Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Ξεκινώ το σημερινό πόνημα για την συνέντευξη Τσίπρα με ένα μπράβο στον πρωθυπουργό! Με συγχαρητήρια για την ευαισθησία που επέδειξε κι έσωσε έναν κλάδο ολόκληρο από την ανεργία. Μιλάμε τώρα για κοντά χίλια άτομα, αριθμό διπλάσιο από τους εργαζόμενους του ΔΟΛ που τόσος καυγάς γίνεται τον τελευταίο καιρό μπας και τη γλυτώσουν. Για τα κομματικά τρολάκια λέω, που τον τελευταίο καιρό ρουφάγανε αυγό. Την πιπεριά μασουλάγανε, που λέμε και στα Τρίκαλα, εξαιτίας του Survivor. Εννιά στα δέκα δημοφιλή θέματα των social media προέρχονταν από το παντοδύναμο ριάλιτυ και το δέκατο αφορούσε στην αιωνίως κοσμαγάπητη «Ελληνοφρένεια». Που να βρεθεί χώρος για πολιτική, όλα τα σκεπάζανε.. ο Ντάνος, η Λάουρα, ο Χούτος κι ο Χανταμπάκης. Ώσπου ήρθε ο Τσίπρας και ξανάδωσε δουλίτσα και ελπίδα στα τρολάκια. Φωτιά πήρανε από χθες το βράδυ τα πληκτρολόγια και κάπως δικαιολογήσανε τα μισθά τους τα τσατσόνια όλων των κομμάτων. Και το φάντασμα της ανεργίας απομακρύνθηκε, έστω και προσωρινά!
Στα σοβαρά τώρα, η χθεσινή συνέντευξη Τσίπρα στον Νίκο Χατζηνικολάου απέδειξε για μία ακόμη φορά πόσο καλά γνωρίζει ο Έλληνας πρωθυπουργός τον μέσο Έλληνα και τη μέση Ελληνίδα. Κι αυτό που ξέρει είναι ότι μια διόλου ευκαταφρόνητη μάζα ψηφοφόρων ήταν, είναι και θα είναι ΠΑΣΟΚ. Με την ευρεία έννοια του όρου, την κοινωνική ας πούμε, όχι την κομματική. Κι επειδή το έχει αυτό υπόψη ο Τσίπρας, φροντίζει αναλόγως τόσο τη ρητορική του όσο και τη νοηματοδοσία της φρασεολογίας του. Κερδίζει έτσι το χρόνο που χρειάζεται, για να είναι σε θέση μάχης όταν έρθει η ώρα των πράξεων. Και η ώρα των εκλογών, μην το ξεχνάμε…
Δια το λόγου το αληθές, καταφεύγω και πάλι στην δημοσκόπηση της Kappa Research για το «Βήμα» -τη μοναδική ίσως δημοσκόπηση των τελευταίων μηνών που λέει σημαντικές αλήθειες. Διαβάζουμε εκεί ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων και των Ελληνίδων θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ παραπλάνησε τους ψηφοφόρους. Την ίδια ώρα όμως οι ερωτώμενοι και οι ερωτώμενες θεωρούν ότι η συμφωνία και τα μέτρα της κυβέρνησης ήταν προϊόν εκβιασμού! Και ρωτάω εγώ τώρα, με το φτωχό μου το μυαλό: Πιο ΠΑΣΟΚοάποψη από αυτή, γίνεται; Μάλλον όχι.
Κι έχει και συνέχεια. Επτά στους δέκα λένε ότι υπήρξαμε θύματα των μεγάλων δυνάμεων. Άλλοι τόσοι κι άλλες τόσες θεωρούν ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, αλλά να μην μειωθούν οι συντάξεις και οι κρατικές δαπάνες. Και ένας με μία στους δύο υποστηρίζουν φουλ ευρώ, ευρωζώνη και μνημόνιο. Για να μην ασχοληθώ με τις ερωτήσεις που λένε ποιόν θα φροντίσουν καλύτερα ο Τσίπρας κι ο Μητσοτάκης. Και βγαίνει ότι ο πρωθυπουργός θα βάλει πλάτη για τους φτωχούς κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη μεσαία τάξη. Αναλόγως βεβαίως με το νομίζει ο κάθε ψηφοφόρος ότι είναι φτώχεια και μεσαία τάξη και που τοποθετεί εαυτόν…
Τα βλέπει αυτά ο Τσίπρας, βλέπει κάργα ΠΑΣΟΚάρα στην κεφάλα του Έλληνα και της Ελληνίδας, και τοποθετείται αναλόγως. Ομίχλη φουλ, αοριστία άφθονη, γενικολογία με το κιλό. Και μια αλήθεια όμως, διόλου ασήμαντη: Τα μέτρα θα τα ψηφίσω, αλλά δεν είπα ότι θα τα εφαρμόσω κιόλας! Διότι αυτό που ήθελε από τους Ευρωπαίους, το πήρε. Χρόνο απαιτούσε, για να μην σκάσει κανένα επιπλέον μέτρο πριν το 2019, που ο ίδιος έχει προσδιορίσει ως χρονιά εκλογών. Κι αν μια εβδομάδα είναι αιώνας ολόκληρος στην πολιτική, υπολογίστε αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες πόσο μας κάνουν πάνω κάτω δύο ολόκληρα έτη!
Υ.Γ.: Λατρεύω διάφορους πρώην «πράσινους» και νυν σπλήνα Συριζαίους, που αγωνιούν σφόδρα για τον καυγά της Φώφης με τα αφρόψαρα του κινήματος. Διότι μπορείς να βγάλεις τον Πασόκο από το ΠΑΣΟΚ, όχι όμως και το ΠΑΣΟΚ από τον Πασόκο.
- από το newpost
