Παππού, καρδούλα μου, άνοιξες κοινό λογαριασμό με τον Δημήτρη Καμμένο; Τι επιπολαιότητες είναι αυτές στην ηλικία σου; Από πού κι ώς πού; Μαζί τα δουλέψατε, μαζί τα βγάλατε, μαζί τα φάγατε και τώρα του πέφτει λόγος αν θα δώσεις χαρτζιλίκι στον εγγονό σου; Τι αηδίες είναι αυτές, έτσι σε μεγάλωσα εγώ, να τα 'χεις μισιακά με τον ξένο τον άνθρωπο; Και να σου κάνει κουμάντο πού θα δώσεις απ' το κατιτίς το τίποτις;
Η δήλωση Καμμένου στην εκπομπή «Οι Αταίριαστοι» του Σκάι:
«Το εκατοστάρικο του παππού καλύτερα να πάει στο κράτος παρά στον εγγονό». (Καλύτερα για το κράτος να υποθέσω, όχι για τον εγγονό.)
Και συνεχίζει αυτολεξεί - μη μας λέτε μετά πως απομονώσαμε την ατάκα την εφετζίδικη:.. «Οταν κόψω τη φορολογία από το 29% στο 26% δεν έχει άμεσο αντίκτυπο σε αυτόν που στο ΑΤΜ θα πάρει 40 ή 20 ευρώ λιγότερα τον μήνα. Εχει όμως διότι τα παιδιά του παππού ή οποιουδήποτε τη σύνταξη την κόβω, αν καταφέρουμε και εξηγήσουμε στον κόσμο ότι από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100άρικο τον μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100άρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ».
Εσύ παππούλη δεν είσαι οικονομολόγος και δεν νογάς, ψυχή μου. Να τον ακούς τον επιστήμονα. Στο κράτος να τα δώσεις, στο κράτος που σ' έχει στα πούπουλα. Με τις παροχές σου τις γαμάτες, υγεία, μέριμνα, φάρμακα, συνταξάρες. Ολα για όσα δούλεψες, ίδρωσες, έφτυσες αίμα από νέο παιδί, τώρα σου τα δίνουν πίσω διπλά και τρίδιπλα.
Η Ελλάδα λειτουργεί με τα νορβηγικά πρότυπα, παππού. Τον νοιάζεται τον άνθρωπό της, τον πονάει, τον συντρέχει στα ντέρτια και τα βάσανα, βασίλισσα τον έχει τον πολίτη. Κι εσύ τα παίρνεις και τα δίνεις στον εγγονό;;; Στον εγγονό τον αχαΐρευτο, το ρεμάλι, το χαμένο κορμί; Που ζει για να σου τα παίρνει, να πίνει φραπέ, να παίζει τάβλι και γενικώς να ανταποκρίνεται στα βλακώδη στερεότυπα του κυρίου Καμμένου; Σοβαρά τώρα, παππού; Σοβαρά;
Το να τα δίνεις στο παιδί γιατί ψάχνει δουλειά και δεν βρίσκει, δεν παίζει ως σενάριο. Το να τα δίνεις στο παιδί για να πάρει γάλα στο δικό του παιδί, ούτε; Οχι βέβαια.
Στη Χώρα του Κλισέ όπου κατοικεί ο Καμμένος, ο εγγονός είναι τεμπελχανάς, ο κήπος είναι ανθηρός, η υγεία είναι το παν, ο χρόνος είναι γιατρός. Απλά πράγματα. Εννοιες διαυγείς και πρωτογενείς.
Πολύ χαριτωμένο βρήκα επίσης το γεγονός πως ο κ. Καμμένος de facto θεωρεί πως σου περισσεύουν 100 ευρώ για να χαρτζιλικώνεις το σόι. Εκτός αν το εκατοστάρικο θα το δώσει ο Δημητρός από το δικό του το μισό στον κοινό σας λογαριασμό. Κοτζάμ συνδικαιούχος, ας βάλει κι αυτός το χέρι στη τσέπη. Αλλωστε τον εγγονό-κάθαρμα έναν τον έχετε βρε. Χαλάλι του.
Α και, παππού, μην παραμυθιάζεσαι με τις μαλακίες του μικρού, χεσμένο σ' έχει. Μόνο το κράτος τρέφει για σένα μια αγάπη άδολη, μια τρυφερότητα άφατη. Ποιος νομίζεις πως θα σε γηροκομήσει; Το κράτος. Ποιος θα σου δώσει ένα - με έμφαση στο «ένα» - ποτήρι νερό; Το κράτος. Ποιος θα σου κλείσει τα μάτια, ποιος θα τσουρομαδηθεί πάνω στο μνήμα σου; Το κράτος.
Στο κράτος να τα δώσεις, παππού.
Γιατί μόνο για το κράτος μπορείς να είσαι σίγουρος πως 100% θα σου τα φάει στους φραπέδες και στο τάβλι. Το πολύ πολύ, και στα φρουτάκια. Που έχουν βιταμίνες.
* δημοσιεύτηκε στην εφημεριδα Τα Νέα το Σάββατο 22/4/2017