Γράφει ο Τάσος Παππάς
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μιλάω γι' αυτά που άσκησαν εξουσία, δηλαδή για τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έχουν ένα πρόβλημα-πολύ σοβαρό κατά τη γνώμη μου- με την ιστορική αλήθεια. Ανασύρουν ό,τι γουστάρουν και κυρίως ό,τι τα βολεύει και καλούν τους αντιπάλους τους να απολογηθούν.
Εγκαλούν σήμερα τους Τσίπρα-Παππά για περίεργες αιμομικτικές σχέσεις με το καθεστώς Μαδούρο την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση- το καλοκαίρι του 2013.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να υποσχεθεί ο κ. Παππάς στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας;
Παρένθεση: (Στο επίμαχο ταξίδι ήταν και υψηλόβαθμα στελέχη μεγάλης ελληνικής εταιρείας. Δεν το ξέρουν οι κατήγοροι ή μήπως το ξέρουν αλλά δεν τους παίρνει να το βροντοφωνάξουν.. γιατί φοβούνται πως θα εκτεθούν;)
Θα μπορούσε να κλείσει δουλειές ο κ. Παππάς με το καθεστώς Μαδούρο; Τι είδους δουλειές; Μήπως ήταν σίγουρος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ερχόταν στην κυβέρνηση;
Να θυμίσουμε ότι το 2013 η χώρα ζούσε, όπως υποστήριζε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, τη δική της περίοδο οικονομικού θριάμβου και σύντομα, όπως έλεγαν και αυτοί και τα φιλικά τους Μ.Μ.Ε, θα έβγαινε από το τούνελ της κρίσης και των μνημονίων.
Μήπως ζήτησε και πήρε οικονομική ενίσχυση για τις ανάγκες του κόμματος;
Ας πούμε ότι αυτό ζήτησε και το πήρε -οφείλουν βεβαίως να το αποδείξουν οι εισαγγελείς του συναινετικού δικομματισμού αλλά ας το δεχθούμε για τη συνέχιση της συζήτησης.
Είναι πρωτοφανές ένα κόμμα να στηρίζει οικονομικά ένα άλλο κόμμα στο πλαίσιο της ιδεολογικής και πολιτικής συναντίληψής τους;
Παλιότερα αυτό το λέγαμε «προλεταριακό διεθνισμό» όταν επρόκειτο για κομμουνιστικά κόμματα. Θα πείτε, ως αντίλογο, ότι δεν είναι επίσης πρωτοφανές να χρηματίζονται κόμματα και πολιτικοί από επιχειρήσεις (περίπτωση σχέσεων Ζήμενς με Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ). Συμβαίνει παντού στον κόσμο. Σωστό, αν και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους διεθνισμό αλλά με σκαστή διαφθορά.
Θα πείτε ακόμη ότι δεν είναι πρωτοφανές ούτε το γεγονός, να δανείζονται κόμματα από τις τράπεζες βάζοντας υποθήκη τις μελλοντικές εκλογικές επιδόσεις τους (ξανά η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ) και να ξεχνούν να επιστρέψουν τα χρήματα.
Σωστό κι αυτό μόνο που τα χρεοκοπημένα οικονομικά κόμματα, αυτά που χρεοκόπησαν και τη χώρα, σήμερα λένε ότι ξέρουν πώς θα την σώσουν από την επαπειλούμενη καταστροφή. Σωστό και τούτο, σωστό και κείνο, σωστό και το άλλο. Με μια διαφορά.
Κάποια από τα μη πρωτοφανή είναι παράνομα και απασχολούν σήμερα την ελληνική Δικαιοσύνη. Και δεν αναφερόμαστε ούτε στην περίπτωση του Κήρυκα Χανίων (σκανδαλώδης δανεισμός, σκανδαλώδης ρύθμιση χρέους) ούτε στο περιβόητο πόρισμα που παρήγγειλε ο κ. Βενιζέλος σε έξι ελεγκτικές εταιρείες για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, το οποίο παραδόθηκε στο κόμμα και σύμφωνα με την κ. Γεννηματά βρίσκεται από καιρό στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα, αλλά η τύχη του αγνοείται...
