Ηδη ο εκκαθαριστής αναγνωρίζει ότι υπάρχει ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι στο τέλος θα υπάρξει συνωστισμός ενδιαφερομένων αγοραστών.
Χωρίς αμφιβολία πια, οι πιστώτριες τράπεζες έχουν στη διάθεσή τους ένα ισχυρό περιουσιακό στοιχείο, αποτελούμενο από ταλαντούχο προσωπικό – ίσως το καλύτερο στον ελληνικό Τύπο – και ιστορικούς και νεωτερικούς τίτλους, οι οποίοι πλέον λειτουργούν με ελεγχόμενο κόστος και δύνανται να καταστούν, όπως προαναφέραμε, με ελάχιστη προσπάθεια βιώσιμοι και κερδοφόροι.
Μπορούν δηλαδή οι τράπεζες, αν αξιοποιήσουν τις δυνατότητες της ειδικής διαχείρισης, να.. επιτύχουν, χωρίς ιδιαίτερη διακινδύνευση, την ανάκτηση σημαντικού μέρους των χορηγηθέντων δανείων και βεβαίως τη διάσωση ενός από τους ιστορικότερους εκδοτικούς ομίλους της χώρας.
Αλλωστε, τη διαδικασία οι πιστώτριες τράπεζες την επέλεξαν, με δική τους βούληση κατετέθη η σχετική αίτηση στο Δικαστήριο, αυτές πρότειναν τον συγκεκριμένο διαχειριστή και αυτές έχουν την ευθύνη εφαρμογής της δικαστικής απόφασης, που οι ίδιες διεκδίκησαν και επέτυχαν.
Μένει σε αυτές και στον ειδικό διαχειριστή να εφαρμόσουν τη δικαστική απόφαση και να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για όλους. Και ήδη υπάρχουν στοιχεία που βεβαιώνουν ότι το έργο της ειδικής διαχείρισης θα υποστηριχθεί ώστε να περαιωθεί επιτυχώς σε εύλογο χρόνο.
Πολλοί, ανταγωνιστές και άλλοι, μπορεί να επιδιώκουν και να μεθοδεύουν άλλα, όμως εδώ που έχουμε φθάσει δεν υπάρχει επιστροφή.
Ο Οργανισμός θα οδηγηθεί, όπως σαφέστατα περιγράφει η δικαστική απόφαση, εν λειτουργία στη διαγωνιστική διαδικασία και θα πωληθεί σε όποιον ή όποιους προσφέρουν τα περισσότερα.
Οτιδήποτε άλλο θα συνιστά παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου και θα παραπέμπει σε απεμπόληση συμφερόντων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
- από κείμενο του Αντώνη Καρακούση, διευθυντή της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, (δημοσιεύτηκε στις 09/4/2017)
