Πρόκειται για κοροϊδία, μία συζήτηση περί διαγραμμάτων, καθώς μίλησαν τέσσερις... αποχωρούντες. Ο Ολάντ αποχωρεί, ο Τζεντιλόνι είναι μεταβατικός, ο Ραχόι ηγείται μίας ετοιμόροπης κυβερνητικής μειοψηφίας και η Μέρκελ... δεν τα βλέπει καλά. Αυτά είπε ο Γ. Καπόπουλος στο ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» και στους Π. Αγγελόπουλο και Γ. Τραπεζιώτη.
«Ουσιαστικά, πρόκειται για μία γαλλική πρωτοβουλία, με τον Ολάντ να προσπαθεί να δώσει μία εικόνα αισιοδοξίας, ότι "παρά τα προβλήματα θα πάμε μπροστά"», σημείωσε ο Καπόπουλος και επισήμανε: Πρόκειται για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την άμυνα, το προσφυγικό, το περιβάλλον, για να παρασύρει.. την πεισματικά αντίθετη Γερμανία αλλά... «δεν φτουράει».
Η αλήθεια ωστόσο είναι διαφορετική, καθώς η μόνη «πρώτη κατεύθυνση» είναι αυτή της εκδοχής Σόιμπλε, με την Γερμανία, τη Σλοβακία και τις χώρες της Βαλτικής, να επιδιώκουν ακόμη πιο «σφικτή» δημοσιονομική πολιτική.
Η άποψη Ολάντ να εμπλουτιστεί με συγκεκριμένες δομές ο χώρος της ευρωζώνης, ένα ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών, προκαλεί εγκεφαλικό στον Σόιμπλε, γιατί βρίσκει πολύ χαλαρή την Κομισιόν και επιδιώκει να περάσει ο έλεγχος στον ESM, να υπάρχει ένας πανευρωπαϊκός «κόφτης» δαπανών με αλγόριθμους, που θα λειτουργεί όπως ο μηχανισμός επιβολής προστίμων όταν καθυστερούμε να πληρώσουμε μία κάρτα. «Δεν τα έχει με εμάς ο κ.Σόιμπλε, τα έχει με όλους», είπε χαρακτηριστικά ο Καπόπουλος.
Οι πολλές ταχύτητες είναι ήδη παρούσες, υπό τη μορφή του Βίζεγκραντ ή των σκανδιναβικών χωρών. Η Ελλάδα θα ήθελε τουλάχιστον στις χώρες του ευρώ να υπάρχει εντονότερη πολιτική διακυβέρνηση, να μην κυβερνάται η ευρωζώνη μόνο από άκαμπτους δημοσιονομικούς και τραπεζικούς κανόνες από το εξωθεσμικό όργανο του Eurogroup, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Για τη Γερμανία, ο Καπόπουλος είπε ότι ελπίζει «στο παρά πέντε να υπάρξει μία αλλαγή πολιτικής, με τη συγκρότηση κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Αριστεράς, όπως ήδη συμβαίνει σε τρία κρατίδια, ώστε να γίνουν ναυαγοσωστικές κινήσεις της τελευταίας στιγμής».
Στην Ολλανδία αντίθετα, η εικόνα είναι διαφορετική, καθώς δεν είναι μία χώρα που έχει συμπιεστεί από τη λιτότητα, αλλά βρίσκεται εντός των γερμανικών «προδιαγραφών». Η πολιτική ελίτ της χώρας όμως δεν είναι ούτε τύπου Σλοβακίας ούτε χωρών Βαλτικής. Το πρόβλημα είναι διπλό, κατά τον κ. Καπόπουλο, με την φθορά των συστημικών κομμάτων λόγω της πολύχρονης συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνασπισμού, αλλά και ταυτότητας των πολιτών, που δεν είναι σίγουροι αν η χώρα τους είναι «μεγαλύτερη των μεγάλων ή μικρότερη των μικρών».
- πηγή: stokokkino
«Ουσιαστικά, πρόκειται για μία γαλλική πρωτοβουλία, με τον Ολάντ να προσπαθεί να δώσει μία εικόνα αισιοδοξίας, ότι "παρά τα προβλήματα θα πάμε μπροστά"», σημείωσε ο Καπόπουλος και επισήμανε: Πρόκειται για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την άμυνα, το προσφυγικό, το περιβάλλον, για να παρασύρει.. την πεισματικά αντίθετη Γερμανία αλλά... «δεν φτουράει».
Η αλήθεια ωστόσο είναι διαφορετική, καθώς η μόνη «πρώτη κατεύθυνση» είναι αυτή της εκδοχής Σόιμπλε, με την Γερμανία, τη Σλοβακία και τις χώρες της Βαλτικής, να επιδιώκουν ακόμη πιο «σφικτή» δημοσιονομική πολιτική.
Η άποψη Ολάντ να εμπλουτιστεί με συγκεκριμένες δομές ο χώρος της ευρωζώνης, ένα ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών, προκαλεί εγκεφαλικό στον Σόιμπλε, γιατί βρίσκει πολύ χαλαρή την Κομισιόν και επιδιώκει να περάσει ο έλεγχος στον ESM, να υπάρχει ένας πανευρωπαϊκός «κόφτης» δαπανών με αλγόριθμους, που θα λειτουργεί όπως ο μηχανισμός επιβολής προστίμων όταν καθυστερούμε να πληρώσουμε μία κάρτα. «Δεν τα έχει με εμάς ο κ.Σόιμπλε, τα έχει με όλους», είπε χαρακτηριστικά ο Καπόπουλος.
Οι πολλές ταχύτητες είναι ήδη παρούσες, υπό τη μορφή του Βίζεγκραντ ή των σκανδιναβικών χωρών. Η Ελλάδα θα ήθελε τουλάχιστον στις χώρες του ευρώ να υπάρχει εντονότερη πολιτική διακυβέρνηση, να μην κυβερνάται η ευρωζώνη μόνο από άκαμπτους δημοσιονομικούς και τραπεζικούς κανόνες από το εξωθεσμικό όργανο του Eurogroup, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Για τη Γερμανία, ο Καπόπουλος είπε ότι ελπίζει «στο παρά πέντε να υπάρξει μία αλλαγή πολιτικής, με τη συγκρότηση κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Αριστεράς, όπως ήδη συμβαίνει σε τρία κρατίδια, ώστε να γίνουν ναυαγοσωστικές κινήσεις της τελευταίας στιγμής».
Στην Ολλανδία αντίθετα, η εικόνα είναι διαφορετική, καθώς δεν είναι μία χώρα που έχει συμπιεστεί από τη λιτότητα, αλλά βρίσκεται εντός των γερμανικών «προδιαγραφών». Η πολιτική ελίτ της χώρας όμως δεν είναι ούτε τύπου Σλοβακίας ούτε χωρών Βαλτικής. Το πρόβλημα είναι διπλό, κατά τον κ. Καπόπουλο, με την φθορά των συστημικών κομμάτων λόγω της πολύχρονης συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνασπισμού, αλλά και ταυτότητας των πολιτών, που δεν είναι σίγουροι αν η χώρα τους είναι «μεγαλύτερη των μεγάλων ή μικρότερη των μικρών».
- πηγή: stokokkino