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μιλάω γι' αυτά που άσκησαν εξουσία, δηλαδή για τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έχουν ένα πρόβλημα-πολύ σοβαρό κατά τη γνώμη μου- με την ιστορική αλήθεια. Ανασύρουν ό,τι γουστάρουν και κυρίως ό,τι τα βολεύει και καλούν τους αντιπάλους τους να απολογηθούν.
Εγκαλούν σήμερα τους Τσίπρα-Παππά για περίεργες αιμομικτικές σχέσεις με το καθεστώς Μαδούρο την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση- το καλοκαίρι του 2013.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να υποσχεθεί ο κ. Παππάς στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας;
Παρένθεση: (Στο επίμαχο ταξίδι ήταν και υψηλόβαθμα στελέχη μεγάλης ελληνικής εταιρείας. Δεν το ξέρουν οι κατήγοροι ή μήπως το ξέρουν αλλά δεν τους παίρνει να το βροντοφωνάξουν.. γιατί φοβούνται πως θα εκτεθούν;)
Θα μπορούσε να κλείσει δουλειές ο κ. Παππάς με το καθεστώς Μαδούρο; Τι είδους δουλειές; Μήπως ήταν σίγουρος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ερχόταν στην κυβέρνηση;
Να θυμίσουμε ότι το 2013 η χώρα ζούσε, όπως υποστήριζε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, τη δική της περίοδο οικονομικού θριάμβου και σύντομα, όπως έλεγαν και αυτοί και τα φιλικά τους Μ.Μ.Ε, θα έβγαινε από το τούνελ της κρίσης και των μνημονίων.
Μήπως ζήτησε και πήρε οικονομική ενίσχυση για τις ανάγκες του κόμματος;
Ας πούμε ότι αυτό ζήτησε και το πήρε -οφείλουν βεβαίως να το αποδείξουν οι εισαγγελείς του συναινετικού δικομματισμού αλλά ας το δεχθούμε για τη συνέχιση της συζήτησης.
Είναι πρωτοφανές ένα κόμμα να στηρίζει οικονομικά ένα άλλο κόμμα στο πλαίσιο της ιδεολογικής και πολιτικής συναντίληψής τους;
Παλιότερα αυτό το λέγαμε «προλεταριακό διεθνισμό» όταν επρόκειτο για κομμουνιστικά κόμματα. Θα πείτε, ως αντίλογο, ότι δεν είναι επίσης πρωτοφανές να χρηματίζονται κόμματα και πολιτικοί από επιχειρήσεις (περίπτωση σχέσεων Ζήμενς με Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ). Συμβαίνει παντού στον κόσμο. Σωστό, αν και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους διεθνισμό αλλά με σκαστή διαφθορά.
Θα πείτε ακόμη ότι δεν είναι πρωτοφανές ούτε το γεγονός, να δανείζονται κόμματα από τις τράπεζες βάζοντας υποθήκη τις μελλοντικές εκλογικές επιδόσεις τους (ξανά η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ) και να ξεχνούν να επιστρέψουν τα χρήματα.
Σωστό κι αυτό μόνο που τα χρεοκοπημένα οικονομικά κόμματα, αυτά που χρεοκόπησαν και τη χώρα, σήμερα λένε ότι ξέρουν πώς θα την σώσουν από την επαπειλούμενη καταστροφή. Σωστό και τούτο, σωστό και κείνο, σωστό και το άλλο. Με μια διαφορά.
Κάποια από τα μη πρωτοφανή είναι παράνομα και απασχολούν σήμερα την ελληνική Δικαιοσύνη. Και δεν αναφερόμαστε ούτε στην περίπτωση του Κήρυκα Χανίων (σκανδαλώδης δανεισμός, σκανδαλώδης ρύθμιση χρέους) ούτε στο περιβόητο πόρισμα που παρήγγειλε ο κ. Βενιζέλος σε έξι ελεγκτικές εταιρείες για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, το οποίο παραδόθηκε στο κόμμα και σύμφωνα με την κ. Γεννηματά βρίσκεται από καιρό στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα, αλλά η τύχη του αγνοείται...
- από το efsyn.gr