Μια ιστορία είπε στους εργαζόμενους του Documento, ο διευθυντής και εκδότης πλέον της κυριακάτικης εφημερίδας Κώστας Βαξεβάνης, κατά την διάρκεια της συνέλευσης που έκαναν την Τετάρτη και στην οποία ανακοινώθηκε πως ο χρηματοδότης
Γιάννης-Βλαδίμηρος Καλογρίτσας αποφάσισε να αποσυρθεί από την εφημερίδα.
Σε άρθρο του ο Κ. Βαξεβάνης στην ηλεκτρονική έκδοση του Documento υπό τον τίτλο «Επιτέλους μόνοι» (τίτλος που επιδέχεται πολλων ερμηνειών - κυρίως για το «επιτέλους»- αλλά δεν είναι του παρόντος) γράφει:
"Ας ξεκινήσω με μια
ιστορία που μου έλεγε πριν από χρόνια καλός φίλος. Είναι η ιστορία του..
ψύλλου. Ο ψύλλος λοιπόν, είναι ένα έντομο που ιδιότητά του είναι να
πηδάει ψηλά. Αν πάνω από τον ψύλλο, την ώρα που πηδάει βάλεις για
παράδειγμα ένα τηγάνι εμποδίζοντας το άλμα του, τότε ο ψύλλος θα κάνει
μικρότερο το επόμενο άλμα για να μη χτυπήσει στο τηγάνι.
Την ιστορία αυτή, είπα και στους συναδέλφους του Documento, στη συνέλευση που κάναμε και στην οποία ανακοίνωσα, πως ο χρηματοδότης αποφάσισε να αποσυρθεί από την εφημερίδα. Μείναμε μόνοι δηλαδή, για να συνεχίσουμε να εκδίδουμε μια μεγάλη, ισχυρή, πραγματική εφημερίδα, που κάθε μέρα αποκτά παρέμβαση στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Έχουμε να επιλέξουμε όμως, αν αισθανόμενοι για μια ακόμη φορά το τηγάνι πάνω από το κεφάλι μας, όπως ο ψύλλος, θα συνεχίσουμε να κάνουμε τα δικά μας άλματα, να είμαστε ψύλλοι στον κόρφο τους, ή θα χάσουμε τη φύση μας.
Η απάντηση ήταν ομόφωνη. Όλοι συμφώνησαν πως σε αυτό το αβέβαιο μέλλον, χωρίς εγγυήσεις ενός επιχειρηματία, θα συνεχίσουμε να αναστατώνουμε και να φοβίζουμε αυτούς που έχουν λόγο να φοβούνται την πραγματική ενημέρωση.
Ίσως η συγκεκριμένη απόφαση, να μην μπορεί να γίνει κατανοητή ακόμη και στην πιάτσα των συναδέλφων μας. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα, αρκετοί από αυτούς, ξεχνάνε την απληρωσιά τους, τους υπόδικους χρηματοδότες τους, τις περίεργες χρηματοδοτήσεις την ιδιότητα και τη δύναμη που έχασαν και ασχολούνται με το Documento. Για μας είναι απολύτως κατανοητό.
Το Documento με ή χωρίς χρηματοδότη, με ή χωρίς δυσκολίες με (χωρίς κάποιο διαζευκτικό) συνεχείς επιθέσεις θα υπάρχει. Όχι , δεν έχουμε κάποια αποστολή από τη μοίρα. Είμαστε απλώς αναντικατάστατοι. Καλύπτουμε το κενό της δημοσιογραφίας, της αποκάλυψης, της άποψης που δεν μπορείς να βρεις σε εφημερίδες γιατί εκεί οδήγησαν οι αποφάσεις σιωπής των εκδοτών και η μετέπειτα ατροφία της δημοσιογραφικής λειτουργίας.
