπατριωτικό;
Εκλογές, θα πείτε, λέει μια κουβέντα παραπάνω. Ε, ας πούμε κι εμείς μια κουβέντα παραπάνω. Πρώτα, πρώτα, αυτό το ΕΓΩ δεν είμαι αυτό που δεν είμαι μυρίζει πολλή προσωπική έπαρση. Δεύτερον, αυτό το «εγώ εκπροσωπώ τη Γαλλία» μυρίζει πολλή εθνικιστική έπαρση, με μια essence... τέλος πάντων. Και τρίτον, εκείνο το «δεν διαπραγματεύομαι με ανθρώπους που με προσβάλλουν» μπορεί να είναι και πολύ καουμπόικο -σε στιλ Λούκι Λουκ, ας πούμε-, αλλά δυστυχώς ούτε πολιτικό είναι, ούτε αριστερό.
Διότι, όταν κάποιος στέλνεται να διαπραγματευτεί όχι για τον εαυτό του, αλλά για την τύχη εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν υπάρχει ΕΓΩ. «Και με τα σώβρακα θα πας, αρκεί να υπογράψει ειρήνη» λέγεται ότι είπε ο Λένιν στον Τρότσκι, που τον «πρόσβαλλε» η απαίτηση των εχθρών να φοράει στη διαπραγμάτευση γραβάτα. Άλλο πράγμα, δηλαδή, να συζητήσει κανείς σε βάθος αν ο Τσίπρας έπρεπε να συμβιβαστεί. Κι άλλο να πλατσουρίζει στα ρηχά, με προσωπικές προσβολές και εθνικιστικές παρεμβολές.
Και όφειλε να ξέρει ο Μελανσόν ότι ο Τσίπρας και όσα εκπροσωπεί ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ, με τον πιο ουσιαστικό τρόπο, όσους κι όσα κι ο ίδιος αντιμάχεται. Κι αν δεν το καταλαβαίνει, αν δεν βλέπει τι κάνουν κατά του Τσίπρα και της Ελλάδας ακόμα και σήμερα, τότε ναι: Σίγουρα δεν είναι Τσίπρας...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)