Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Δημοσιογραφικές «φιλίες»...

Σε διαγράφουν συνάδελφοι σου (με κάποιους έχεις περάσει και χιλιάδες ώρες δουλεύοντας μαζί) χωρίς να έχετε έρθει σε κάποια προστριβή, χωρίς να έχει υπάρξει έστω ένας διαδικτυακός ή δια ζώσης "καυγάς" για οποιοδήποτε θέμα, χωρίς κάποια εμφανή αφορμή. Είναι προφανές ότι ο λόγος είναι κάποια άποψη σου.
Λαμπρή στάση για έναν δημοσιογράφο. Δεν μπαίνει καν στον κόπο να αντικρούσει αυτό που εξέφρασες, απλώς σε βγάζει από το οπτικό του πεδίο. Προφανώς και θα ζήσω και χωρίς αυτές τις "φιλίες", αλλά είναι ενδεικτικό μιας στάσης που επικρατεί στα ΜΜΕ που συνοψίζεται στο "μην έρχεσαι σε αντιπαράθεση με κανέναν, βγάλε αυτόν με τον οποίον διαφωνείς από το οπτικό σου πεδίο" (και στη συνέχεια θάψτον πίσω από την πλάτη του)
Δεν έχω διαγράψει εγώ συναδέλφους μου στο παρελθόν; Ναι, προφανώς το έχω κάνει..

Με ένα και μόνο κριτήριο όμως. Μόνο σε περιπτώσεις που χυδαιολογούσαν κατά απλών ανθρώπων, που είναι θύματα αυτής της κρίσης. Τι να κάνεις όταν βλέπεις να σχολιάζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που βγήκαν στο παρελθόν στο δρόμο ως "πουτανίτσες του ΣΥΡΙΖΑ" ή όταν λοιδωρούνται άνθρωποι που αυτοκτόνησαν; Τι κάνεις απέναντι σε υμνητές των χρυσαύγουλων ή των απόψεων τους;
Με δεδομένο ότι ποτέ δεν έχω κάνει τέτοιου είδους επιθέσεις συμπεραίνω ότι για κάποιους η άποψη που μπορεί να εκφράσεις δεν είναι αντικείμενο συζήτησης, έστω έντονης, αλλά "διακοπής των διπλωματικών σχέσεων". Δεν το λέω με κανένα παράπονο ή διάθεση γκρίνιας, αλλά επιβεβαιώνω πολλά. Και δυστυχώς όχι ευχάριστα.


Δημήτρης Σούλτας (fb)