Οι δημοσιογράφοι κούρνιασαν στην αγκαλιά της διαπλοκής, σφιχταγκαλιάστηκαν με αντιλήψεις και προνόμια και τελικώς ξέχασαν πώς να δημοσιογραφούν. Αυτοευνουχίστηκαν μπροστά στα γραφεία των εκδοτών, όπως οι πιστοί της θεάς Κυβέλης μπροστά στο άγαλμά της.
Ξεκινήσαμε μόλις την 20 Νοεμβρίου. Έχουμε εκδώσει μόλις 16 φύλλα, αλλά έχουμε συγκεντρώσει επιθέσεις, σχόλια ακόμη και μίσος. Αυτό δεν συμβαίνει για κάτι που είναι αδιάφορο. Τα κανάλια δεν έπαιζαν διαφημίσεις μας, τα sites επέμεναν πως δεν πουλάμε, αλλά ταυτόχρονα δεν εμφάνιζαν ούτε το πρωτοσέλιδο του Documento μαζί με τις άλλες Κυριακάτικες εφημερίδες. Τόσος φόβος. Στα social media εκατοντάδες κατασκευασμένοι λογαριασμοί προσπαθούσαν να δημιουργήσουν την εικόνα πως είμαστε κίτρινοι, άθλιοι, αυριανιστές, πιστόλια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως συνεργάτες του Καλογρίτσα. Σκοπός φυσικά ήταν να δημιουργηθεί η προκαταβολική απαξίωση για να ακυρώνονται όσα αποκαλύπταμε.
Μπήκαν από πάνω μας τηγάνια και ξανά τηγάνια, μήπως πάψουμε να κάνουμε άλματα και καταλήξουμε τίποτα ζουζούνια που σέρνονται στη γη.
Στο μεσοδιάστημα εκδόθηκαν και άλλες εφημερίδες που πήγαν άπατες, παρότι είχαν δύναμη να διαφημιστούν και το έκαναν. Εκδότες και απεσταλμένοι πολιτικών προσώπων τηλεφωνούν σε επιχειρηματίες και media shops και εκβιάζουν για να μην μας δίνουν διαφήμιση. Την ίδια ώρα βέβαια στέλνουν απεσταλμένους να μας διαμηνύσουν να μην τους χτυπάμε γιατί είμαστε συνάδελφοι. Τους απαντάμε και από εδώ πως είμαστε συνάδελφοι και αλληλέγγυοι στην αποκάλυψη της αλήθειας, όχι στη συγκάλυψη τους ψέματος και της απάτης.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν πως το Documento είναι μια άλλη εφημερίδα η οποία υπάρχει και ανεβαίνει γιατί καλύπτει μια ανάγκη που δεν μπορούν να καλύψουν αυτοί. Την ανάγκη άλλης ενημέρωσης. Όχι δώρων, κουπονιών και έκπτωσης στη φέτα αφού έχει γίνει έκπτωση στη δημοσιογραφία.
Αντί να καταλάβουν αυτή την πραγματικότητα, επί τρεις μήνες προσπαθούν να αποδείξουν πως δεν είμαστε καλοί γιατί υπάρχει ο Καλογρίτσας. Και τώρα τι θα γίνουν χωρίς βαρβάρους; Με τι θα μας κατηγορούν; Μα φυσικά θα βρουν κάτι. Ένα «κρυφό χρηματοδότη» που έλεγε και ο κακομοίρης ο Άρης, ο κολλητός του Αδώνιδος, μόλις ανακοινώθηκε πως δεν υπάρχει πια Καλογρίτσας.
Ας βάλουν όσα τηγάνια θέλουν. Θα συνεχίζουμε να είμαστε εκείνο το ενοχλητικό τσίμπημα στον κόρφο τους. Με τα τηγάνια λέμε να κάνουμε καμιά ομελέτα, επειδή σπάμε και θα σπάμε αυγά.
Επιτέλους μόνοι. Με αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπάνε γιατί έχουν λόγους. Εσάς,τους αναγνώστες.
Ευχαριστούμε"