Τελειώνω το πρώτο τμήμα του φύλλου και αρχίζω το δεύτερο, με τις τέχνες, τα πολιτιστικά και τα βιβλία. Και διαβάζω για παραστάσεις που χάνω, βιβλία που ακόμα και αν τα αποκτήσω, δεν θα βρω τον χρόνο να τα διαβάσω. Εκδηλώσεις στη Στέγη ή άλλου που θα ήθελα να δω και δεν βλέπω ποτέ.
Και μετά λέω ότι θα έρθει το Σάββατο - εκείνο που δεν θα έχω βάρδια- και θα κάνω το ένα ή το άλλο. Με ξεβράζει όμως ξέπνοο η εβδομάδα και λέω ότι δεν κατεβαίνω κέντρο ή έχει μείνει πίσω η μία ή η άλλη δουλειά, υποχρέωση και πάει λέγοντας.
Και κάθομαι πάλι τώρα, ξεφυλλίζω την Καθημερινή και ομολογώ αυτό που με συνέπεια και.. δόλο κρύβω από τον εαυτό μου: η ζωή που περνάει είναι αυτά που χάνεις, δεν βλέπεις και δεν κάνεις.
Τι μπλέξιμο ρε γαμώτο, τι μιζέρια...
Κώστας Γιαννακίδης (fb)
