Το ερώτημα είναι σοβαρό, είναι διάχυτο και είναι προφανές: Γιατί σε έναν βομβαρδισμένο από πολλές απόψεις κλάδο, όπως είναι οι εφημερίδες και τα υπόλοιπα ΜΜΕ, συνεχίζουν να πραγματοποιούνται βραχυπρόθεσμες και επισφαλείς νέες «επενδύσεις»;
Οπως έχουν δημόσια δηλώσει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το περασμένο διάστημα, οι κεντρικοί βαρόνοι της ενημέρωσης επενδύουν διαρκώς μεγάλα κεφάλαια που προέρχονται από τις άλλες τους δραστηριότητες, εντός και εκτός της χώρας, για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις τους στα ΜΜΕ και να πληρώνουν για την ελλειμματική λειτουργία τους (αν και όπως πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους σε εργαζόμενους, Δημόσιο,.. ασφαλιστικό σύστημα και τράπεζες).
Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί το Mega, όπου εκκρεμεί το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών μεταξύ των παλιών μετόχων (Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, Ψυχάρη), ο εξοβελισμός Ψυχάρη και οι πιθανές συνεργασίες με νέους και φιλόδοξους «μεγιστάνες» που θα αναζωογονήσουν το κανάλι και θα ανακτήσουν δι’ αυτού την επιρροή τους στα πολιτικά πράγματα.
Κι άλλοι νεότεροι στα ΜΜΕ ενδιαφερόμενοι, που βρίσκονται σε καλή οικονομική κατάσταση (όπως ο όμιλος των «Παραπολιτικών» των Κουρτάκη - Μαρινάκη), επενδύουν και επιθυμούν να μπουν ακόμα πιο δυναμικά στον κλάδο, παρά τις καθυστερήσεις στην αδειοδότηση των ερτζιανών μέσων ελεύθερης λήψης, καθώς τα παλιά τζάκια οδηγούνται αργά και βασανιστικά, ιδίως για τους εργαζομένους τους, στη χρεοκοπία, στη λύση και στην εκκαθάριση.
- από κείμενο που υπογράφει ο Δημήτρης Τρίμης στην Εφημερίδα των Συντακτών (ολόκληρο ΕΔΩ)
